Twee afleveringen geleden heb ik het over de eerste week gehad op de ADM. Ik beloof mezelf die zaterdagmiddag nog vaak terug te komen en ter zijner tijd hier zelfs te gaan wonen. Anders dan ik had gehoopt, word ik thuis allerminst opgewacht met slingers en gebak. Bovendien heb ik onderweg op de scooter een scenario uit mijn hoofd moeten leren want mijn ouders en omgeving zullen vast andere associaties hebben met een kraakpand. Voor mijn vrienden kan ik echter wel gewoon 'stoer doen', ook al is het een kleine teleurstelling als blijkt dat maat Jan ook al een dergelijke ervaring achter de rug heeft. Chips. Ik had tóch gehoopt dat ik iets had gedaan dat niemand anders zou durven... Ik geloof dat ik onder het mom van een goede vriend zo nu en dan een weekend naar Amsterdam ga. Er is genoeg werk te doen op de ADM. Voordat de laatste investeerders het pand hebben gekocht, hebben ze moedwillig het inventaris en de ramen stuk geslagen zodat het niet interessant zal zijn voor krakers. De eigenaar heeft een waslijst aan ervaringen met de kraakbeweging. Als blijkt dat hij de ADM heeft gekocht, moet het wel opnieuw worden gekraakt. Voor mezelf zit er nog een ideologisch doel achter, het voorkomen van de aanleg van de Afrikahaven (die er uiteindelijk toch is gekomen). Mijn voornaamste werkzaamheden op de ADM, naast oeverloos feesten op zaterdagavond, is dan ook het plakken van de ramen met glasafval dat wekelijks beschikbaar wordt gesteld door een glashandel. Hetzelfde glas dat de eigenaar in april of mei 1998 eruit zal rossen met een dragline maar dat is weer iets anders...
Ik probeer dikwijls de programmeur van Het Bolwerk ertoe te bewegen om eens een jungle- of drum'n'bass-feest te organiseren. 'Het duurt nog minstens drie jaar voordat dit in het noorden wordt ontdekt, als ze het al ontdekken', is zijn voorspelling. Het komt uit. Ik kan met de beste bedoelingen niet meer herinneren wat 'jungle' nu specifiek was maar feit is dat dit is opgegeten door de millenniumbug. De drum'n'bass zal pas in het noorden landen als het erg is verwaterd en zal even later overgaan in de dubstep, welke ik nooit zó interessant heb gevonden als drum'n'bass. Mijn herinneringen gaan terug naar een drum'n'bass-feest in De Silo waarbij ik in uiterst dronken toestand op de Wallen terecht kom en zelfs nog ergens naar binnen. Dat wordt door alcohol en middelen helemaal niks en dus is het zonde geld. Dan is er natuurlijk ook nog het weekend van Armand. De cult-zanger zal een optreden verzorgen in de kerk van Ruigoord maar komt aanvankelijk niet opdagen. Het feest wordt omgezet in een danceparty met de nodige middelen en drank. Het is vroeg op de zondagmorgen als Armand binnenstapt en wij terug op de stoelen moeten gaan zitten om te luisteren naar zijn liedjes. Het is het concert waar ik luidruchtig door heen snurk en het zal in Armand's herinnering achterblijven als de slechtste concertervaring in bijna een halve eeuw!
Na een paar weken is de ADM al enigszins toonbaar en kan het eerste feest aldaar worden gegeven. Ik trommel mijn vrienden op in Sneek. De vriendin gaat het uiteindelijk niet redden maar maat Jan mag haar auto gebruiken en dus gaan we samen. Het is typisch zo'n krakersfeest in Amsterdam uit die tijd. Een dj met onnavolgbare jungle en drum'n'bass in de platenkoffers, obscuur bier (In onze latere kraakkroeg in Zwolle hebben we flesjes Alfa omdat ze in de aanbieding waren geweest, in Amsterdam is het een meer twijfelachtig merk) en allemaal rare vogels bij elkaar in een half gesloopt en half gerenoveerd pand. Op zaterdag gaan we langs in Alkmaar en Jan en ik duiken een platenzaak in. Jan verbrast ineens zijn uitkering aan nieuwe releases en box sets terwijl ik probeer wat interessants te vinden in de singles-bak. Deze platen zitten overigens in de volgende aflevering. Vandaag eerst het restant platen dat ik tot september 1997 heb gerekend. In de volgende aflevering van 'Het zilveren goud', zéér binnenkort op een beeldscherm bij u in de buurt, begin ik met november 1997 en gaan we eens het nachtleven in in Sneek.
3043 Carrie - Cliff Richard (NL, EMI, 1979)
3044 Jukebox Jive - The Rubettes (NL, Polydor, 1974)
3045 Forever And Ever - Slik (NL, Bell, 1975)
3046 Explosion - The Soul Survivors (US, Crimson, 1968)
3047 Down Down - Status Quo (NL, Vertigo, 1974)
3048 Funky Mississippi - Rufus Thomas (NL, Stax, 1969)
Ik verwacht dat het volgend jaar eenvoudiger gaat worden met 'Het zilveren goud'. Opvallend veel platen in de zogenaamde 'Verzenddienst 2001'-hoesjes en volgens mij moeten die uit Sneek komen. Ze zitten verspreid over de komende weken maar kan me niet precies herinneren wanneer ik ze heb gekocht. Slik heb ik volgens mij al sinds 1995. Rufus Thomas blijk ik pas vele jaren later te hebben gekocht. Ik herken het aan het plastic hoesje. Dat kan wel eens in 2010 zijn geweest, maar goed... ik gun hem nu zijn plekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten