'The Big One' is vanavond van start gegaan en ik heb vanavond mijn eerste 'aftershow' gedaan. Morgen en zondag volgen meer shows maar grotendeels is het een 'vrij' weekend. Ik ben altijd heel voorzichtig met optimisme op de eerste avond maar als de connectie en de audiokwaliteit zo blijft als vanavond, dan wordt dit zonder meer de beste uitzending vanaf 'The Big One' sinds het begin in 2012. Ik heb nu wel even inspiratie voor een volgende aflevering van 'Het zilveren goud'. Het mag lijken alsof ik achterop schema lig maar dit is zo georganiseerd. Ik heb in oktober 1997 namelijk helemaal geen platen gekocht en in november en december slechts een handjevol. Hoewel? Ik moet nog kijken welke singles ik heb overgehouden van oudejaarsdag 1997 want deze heb ik nog niet in het overzicht staan. Oudejaarsdag 1997 is mijn eerste etmaal in Engeland en ik heb toen een aantal singles gekocht. De singles die ik vanavond behandel heb ik op een zondagmiddag in september 1997 in Molkwerum gekocht. Met de Vespa, die ik een paar weken eerder hier vandaan heb gehaald, even om het hoekje kijken en een paar singles mee kapen. Volgens mij is dit het weekend van de uitvaart van Diana. Omdat ik iets van afwisseling in de berichten wil hebben, ga ik vandaag op de scooter naar Ruigoord.
De verhalen doorkruisen elkaar want ik heb vijf jaar geleden al stil gestaan bij deze gebeurtenissen. Ik heb echter niet teruggebladerd om te zien wat ik toen heb geschreven en misschien is het wel aardig om achteraf de berichten te vergelijken. Het is per slot van rekening inmiddels vijfentwintig jaar geleden en bepaalde details zijn me ontschoten. Het is zaterdag 11 oktober 1997. 's Ochtends horen we op de radio dat John Denver is neergestort met zijn vliegtuigje. Omrop Fryslän draait meteen 'Leaving On A Jet Plane'. 'Na de lunch zal ik op pad. De Sneker vriendin kent iemand in Ruigoord waar ik vast wel mag 'crashen' voor een paar dagen. Ik laat het thuisfront weten dat ik de herfstvakantie in Ruigoord wil verblijven. Een week eerder hoor ik op het nieuws dat het actiekamp Groenoord is ontruimd, maar dat maakt mijn vastberadenheid om te gaan alleen maar sterker. Ik wil op de barricades! De zon schijnt als ik vanuit Jutrijp rij. Op de Afsluitdijk heb ik mijn eerste regen voor de dag maar bovenal hebben we heel veel regen in de voorgaande dagen gehad. Bij Den Oever moet ik door een fietstunneltje en dat is een kleuterbadje. Ik trek mijn benen omhoog maar niet hoog genoeg. De broekspijpen zijn kletsnat en zo mag ik verder rijden door de kou. Ik rij puur op het gevoel en heb van tevoren helemaal niet een route uitgestippeld. Zo kom je nog eens in plaatsen.
Ben ik bijvoorbeeld in Hoorn geweest? Dat zou zomaar kunnen! Ik ga ergens heel lang zitten voor avondeten en neutjes. De duisternis valt in als ik weer ga rijden maar ik kom niet dichter in de buurt van Amsterdam. Uiteindelijk slaag ik er toch in om Amsterdam te bereiken maar het is dan vele uren later. Via Amsterdam-Noord als ik me niet vergis en dan per abuis een stukje centrum (waar ik niet wil zijn op zaterdagavond met scooter en bagage achterop) en weet dan een handwijzer naar Halfweg te vinden. In Halfweg steek ik aan bij een café en bel met het thuisfront. Dan kan de zoektocht naar Ruigoord beginnen. Ook dat duurt ruim twee uren. Gelukkig is de kerk nog open en zijn er flink wat gasten. De 'hippie' staat weer achter de bar en ik vraag hem naar de vriend van de Sneker vriendin. Die is niet aanwezig en er wordt me aanbevolen om met de Groenoord-jongens mee te gaan. Deze hebben een tentendorp opgezet aan de rand van Ruigoord. Ik kruip in mijn slaapzak in een legertent waar het ontzettend koud is. De nog immer natte spijkerbroek helpt evenmin bij het vinden van de warmte.
De volgende dag word ik met een schok wakker. Een windvlaag blaast het zeil van de legertent weg en daar lig ik dan onder een geraamte van buizen. Tijdens de gezamenlijke koffie ben ik getuige van het feit dat de groep uit elkaar valt. Het dorp Ruigoord heeft een dodenmars georganiseerd voor de middag waarbij alle landelijke media is uitgenodigd. Volgens sommige actievoerders is de actie nog maar pas begonnen. In Amsterdam zal een protestmars zijn. De Silo, een beroemd kraakpand, zal de volgende dag worden ontruimd en ook daar gaan mensen naar toe om te assisteren. En dan is er een ploegje dat gaat mee helpen om de ADM opnieuw te kraken. Ik blijf achter met een paar andere jongens waaronder Jojo. Wellicht dat ik in 2017 dieper ben ingegaan op de persoon Jojo maar dat doe ik nu even niet. We kunnen het goed met elkaar vinden op deze zondag en zullen de komende weken heel veel met elkaar optrekken. Meer daarover later. Ik ga met Jojo en nog een paar jongens 'voor het eerst' terug naar het voormalige actiekamp. Ook ik heb de tranen in de ogen als ik het zie: Het eens heuvelachtige gebied met prachtige bomen en ondergrondse tunnels.... is nu een grote vlakke woestijn. We vinden nog een aantal knuffels van één van de actievoerders maar ook een neergeschoten blauwe kiekendief. Een beschermde vogelsoort in ons land.
Er gaat niemand van de club naar 'het mediaspektakel' in de kerk van Ruigoord, maar ik ben gewoon nieuwsgierig. Ik loop eveneens mee in de dodenmars, vlak achter een opvallend homostel. Deze moeten door een ANP-fotograaf worden vereeuwigd en daarachter loop ik. Klik! Vader herkent me meteen als de foto de volgende dag in de Leeuwarder Courant staat. Als hij zou weten waar ik op dat moment zou zijn? Ik ga weer terug naar de tipi van Jojo en deze doet een voorstel. Er is een afscheidsfeestje in De Silo. Daar kunnen we naartoe. Na afloop kan ik terug rijden naar Ruigoord om in de tipi te slapen bij zijn honden. Jojo blijft op de Silo omdat hij verzet wil tonen bij de ontruiming. Ik ben wel te porren voor een feestje maar krijg een onbestemd gevoel bij het idee van een kraakpand. Onderweg naar Amsterdam begrijpen we dat de ontruiming van de Silo is uitgesteld maar dat er op de ADM in het westelijk havengebied een feestje moet zijn. Daar maar naartoe?
3011 Green Acres - Lester Flatt & Earl Scruggs (NL, CBS, 1966)
3012 Who Do You Love - Juicy Lucy (NL, Vertigo, 1970)
3013 Rosie - Don Partridge (NL, Columbia, 1968)
3014 Bachelor Boy - Cliff Richard & The Shadows (NL, Columbia, 1963)
3015 Keep Searchin' - Del Shannon (NL, Stateside, 1965)
3016 Voodoo Woman - Simon Stokes & The Nighthawks (NL, Elektra, 1970)
3017 A Lover's Concerto - The Toys (NL, Stateside, 1966)
Een klein beetje toekomstmuziek in 1997 maar... over nummer 3013 heb ik een verhaaltje! Het moet eind 1998 zijn geweest. Het is in de tijd dat ik parttime werk vanwege mijn depressie. Het is de periode voordat ik de bezem haal door het winkeltje aan Manchester Road. Op een zekere middag wacht ik tevergeefs op klanten als plots een dame van middelbare leeftijd binnenstapt. Ik draai een cassettebandje met singles van mezelf en daartoe behoort ook 'Rosie' van Don Partridge. Opeens zegt de vrouw: 'Dit is toch Don Partridge?'. Ik ben wel lichtelijk verbaasd want de wereld lijkt Don Partridge en het liedje te zijn vergeten. Dan laat ze mijn mond wijd openvallen. 'Ik heb in de jaren zestig verkering met hem gehad'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten