Eretitel: 'Guilty'

De lijst lijkt eindeloos te zijn. Het is bijna vijf jaar geleden dat ik de eerste pogingen doe tot wat zal uitgroeien tot 'Listen Carefully' in de radioshow en 'Eretitel' op Soul-xotica. Je kan legio duo's bedenken van gelijke titels en nog een paar meer als je niet heel erg streng bent op exacte spelling. Een titel met drie verschillende liedjes lijkt 'mission impossible' in 2014. Omdat 'Tuesday Night Music Club' aanvankelijk is gestart als een 'tijdelijke' show (het programma bestaat in maart vijf jaar) durf ik wel 'het spelletje met de drie titels' mee te nemen. Ik doe het dan bij tijd en wijle in 'Laid(back) Night Show', een 'invalshow' op de vrijdagavond. Het idee van 'Listen Carefully' met de promo met 'Allo Allo' en The Commodores' 'Three Times A Lady' komt pas als ik aan de slag ga met 'Tuesday Night Music Club'. Vanavond is de laatste 'Eretitel' van dit jaar en heeft 'Listen Carefully' vanaf november stil gelegen. Intussen heb ik de lijst ook weer aangevuld met de titels die ik het afgelopen jaar heb behandeld in de show. Ik ga me voorlopig nog wel even 'schuldig' maken aan de 'Eretitel' en vanavond maar liefst driemaal. De 'Summer Spirit Of...' gaat de voorliggende zondag over 1974 en dat brengt ons de titel 'Guilty' voor het voetlicht.

3. Barbra Streisand & Barry Gibb (1980)
Op drie vinden we de meest voor de hand liggende 'Guilty' en natuurlijk mag ik die niet overslaan. Had ik het dan wel willen overslaan? Nou ja, ik sta natuurlijk te boek als een fan van de Bee Gees maar ben gereserveerd op het gebied van het latere Bee Gees-werk en vooral het punt waar het gaat samenwerken met 'grote' zangeressen. Van Barbra Streisand moet ik dan sowieso al weinig hebben en dat maakt dat ik enorm naar de wc moet van het duet met Barry Gibb. Ik spoel de nummer drie dus snel door!

2. The Kinks (1984)
Ik ben en blijf vooral een liefhebber van muziek uit de jaren zestig en zeventig en dat is ooit ook de insteek geweest voor het verzamelen van platen. Sterker nog: Het is de grauwheid van de jaren tachtig en negentig dat me doet onderdompelen in het warme bad van de eerdere twee decennia. Wat geldt voor de Bee Gees gaat ook op voor The Kinks. Hun jaren zestig-output staat dermate hoog in aanzien bij mij dat The Kinks al in de vroege jaren zeventig aan het afglijden is. In de jaren zestig moet de band het vooral hebben van de singles maar als het omstreeks 1968 de albums heeft ontdekt, de 'rockopera' (tussen aanhalingstekens omdat de opera's eigenlijk oratoriums zijn) en conceptalbums in kleurige klaphoezen van Hipgnosis (hoewel The Kinks niet gebruik maakt van dat collectief), dan wordt de neerwaartse spiraal in gezet voor hen die liever een maatschappijkritische song van drie minuten horen. In de begin jaren tachtig komt daarbij ook nog een dosis hardrock kijken. Als je echter tot het refrein wacht van 'Guilty' van het album 'Word Of Mouth' dan hoor je opeens dat Ray Davies zijn streken nooit zal verleren. Tussen alle bombast door hoor je nog steeds een ultieme popsong. Het had bijna op nummer 1 gemogen maar dan moet ik ook nog even naar dat oudje luisteren...

1. The Pearls (1974)
Ik koop in 1997 voor de eerste maal 'You Came You Saw You Conquered' van The Pearls en het is sindsdien uitgegroeid tot een kleine favoriet. Er is veel aan de hand in de Engelse popmuziek van de jaren zeventig. In de eerste helft wordt het jonge publiek vooral bediend door middel van ruige en opzwepende acts als Sweet, Slade en Gary Glitter. Intussen heb je ook de Northern Soul dat enkele zoete nieuwe soulplaten in de hitparade brengt. In het verlengde daarvan wordt verder doorgepakt naar de 'girl group' en Phil Spector's 'Wall Of Sound'. Dat laatste hoor je dan bijvoorbeeld weer in de muziek van Wizzard en The Pearls is jaren zestig-lulligheid ten top. Toch krijg ik een enorme goede bui van deze plaatjes en dat wil The Kinks niet veroorzaken. Ik kies dus voor The Pearls als 'schuldige' van de leukste 'Guilty'.