,,Man man, wat een weer is het vandaag". Dat zijn de eerste woorden van de bewoner nadat ik hem het pakket heb overhandigd. ,,Welk weer? Regent het dan misschien?", is mijn antwoord. Tja, het anderhalf jaar in Mossley heeft er toe bijgedragen, maar als postbode ben je ook wel iets gewend. Op een bepaald ogenblik merk je alleen wanneer het harder gaat regenen maar de regen zelf is als Sky Radio in een openbare ruimte. Je kan het 'uitzetten'. Toch mag ik concluderen dat mijn kleding flink is doorweekt, tot aan mijn sokken en onderbroek toe, maar dat dit allemaal hangt te drogen en ik me zo gelukkig prijs met het warme huis dat ik heb gekregen. De warme kamer van waaruit ik nu het volgende bericht de wereld kan in slingeren. Ik heb bewust de 'Eretitel' even overgeslagen, wellicht dat zondag of maandag nog een extra verhaaltje komt. Nu ga ik verder met het ambitieuze plan voor dit weekend: Drie delen 'Blauwe Bak Top 100' publiceren. Buiten de labelinformatie om heb ik het nier voorbereid en dus ga ik het wederom 'live' doen. Vandaag de nummers 90 tot en met 81.
90. You Don’t Love Me-ZZ Hill (US, Kent KS 4550 A, 1964, re: 1971)
Van ZZ heb ik sinds 2014 'Second Chance' in de bakken staan. Ik heb echter in 2006 al 'Ha Ha, The Laughing Song' van Hill gekocht maar deze is gesneuveld tijdens een optreden. De Franse hoes heb ik dus nog in de jaren zeventig-koffer staan, maar wil hier uitsluitend Europees vinyl bij hebben hoewel het Amerikaanse styreen niet veel hoeft te kosten. De single zal in geen geval terug in de Blauwe Bak komen, 'Second Chance' op de b-kant was daarvoor de enige reden en die heb ik nu wel op het Mankind-styreen. 'You Don't Love Me' is een nieuwe aanwinst. De Kent-naam staat sinds de jaren tachtig synoniem aan het puntje van de zalm op het gebied van de soul-heruitgaven maar ook in de jaren zestig is er reeds een roemrucht label met deze naam. 'You Don't Love Me' komt opnieuw in trek in 1971 en dan verschijnt deze 'look-a-like' op het witte label. Muzikaal is het onversneden rauwe rhythm & blues uit 1964 en perfect om een show mee te openen. Of een aftelling van tien platen in de 'Blauwe Bak Top 100' natuurlijk.
89. If You Love Me Like I Love You-Betty Wright (US, Alston A-4589 B, 1970)
Hoewel Betty reeds een flink deel van de koffer in beslag heeft genomen, is het einde nog niet in zicht. Toch hebben we daar in deze Top 100 weinig last van. Alleen dit 'If You Love Me Like I Love You' doet mee in de lijst en is ook de enige aanschaf na een 'druk' Betty-jaar. Ik koop de single aanvankelijk voor de a-kant, maar bij Betty staan de parels meestal op de keerzijde en dat is hier het geval. Toch is het beduidend minder memorabel dan enkele van de eerdere aankopen en moet ze het dit jaar met deze betrekkelijk lage notering doen.
88. Bless You-Martha Reeves & The Vandellas (UK, Tamla Motown TMG 794 A, 1971)
Zo'n Engelee Motown met een groot label in een origineel Engels Tamla-hoesje maakt me nu eenmaal gelukkig. Mark weet van mijn zwak af en neemt geregeld plaatjes mee als hij ze tegenkomt. 'Bless You' is gewoon lekkere Motown-pop uit de vroege jaren zeventig en staat mijlen ver vanaf 'Show Me The Way' of hits als 'Dancing In The Street' en 'Jimmy Mack'. Toch is dit het geluid dat het in 2019 erg goed doet in de Blauwe Bak en een plek in de Top 100 is een logisch gevolg.
87. Some Other Time-Simtec Simmons (US, Innovation 2 IV 9158 A, 1975)
In 2000 koop ik in Steenwijk de elpee 'Gettin' Over The Hump' van Simtec & Wylie. Gewoon uit nieuwsgierigheid, maar het blijkt geen miskoop te zijn. 'Hump' wordt in dj-kringen beschouwd als een funky soul-klassieker die inmiddels een flinke prijs moet opbrengen. Elpees doen niet mee in de collectie en zo koop ik in 2015 'Maggie May' op de Engelse Mercury-single. Dit jaar ontdek ik dat Simtec Simmons ook solo-platen heeft gemaakt en kom ik uit bij deze eigenzinnige single. Eigenzinnig vanwege de zeer speciale stereo-mix welke bijna is te vergelijken met een Cadet Concept 12-productie. Op de koptelefoon hoor je overal stemmen vandaan komen zonder dat je hiervoor naar een psychiater toe moet. Ik probeer het styreen te 'sparen' en daardoor is het een nummer dat nog echt moet 'groeien' bij mij en over een jaar wellicht in de top tien had gestaan.
86. Too Good To Be Forgotten-The Chi-Lites (UK, Brunswick BR 13 A, 1974)
Zo'n 'Blauwe Bak Top 100' is niet alleen maar onbekend en obscuur. 'Too Good To Be Forgotten' is natuurlijk een grote Engelse en Amerikaanse hit geweest en ook geen onbekende op de vaderlandse radio. Het nummer heeft in 1986 in de Top 40 gestaan dankzij de cover van Amazulu. De laatste móet ik draaien als ik het in de bakken heb staan bij 'The Vinyl Countdown' en ik word zo mogelijk nóg vrolijker van het origineel. En deze is dan weer in een zeer fraaie Engelse persing en dan zullen jullie begrijpen dat ik mijn geluk niet op kan!
85. ‘Oh My Soul-Swordsmen (US, Ninandy N-1014 A, 1968)
Bij een aantal platen twijfel ik tussen de a- of b-kant en dat is onder andere het geval bij Swordsmen. Dan besluit ik het nummer te pakken dat ik als eerste weet te herinneren en dat is 'Oh My Soul'. De 'legendarische' naam plus jaren zestig-original op een onbekend label en de geringe vraagprijs maakt dat ik meteen overstag ga. De plaat moet echter nog een plek verdienen in de collectie en het kan maar zomaar dat de b-kant uiteindelijk de strijd gaat overnemen.
84. Give Love A Try !!!-The Equals (NL, President PTF 158 A, 1967)
Ik denk dat het binnenkort een kwart eeuw is geleden dat ik 'I Get So Excited' heb gekocht op single en dat is de eerste in collectie van The Equals. Intussen koop ik ook een paar elpees uit de jaren zestig omdat die goedkoop op mijn spoor komen. Met de aanvang van de Blauwe Bak besnuffel ik de platen geregeld om te zien of er een potentiële Northern-plaat tussen zit. Nee, het is meer het Dave Clark Five-gestamp dan dat het echt Northern wordt. Sinds 2015 staat 'Black Skin Blue Eyed Boys' in de reserve-Blauwe Bak en ik koop 'Give Love A Try' niet meteen voor de Blauwe Bak. Dat komt als ik thuis de plaat op zet. De krachtige boodschap kan niet vaak genoeg worden verkondigd en ik denk dat het muzikaal wel in te passen valt met de Carib en dus mag deze single in de koffer staan. Een mogelijkheid om Eddy Grant to horen zoals we hem niet vaak horen.
83. Christine-Executive Suite (US, Jubilee 45-5705 A, 1970)
De associatie met Daryl Hall trekt me al snel over de streep. Later ontdek ik dat Executive Suite het origineel heeft gedaan van 'When The Fuel Runs Out' dat ik van Chuck Jackson in de reserve-Blauwe Bak heb staan. Bij mijn volgende boodschap bij Mark zit eveneens een single van Executive Suite: 'Your Love Is Paradise'. Hall is echter na 'Christine', dat hij mede-schrijft, snel vertrokken om een duo met zijn compaan John Oates te beginnen. Het is een leuke bonus dat Hall hoorbaar is in dit nummer. Verder speelt 'Christine' vooral in de vroege maanden van het nieuwe jaar en is het geen blijvertje. Op naar de volgende aanwinst van Executive Suite.
82. You’re Gonna Get Next To Me-Bo Kirkland & Ruth Davis (UK, EMI International INT 532 A, 1976)
'Stay By My Side' is met de kerst van 2017 de verrassing van de '5-4-3-2-1' van Mark. Ik ontdek pas naderhand dat het duo een verrassingshit heeft gehad in Engeland met 'You're Gonna Get Next To Me'. Hoewel deze single meteen op het verlanglijstje komt, weet ik op voorhand dat ik de voorkeur geef aan 'Stay By My Side'. We zullen het nooit weten want EMI International vervolgt het avontuur niet met de andere Claridge-single van Kirkland en Davis. Mark biedt deze single aan in een 'soul pack' waardoor ik hem erg goedkoop op de kop weet te tikken.
81. Dig The Gold-Joyce Cobb (US, Cream CRE 7939 A, 1979)
De laatste uit deze top tien komt eveneens uit een 'soul pack' en ditmaal de 'disco flavoured soul pack'. Joyce Cobb is daarin een opvallende plaat. Ze laat meteen weten uit Zuid Afrika te komen en dat verklaart ook de vreemde instrumentatie. Het maakt het tot een uiterst feestelijk disco-nummer dat qua groove niet onderdoet voor Eurodisco, maar het is het eigenzinnige dat de plaat tot een favoriet maakt in de Blauwe Bak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten