zaterdag 23 april 2011

egoïstische aubade


Op uw aller geliefd weblog over lifestyle (destructief) speelt de mode (van 70 voor Christus) natuurlijk een hoofdrol. Doordat ik bijna twee meter ben en volslank zijn bepaalde kledingstukken onderwerp van terugkerende dromen. Ik wil bijvoorbeeld zo'n kanariegeel 'soul'-pak. Zo eentje met puntkragen en wijde broekspijpen. Dobie Gray droeg tijdens een televisie-optreden in de jaren zeventig zo'n pak. Of het hem inmiddels nog zou passen? Wel heeft hij de pakken en kitscherige overhemden allemaal bewaard en verkoopt deze sinds 2006 voor het goede doel. Compleet met video's of foto's als bewijsvoering. Ik vrees echter dat zowel dollars als postuur ontbreken om het pak van deze grote man over te nemen...

Dobie Gray had in 1973 zijn sporen in de muziek ruimschoots verdiend, toen hij voor een nieuwe aanpak koos. Noem het 'soulful country' of 'sophisticated soul' of wat anders. Gray liet zich begeleiden door muzikanten uit de countryhoek. De daaruit vloeiende soul was niet louter bestemd voor de dansvloer, evenmin was daar het hitsige geluid van Al Green. Gray mikte op twee groepen en dat legde hem geen windeieren!

Zijn carriére kreeg zo'n 'boost' te verwerken dat er praktisch gezien sprake was van een tweede leven. Dat begon in 1973 met het klassieke 'Drift Away', het mooiste eerbetoon dat de muziek kon krijgen. Geen bombastische suite met veel pathos van onze voormalige 'haatdraaier' John Miles, maar een eenvoudige en eerlijke liefdesverklaring aan pure muziek, waarvoor wij Gray ook danken.

'Give me the beat boys and free my soul. I wanna get lost in your rock and roll and drift away'. Oortjes open, oogjes dicht en laat je wegvoeren door de fluwelen muziek van Dobie Gray!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten