zaterdag 23 juli 2011

The Vinyl Countdown: 4


Och was ik maar bij Amy thuis gebleven, you go back to her and i go back to blog. Dat is het einde, dat doet de deur dicht, daar zijn geen woorden voor en dus tellen wij verder af. Amy heeft hier al eens een bericht gehad. En, o, wat is het toevallig... Notabene op haar 27e! Gelukkig dreigt het nieuws wat onder te sneeuwen door de gruwelijke aanslag in Noorwegen. En Johnny eer ik vandaag met een Hoes van Dylan!

Nee. Prince zal niet de eerste zijn geweest. In de kringen van de funk gebeurde het al langer dat woorden werden vertaald naar klanken van letters. Maar mag ik Prince, die zichzelf ooit vertaalde naar een symbool, de aanstichter noemen. In 1984 schreef hij 'I Would Die 4 U' en snel daarna gebruikte menigeen 2 en 4 voor 'to' en 'for'.

Ik heb het voor elkaar. Een tuinman... euh... vrouw die mijn gras maait. Maar opeens verstomt het geraas van het apparaat en komt ze binnengestapt met een tekening. Ik zie vijverpartijen en val haar in de rede.
,,Maar Kim, je hoeft alleen maar het gras te maaien. Deze hutten gaan binnenkort de puinbak in. Wat zeg je daar? Foei, wat een vies woord. Ik weet dat je een wilde bent, maar kun je het niet anders zeggen?". Op 4 staat 'Four Letter Word' van Kim Wilde uit 1989.

De vierde van Led Zeppelin is een album die ik miljoenen keren heb gehoord. Volgens mijn herinnering staat 'Four Sticks' hierop, maar kan het nummer zélf niet oproepen. Dan dus toch evengoed op 3.

De nummer 2 was ik tot gisteren even vergeten. Voordat de vocalen de overhand kregen en de groep in een stel gladjakkers veranderde, was Kool & The Gang volgens James Brown 'the second baddest out there'. '1 2 3 4 5 6 7 8' is de b-kant van een single uit 1970 en is misschien wel het summum van funk!

Ome Bob. Zijn klassieke 'Hurricane' zat in de rubriek van Haatdraaiers en mocht in een Schijf omdat hij de volgende dag 70 werd. Toch is er één single van Dylan die beslist mag en dan hebben we het over 'Positively 4th Street' uit 1965. Poëtisch afbranden. Het bestaat! Verder vind ik Dylan maar een ouwe zeiksnor, hoewel ik nog een zwak heb voor 'Nashville Skyline'.

Correctie: Zowel deze als het hoesje van Moby Grape zijn zeldzame Amerikaanse fotohoezen en niet Nederlands, zoals ik gisteren beweerde...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten