Komende donderdag vier ik mijn tiende verjaardag bij Wolfman Radio en doordat ik door hetzelfde medium achterop ben geraakt, doe ik deze korte serie over de programma's door de jaren heen. Tevens schaamteloze promotie, dat geef ik eerlijk toe. Over 'Do The 45' heb ik al geschreven dat ik tot mei of juni 2013 uitsluitend 'pre-records' doe. Nu zijn de podcasts al 'one take only' maar nog altijd is het niet 'live'. Ik krijg het maar niet voor elkaar om de software te installeren en daarvoor zal ik ook een grotere computer moeten hebben. Dat wordt eindeloos uitgesteld en op het laatst, moet ik toegeven, 'durf' ik eigenlijk ook niet meer om 'live' te gaan. Het betekent echter wel dat iemand anders op zaterdagmiddag moet thuisblijven om mijn show af te spelen en dat kan evenmin zo blijven. De aanschaf van de IBM is een klein drama op zichzelf en het is maar goed dat je dan nog geen feedback kan achterlaten op Marktplaats want anders had de man een halve ster gekregen. Uiteindelijk schiet mijn vriendin Marianne te hulp en zij installeert de speler op mijn computer. Nét op tijd want ik heb mezelf een verplichting opgelegd voor dat komende weekend...
Op vrijdagmorgen doe ik de 'test run'. Dat kan omdat het Hemelvaart is en ik die dag niet hoef te werken. Of misschien 's middags nog wel? Ja, er staat me iets van bij dat ik in Meppel nog een paar elpees heb gekocht met het oog op de show van de volgende avond. Collega Joel doet op zaterdagavond een show van twee uren waarin hij gemengde muziek draait, maar wel met een knipoog naar rockabilly, rock'n'roll en dergelijke muziekstijlen. Daaraan kan ik niet echt voldoen, ook al zoek ik een paar garagerockplaten uit mijn Sideburner-tijd erbij. Joel kan deze avond niet en vraagt een week van tevoren om vervanging. Omdat ik weet dat ik volgende week een 'nieuwe' computer heb, durf ik me wel hieraan te verbinden. Vrijdag de 'test run', zaterdagmiddag de eerste uitzending en meteen mét webcam. Ik ben zo nerveus dat ik halverwege de show eens flink in mijn neus ga peuteren. Ik vergeet dat de webcam aan staat. Toch voelt het fijn om 'live' te zijn en dus begin ik met frisse moed op zaterdagavond aan de vervanging van Joel. Ik heb de show 'Drive-In Saturday' genoemd maar kan de David Bowie-elpee niet vinden met deze plaat erop. Het is meteen een succes. Het geluid van krakende platen gaat er in als Friese kruidkoek.
Een week later neemt Wolfman zélf contact met me op. Hij heeft op zondagavond tussen negen en elf (onze tijd) twee uren vrij en wil graag dat ik mijn vinylshow daar ga doen. Ik neem het aan! De naam 'The Vinyl Countdown' heb ik in 2012 al eens gebruikt voor een avond in De Buze en ik heb meteen het concept in gedachten. Ik vraag kameraad Xander (aka Mr. Skolnick) of hij 'The Final Countdown' voor me kan spelen en dat is tot op de dag van heden het intro van de show. Het eerste idee is om albumtracks te draaien die je anders nergens hoort en aangevuld met 'vergeten' singles. In het begin probeer ik zelfs om publiek mee te krijgen middels polls op Facebook. Kort daarop besluit ik hiermee te stoppen en gewoon 'mijn eigen ding' te doen. Ik hou niet van dik doen maar de keuze van het publiek is vaak de 'grote hit' of altijd dezelfde favoriet. Als radiomaker wil je het publiek juist kennis laten maken met 'nieuwe' platen. Het Vinyl Countdown-publiek slikt alles voor zoete koek en dat geeft me vertrouwen.
In de volgende aflevering ga ik het hebben over 'Floorfillers'. Dat 'vermoordt' de zaterdagavond en dus wordt voorgesteld om 'The Vinyl Countdown' naar de zaterdag te brengen en 'Floorfillers' naar donderdag. Dat ik de zondag kwijt ben, is iets waar ik niet echt rouwig om ben. Negen uur is vroeg... Als ik 's middags wil fietsen, moet ik om een uur of zeven thuis zijn om de boel voor te bereiden. Dat is soms een probleem! 'The Vinyl Countdown' verhuist dus naar de zaterdag van 11 tot 1. In de zomer van 2014 is de zondagavond van 11 tot 1 vrij gekomen en ik neem het aan. Ik meld meteen dat het een filiaal gaat worden van 'The Vinyl Countdown'. Elpees op zaterdag, singles op zondag. Als ik ontdek dat ik zowel zaterdag als zondag van 11 tot 1 ben, wil ik geen afstand meer doen van het 'slot'. Stukje bij beetje ontwikkel 'The Vinyl Countdown' tot iets met drie bakken en nummers vanuit de chatroom. Sinds een paar jaar is dat 'The Vinyl Countdown - The 7" Collection' geworden en dat is nog altijd een hit op de zondagavond. De zaterdag heb ik in 2017 ingewisseld voor 'Do The 45' en sindsdien staan mijn elpees min of meer te verstoffen op zolder. Al mijn shows zijn me even lief maar de zondagavond is wel de échte favoriet van het stel geworden voor mij!
De show is op zondagavond te beluisteren tussen 11 en 2. Soms wordt het half drie. Als ik de show zélf goed genoeg vind, gaat deze vaak nog dezelfde avond op Mixcloud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten