Voordat ik over ga naar de orde van de dag: Eerst nog het antwoord op het raadseltje aan het einde van het bericht van donderdag. Het was niet een beetje kort door de bocht, dat geef ik toe! De jongens waren arm als een kerkrat, 'in dire straits', en hun eerste manager kocht dus apparatuur voor hen. Mayfly was de start van een nieuw hoofdstuk in mijn verzameling. Platenzaak-annex-coffeeshop had de singles aangevuld. Met name de gulden-bakken waren bijna 'op' qua interessante singles en ik kon nog steeds maar één van vijf gulden permitteren.
Het leeuwendeel vormde de platencollectie van de broers Theo en Ronald. Ze kochten in de eerste helft van de jaren zeventig singles in de opruiming. Flops, tipnoteringen en bescheiden hits. De spaarzame grote hits, zoals 'L'Avventura' van Stone & Eric Charden, werden ook later gekocht.
De vorige eigenaars van 317 en 318 lieten geen namen achter, misschien is Roger Daltrey zelfs wel 'new old stock'. Beter een goede cover dan slecht geschreven, moet Roger Daltrey gedacht hebben. Hij had mazzel dat zijn manager, rockveteraan Adam Faith, in 1973 net de jonge songschrijvers David Courtney en Leo Sayer had aangeboden hen een handje te helpen. Na de breuk met Faith zocht Daltrey zélf covers uit. Het prachtige 'Say It Ain't So Joe' komt uit de pen van Murray Head, die het zelf in 1975 opnam. Daltrey had echter dé hit, ook al bereikte hij slechts een 24e plek.
Pennen zijn zeldzaam op de redactie en je kan nog steeds geen pagina minimaliseren op de Nokia. Tóch heb ik even Tapestry Of Delights geraadpleegd. The Gun begon als een kwartet, maar de leadzanger zei 'ja' tegen een andere groep voordat The Gun een noot had opgenomen. Zijn naam? Jon Anderson. De drummer heette Farrell. Nee, niet Bobby! Verder wordt The Gun gevormd door de broers Paul en Adrian Gurvitz. Toekomstmuziek? Overmorgen op deze praatpaal de klassieke solo-single van de laatste!
Opgenomen in eind 1968, nog voor Led Zeppelin debuteerde, was The Gun met The Gods één van de grondleggers van de Britse hardrock. Hoewel 'Race With The Devil' een leuke novelty is met het 'over the top' lachen van Gurvitz, wil ik hier toch vooral 'Sunshine' aanbevelen. Voor die tijd ongenadig hard, nu een fijne rocksong met een ijzersterke melodielijn.
Morgen gaan we taartjes eten bij een jarige mevrouw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten