Afgelopen woensdag heb ik stil gestaan bij de twaalfde verjaardag van Soul-xotica. Is er op muzikaal vlak iets veranderd in de afgelopen twaalf jaar? Niet qua muziekstijlen en genres buiten veel oude wijn in nieuwe zakken en de doorontwikkeling van de rock-, metal- en dansmuziek. In 2010 bestaat de voormalige cd-winkel al voor het grootste deel uit games en films maar het zilveren schijfje is nog wel beschikbaar. De cd-single is wel verdwenen in de laatste twaalf jaar. Het vinyl is aan een verdere opmars begonnen en zijn nu ook te vinden in drukke winkelstraten en bij de Aldi. Het 'streamen' is iets dat in 2010 nauwelijks tot niet bestaat. Je koopt dan, volgens mij, nog altijd downloads via iTunes en dergelijke 'outlets'. In 2010 is het debuutalbum van Moby Grape nog altijd een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Tegenwoordig is de praktijk uit 1967 gemeengoed geworden bij bijvoorbeeld een artiest als Ed Sheeran. In de Top G-duizend wil ik vanavond een plaat voorstellen van een groep waarvan ik de naam al heel lang ken, maar welke ik uiteindelijk pas laat leer kennen. En het 'fan' zijn van deze band zorgt nog voor een klein wapenfeit. Ze komen allemaal voorbij terwijl ik 'Sitting By The Window' van Moby Grape (1967) ga behandelen.
In 1990 staat internet in de kinderschoenen als het al bestaat. Het is voor mij pas rond 2000 als ik begrijp dat dit fenomeen wellicht iets gaat worden dat ik ooit ook ga gebruiken. Gedurende 1998 en 1999 aanschouw ik mensen met internet alsof ik water zie branden. Mijn stukjes voor Het Bolwerk-krantje gaan met één druk op de knop binnen een seconde naar een computer in Sneek en ook het contact met de Poolse Emmaus in Lublin verloopt via de email. In mei of juni 2000 heb ik mijn eerste internetsessie in de openbare bibliotheek in Utrecht. Hoewel het mag lijken dat ik afdwaal, is de cirkel weer rond. In 1990 leen ik namelijk een oudere Oor-popencyclopedie bij de bibliotheek. Eentje uit de vroege jaren tachtig waarbij enkele jaren zestig-bands dan nog vers in het geheugen liggen. The Collectors heeft bijvoorbeeld een rubriekje maar ook Moby Grape. Ik heb geen beschikking tot Youtube of een muziekdienst als Spotify en dus blijft Moby Grape lange tijd een naam voor mij, maar meer ook niet. In 1996 koop ik een cassettebandje waarop 'Can't Be So Bad' van Moby Grape staat en in 1999 een verzamel-cd met 'Omaha'. Het is pas in 2004 als ik het debuut op de kop tik, een exacte kopie van het album zoals dat in 1967 is verschenen. Ik blijf vaak steken bij 'Omaha' en vaak ontgaan de andere nummers me min of meer. Het is omstreeks 2010 of 2011 dat ik op de radio 'Sitting By The Window' hoor en dat maakt dat ik teruggrijp naar het album.
Ik zit te twijfelen tussen twee zondagen. Nee, legendarischer gaat het niet worden. Ik heb op 9 mei 2011 gepubliceerd over het album en het is dus Moederdag geweest. De andere zondag waar ik aan twijfel is de dag voordat 'heit' is overleden. Het speelt allemaal wel in dezelfde tijd. Het verlies van vader, gekonkel met werkgever, sociale dienst en UWV... Hoewel het die dag schitterend weer is en ik bomvol met plannen opsta, kom ik nergens en blijf in mijn krappe kamertje naast de draaitafel zitten. Moby Grape draait die dag meerdere rondjes. Ik zit dan inmiddels al een anderhalf jaar op Facebook en dat raakt in 2011 definitief haar onschuld kwijt. Het opdoeken van Hyves maakt dat half Steenwijk opeens op Facebook zit waar in 2009 slechts tien mensen uit mijn contacten een account hebben. Er bestaan duizenden accounts van niet meer bestaande groepen en artiesten die je kan 'liken' om je muzieksmaak te delen met andere gebruikers. Ik klik zo op de eerste de beste Moby Grape-pagina. Het is de eerste Moby Grape-groep op Facebook maar het is intussen 'ingehaald' door een pagina van één van de voormalige leden. 'Onze' Moby Grape-pagina probeert regelmatig een clipje te delen totdat de administrator er genoeg van heeft. Hij draagt het over aan een paar gasten waarvan de meeste voor de eer bedanken. Op het laatst ben ik de enige admin. Ik doe mijn best om de pagina 'levendig' te houden, hoewel ik praktisch gezien té weinig 'fan' ben om iets speciaals te kunnen doen. Uiteindelijk meldt een oude fan zich die plakboeken vol heeft met oude artikelen. Voordat hij het weet, is hij de enige admin en ga ik me weer bezighouden met andere muziek en radio. Hij heeft het nog een paar maanden vol gehouden.
'It's A Beautiful Day Today' ben ik ook nog vergeten in het overzicht. Dat nummer hoor ik voor het eerst in 2005 en kort daarop schaf ik de elpee 'Moby Grape '69' aan. Verder dan dat komt het bij mij niet met Moby Grape. Ik heb nog wel een fascinatie voor het album 'Oar' van Alexander 'Skip' Spence dat in 1969 verschijnt maar feitelijk heeft dat niets met Moby Grape te maken. Goed beschouwd is Moby Grape een 'supergroep'. De muzikanten zijn individueel al jaren actief als ze besluiten tot het formeren van een groep. Op 2 juni 1967 verschijnt het titelloze debuut van de groep. Wiens' idee het is geweest, zullen we nooit weten. De bandleden hebben later de schuld op zich genomen. Op 2 juni 1967 verschijnt niet alleen het album maar ook vijf singles. Gezamenlijk vormen deze tien nummers van het album. Je hebt dus nog een bonus als je de elpee koopt. Dankzij streaming staat Ed Sheeran meteen in de top tien met verschillende 'singles' terwijl het album op nummer 1 staat. In 1967 is het echter commerciële zelfmoord. Het album verkoopt sowieso matig in vergelijking met enkele topartiesten op CBS. Singles dienen volgens een uitgestippeld plan na elkaar te volgen en kunnen zo het succes verder uitbreiden. Van de vijf singles bereikt alleen 'Omaha' een mooie plek op de hitparade en in juli of augustus 1967 is er niets meer om het album te promoten. 'Wow' verschijnt in 1968 als dubbelelpee met een lange jamsessie op de tweede plaat. Misschien is 'Moby Grape '69' wel het beste album van de groep dat dan helemaal van fratsen is ontdaan. Skip Spence is dan helaas al opgestapt. 'It's A Beautiful Day Today' zou eveneens een kandidaat zijn voor de Top G-duizend maar ik beperkt me tot 'Sitting By The Window'.
Moby Grape in de jaren zeventig heeft me nooit aangetrokken hoewel ik, geloof ik, een los nummer van '20 Granite Creek' op een sampler heb staan. Ik begrijp via 45cat dat in Amerika van alle singles 'Window' de meest zeldzame is en dat is best gek. Van de singles is het namelijk degene met de meeste hitpotentie. Het psychedelische intro van 'Omaha' kan potentiële luisteraars afschrikken waar 'Sitting By The Window' van begin tot einde een liefkozende aai over de oren is. Een nummer dat het zou verdienen om vaker op de radio te worden gedraaid maar van de Top G-duizend naar de Top 2000 zal wel teveel gevraagd zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten