Of ik het wel eens mis? Ik kan daar eigenlijk wel volmondig NEEN op antwoorden. Hoewel, als ik Willemijn zie genieten van een tripel? Als ik in België op de camping zie dat ze een lokaal abdijbiertje schenken? Even ruiken aan een flesje is puur sadisme, maar om het nu zelf te bestellen? Wel begin ik me ongemakkelijk te voelen bij de geur van rode wijn. Even een glaasje wordt al snel een fles en dus blijf ik flink aan de ijsthee, bitter lemon of cola!
De keuze in alcoholische titels is groot. Gezien ik geen suggesties heb gekregen, heb ik sinds gisteravond een paar bedacht. Over een jaar, zeker weten, volgt weer een hele andere alcoholische Schijf. Ik heb bij de samenstelling van deze erg gelet op de drankjes. Ik heb van deze Schijf in zeventien jaar heel wat liters weggetikt!
Ik ben nooit een liefhebber van pils geweest, maar als je wilt nachtbraken is het een ideaal middel om te overleven. De meesten kennen me dus ook als pilsdrinker, maar eigenlijk ging ik meer voor amberkleurig tot gitzwart. Op vijf zet ik 'Mama Woar Is Mien Pils' van Normaal (1982). Herinneringen aan het Zwolse Bevrijdingsfestival in 2007, waar Normaal ook speelde. Een raar etmaal, maar gebeurde vaker met bier en hasj...
Ik noemde al de rode wijn. Een Engelse vriend zei altijd: 'Er zijn twee soorten alcoholisten. Zij die het niet kunnen permitteren hebben een alcoholprobleem. Ik ben alcoholist!'. En dus dronk hij tussen elf uur 's ochtends en negen uur 's avonds uitsluitend rode wijn. Als ik op visite kwam, deed ik dapper mee. De rode wijn van Neil Diamond is uit wisselende wijnjaren. Ik kies voor 'Red Red Wine' uit 1968, in de oer-reggae-versie van Tony Tribe.
Hoewel ik eens geproefd heb van een twintigjarige Balvernie uit The Scottish Borders, merkte ik weinig verschil met Famous Grouse. Het mag duidelijk zijn, ik pretendeer niet een whiskyliefhebber te zijn. Het ergste wat me ooit overkwam, heet Jack Daniels. Wat een bocht! Daar hoort 'Poison Whisky' van Lynyrd Skynyrd (1973) bij!
Ik mocht enige tijd De Singel in Zwolle tot mijn dj-residentie rekenen. Een overdaad aan La Chouffe deed de deur dicht. Nu passeert de fles tequila regelmatig de bar, op één avond bepaalde ik wanneer. Met The Champs en hun 'Tequila' (1958) natuurlijk. Het laatste jaar vond ik twee verschillende Duitse covers. Ik zing tegenwoordig Rivella...
En we noemen haar...? Met zo'n naam zijn je ouders ook alcoholist en dus schenk je voortaan drank en liefde aan bezopen zeelui. Op 1 staat 'Brandy (You're A Fine Girl)' van Looking Glass uit 1972. Maar omdat je op vijf benen niet kan staan en je niet zat wordt van een meisje, is 'Apricot Brandy' van Rhinoceros (1969) de 'megasuperallerleste', zoals ze dat in De Karre zeggen. En er nog vijf nemen...
De alcoholvrije Schijf is een stuk lastiger, maar gaat wel lukken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten