,,Wat een fleurig gebak", zeg ik tegen Sideburner. Hij kijkt pijnlijk. ,,Het zijn de restanten ter ere van je 200e bericht. Wat vandaag overblijft, bewaren we opnieuw buiten de koelkast voor je 500e bericht. Dan hoef je het niet eens meer op een vorkje te doen of het loopt je mond al binnen!". Smakelijk! Vandaag is nummertje 400, maar na de weekplate van vorige maand worden we volgende week donderdag alweer achttien en dus geen uitgebreid feest vandaag. We zitten eenzaam op de redactie. Zusje heeft iets weg van Demis Roussos, Gerrit wil uit fietsen op zijn overleden ros en dus moeten Sideburner en ik het vaderland maar weer verdedigen!
Ik zou vanmiddag naar Meppel fietsen, maar het onderwerp van dit 400e bericht draaft nu zijn rondjes en verdient navolging. Net als bij George McCrae is dit ook veertig minuten lang één geluidje. Precies genoeg, maar er moet nog wel een tweede plaat op. Iets dat je bij blijft.
De toon is gezet. Hoewel ik vandaag nog regelmatig 'my girl is a little animal, she always wants to fuck' ga zingen, zijn de nummers op 'Chain Gang Of Love' van The Raveonettes (2003) erg inwisselbaar. Ten tijde van dit album is het een Deens duo, Sune Rose Wagner en Sharin Foo. Het slotnummer heet 'New York Was Great' en dat kunnen ze weten? Ietsje later begon de samenwerking met Maureen 'Moe' Tucker, de drumster van Velvet Underground.
Electronica die een grote rol speelt op een vuig garagerock-album? Dat klinkt tegenstrijdig. Toch creëeren Sune en Sharin met drumcomputer, ruisgeneratoren en feedback de 'wall of sound' van Phil Spector. Een hele kunst, ook al geloof je het na een half uur wel...
Sideburner heeft hem wel regelmatig, maar niet grijs, gedraaid. En ook zeven jaar na aanschaf wil ik hem nog wel eens opzetten. Het is toch ergens wel de perfecte soundtrack voor een zomerse dag als deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten