De zon mag blijven! Niet alleen in het dagelijkse leven, maar ook in de Schijf. Ik had gemakkelijk een Schijf van 500 kunnen samenstellen. Ik had beter kunnen vragen wat de meest tenenkrommende zon is. Zelf kwam ik tot 'Let Your Sun Shine' van Frank Aceton & Mariska Van Kolck, aangezien ik erg vrolijk word van Wind. De zon gaat hoe dan ook terug komen, is het niet later dit jaar dan wel volgend jaar!
Dat voornemen heeft me doen besluiten de vastgestelde nummer 1 te schrappen. Die doen we de volgende keer. Peter kwam met drie puike suggesties die ik over die Schijven uitsmeer. Broer Jelte dank ik voor de hekkensluiter.
Dat is Nik Kershaw met 'I Won't Let The Sun Go Down On Me' (1985). Een ex-Favorietschijf van de NCRV. Die dag had broer Henk 's avonds een fuif en was al vroeg bezig zijn drive-in-show van zolder naar de woonkamer te verhuizen. Ook bijzonder: De zon deed zelf ook van zich spreken. In de zomer werd het vochtig op het voorhoofd van iets anders dan zweet.
The Doors zat anderhalve week geleden in de hoesbui en Brenda Patterson mag nog even geduld hebben. Vanwege die laatste had ik een 'outtake' van de fotosessie voor 'rok on' uitgekozen als illustratie. Toen afgevallen omdat de rok er niet geheel op stond, maar qua houding vrouwelijker dan de andere. Maar vanwaar die pijnlijke uitdrukking? The Stranglers geven op 4 het antwoord. 'It's always the sun'.
Naarmate ik schrijf, verschijnt de ene na de andere klassieke zon. Eentje heeft Traffic al een plekje laten zakken. Hun debuutsingle 'Paper Sun' uit 1967 staat nu op 3.
Op 2 zo'n nieuwe binnenkomer. Ik begon als Sideburner met heruitgaven van oude elpees, terwijl mijn rockandroll.nl-collega's Paul Van Dijk en Rob Kooiman vol waren van White Stripes, The Von Bodines en The Dirtbombs. De laatste was mijn eerste nieuwe garagerockplaat. Het album uit 2003 bevatte een bescheiden hit in 'Sun Is Shining', meteen ook hun meest poppy nummer. Als ik de elpee weer eens in de schuur opduik, wordt het een Blast From The Past!
Bovenaan de voormalige nummer 2, een kritische noot ten opzichte van de lichtbron: 'Who Loves The Sun' van Doug Yule & The Velveteens... ahum... The Velvet Underground. Qua 'papapa' lulligheid troef, maar ik word hier extreem vrolijk van! Tevens mijn kennismaking met VU, doordat dit nummer op de Atlantic-sampler 'The Perfumed Garden' voorkwam.
Zullen we het doen? Er zijn nog zoveel... Vooruit! Volgende week zondag een tweede zonnige top vijf, Paasmaandag tellen we af van 10 naar 6.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten