donderdag 30 december 2010

boney money money


In de media wordt momenteel voortdurend terug geblikt. Hoe vaak hebben we dat laatste onterechte doelpunt van Spanje voorbij zien en horen komen? Of de woorden van Geert Wilders in de rechtzaal? Soul-xotica biedt dan nu soelaas. Wij blikken al het hele jaar terug aan de hand van vergeten platen. Hoewel? Soms zit er een 'millionseller' tussen. De precieze feiten zoals doodsoorzaak en leeftijd heb ik gemist, maar het nieuws dat Bobby Farrell vanochtend is overleden, geeft me de motivatie om deze haatdraaier nog een slinger te geven!

Was Bobby Boney M? Ja en nee. Ja: Hij trad nog altijd onder die naam op, gisteravond nog in Duitsland. Nee: Het verhaal is wereldberoemd. De stem van de leadzanger kwam eigenlijk van producer en 'master mind' Frank Farian. Een man met een visie. Sommigen vinden dat verwerpelijk. Ik heb eigenlijk best een beetje respect voor de handelswijze van Farian.

Geïnspireerd door het commerciële circus dat met The Beatles gepaard ging, stelde Farian in 1975 Boney M samen. Een goedogende meneer en drie dito dames. Aanvankelijk werden ze ingezet op de kortstondige bump-rage, maar al snel haakte Farian in op de monotone Eurodisco van Giorgio Moroder. Farian gebruikte oude hits en probeerde bij minder bekende nummers nog wel eens de auteursrechten te omzeilen. Soms lukte dat. Farian gokte niet op één paard en bracht volgens hetzelfde concept Gilla.

De naam wordt al 35 jaar verkeerd uitgesproken, want waar staat die M voor? Money. Boney Money is een Engelse zegswijze voor een bom duiten en dat heeft de groep in zes jaar ruimschoots opgeleverd!

Buiten een onvergeeflijke oorwurm die ik nooit met plezier heb gedraaid, is 'Rivers Of Babylon' vooral de zondagmorgen voor een driejarige. Omdat mijn oudste broer Henk pas was begonnen met het singles kopen, mocht hij ze op zondagmorgen in de huiskamer draaien. De hoogblonde Gerrit zat op zijn derde nog op de pot. Als in 'Substitute' van Clout de drums invallen, zie ik in een flits de rand van het formica tafeltje. Het uitzicht vanaf de pot...

Ook hebben we aan Farian te danken dat een aantal klassiekers aan de vergetelheid werden onttrokken. Denk aan 'My Friend Jack' van The Smoke, 'Painter Man' van The Creation en 'Brown Girl' van Exuma.

En Farrell? Die toonde de wereld dat hij ondanks het Boney M-bedrog een ietsjepietsje kon zingen en daarmee de kracht van Boney M in ere kon houden. Ook wil ik nog graag zijn onvolprezen solo-single 'Hoppa Hoppa' uit 1986 memoreren. Een zaterdag lang Favorietschijf bij de NCRV, maar het vinyl ging 'hoppa hoppa hoppa' de uitverkoopbak in. Is het al tijd voor een heruitgave?

Bedrog of een slimme manier van zaken doen, met Bobby Farrell sterft het instituut Boney M en wordt een illuster hoofdstuk in de popmuziek afgesloten!

2 opmerkingen:

  1. Ja,Boney M..Hun show,dans en sound heeft een vielere diepe echo in de muziekscene dan meniggeen denkt.Eigenlijk is Boney M.toch een beetje de basis an iets.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank voor de reactie. Ik modereer reacties omdat er ongelooflijk veel spam afkomt op mijn praatpaal, vandaar dat het na drie maal reageren nog niet lukte ;) Dit is overigens een bericht van bijna 7 jaar geleden, ik publiceer nog (bijna) dagelijks.

    BeantwoordenVerwijderen