maandag 9 december 2019

Allemaal erg dom



Omstreeks april ga ik opnieuw rondkijken voor een Seizoensretour van de NS want het is me goed bevallen dit jaar! Gedurende drie seizoenen kun je steeds een zaterdag of zondag onbeperkt door Nederland reizen. Enig verschil met de (duurdere) Dagretour-kaartjes is dat je van tevoren een reisdoel moet opgeven. Voor slechts een paar euro extra zit je bovendien 1e klas. Ik gebruik het kaartje van de zomer pas op de eerste dag van de herfst en hierdoor blijft het herfst-kaartje een tijdje liggen. Deze is geldig tot oudejaarsdag. Omdat W. volgend weekend niet kan, blijft dit weekend over? Buienradar is niet al té positief over deze zondag en ik kan zaterdag niet meer vrij krijgen. Ik heb al een paar weken geleden besloten dat ik wel een keertje zonder het strand kan en dat we ook ergens anders kunnen afspreken. Zo valt de keuze op Utrecht. Een soortgelijke ontmoeting in Den Haag ligt in het verschiet, dan met Scheveningen erbij, maar gisteren hebben we met zijn tweeën Utrecht onveilig gemaakt. De fotocamera blijft wederom in de rugzak en Google kan me blij maken met een foto van de Dom, het centrale gebouw in onze wandeling.

,,Ik had je nooit gelinkt met Utrecht", zegt W. na een paar uren. Utrecht...? Dat gaat terug naar 'Een midweek op eigen benen'. De eerste dagen van de eerste eigen vakantie (in 1994) breng ik door in Utrecht. Door de avondcursus 'Journalistiek schrijven' kom ik eind 1997 ook wekelijks in de Domstad. Tenslotte woon ik nog negen maanden in De Bilt, maar 'ontdek' Utrecht pas laat. De laatste keer dat ik in Utrecht ben geweest, is op vrijdag 9 september 2011 als ik een hele vracht singles koop. Daarbij reken ik dan niet de overstap op Utrecht Centraal na afloop van de forummeeting in Houten in 2012. In het volgende bericht over de 'Blauwe Bak Veteranen' zijn we ook gedurende vier singles in Utrecht, maar daarover straks meer. De Oudegracht met de bomen aan de kade... dat is voor mij zo'n typisch stukje Nederland en dat maakt waarom ik zoveel van Utrecht hou. Nu moet ik erkennen dat ik de overige grote steden niet echt een kans heb gegeven en wellicht kan het volgende bezoekje aan Den Haag nog wat voor elkaar krijgen? Amsterdam en Rotterdam doen in dat kader niet mee voor mij.

We hebben aanvankelijk afgesproken om elf uur en dat betekent dat ik op de fiets naar Meppel moet. Het weer lokt me niet aan en ik ga informatie opzoeken. Om twintig over tien met de bus vanuit Uffelte (de vroegste bus op zondag) en dan ben ik om kwart over twaalf in Utrecht. W. gaat akkoord. Zij zal echter zelf vertraging hebben en daardoor pas na één uur in Utrecht zijn. Ik heb geen duidelijke herinnering aan Hoog Catharijne maar het is duidelijk héél anders geworden ten opzichte van 1999. Ik maak even een blokje voordat W. arriveert en samen lopen we andermaal het winkelcentrum in. Ik heb een boodschapje bij de Action dat ik steeds vergeet in Meppel en zij wil water halen bij de Albert Heijn. Dan gaan we richting de Oudegracht. De Buienradar heeft zon beloofd voor Utrecht met eerst nog een buienkans. De bui drijft ons naar binnen in het restaurant van het museum De Speelklok. W. stelt nog voor om het museum in te gaan maar ik ga liever buiten wandelen. Na koffie en gebak gaan we naar de Oudegracht. W. kijkt even binnen bij een spelletjeswinkel en ik haal opgelucht adem als ik zie dat kringloopwinkel De Arm dicht is op deze zondag. Misschien toch nog eens solo met een Dagretour-kaartje? We lopen door een steeg naar het Catharijneconvent en dwalen iets verder de stad uit en door een park. Toch blijven we in de buurt want binnen een paar stappen staan we weer onderaan de steigers van de Dom. We gaan een boekwinkel in en ik twijfel bij een boek (ik lees nauwelijks boeken) en W. neemt wel leesvoer mee. Dan begint de koffiebehoefte weer op te spelen, alleen kunnen we maar geen keuze maken. Het zijn of dure restaurants of gewoon kroegen. Dan zie ik dat de ANWB boven haar winkel een soort café heeft. Daar gaan we naar binnen voor een overheerlijke koffiespecialiteit met witte chocolate ('White chocolate dream', als ik me niet vergis) en ik neem er een kaasbroodje bij. Om vijf uur staan we buiten en mijn trein gaat om twintig over zes. Waar gaan we de tijd doden?

Plots staan we tegenover de ingang van de Bijenkorf. We gniffelen wat en als een stel schoolkinderen gaan we naar binnen. De neus ophalen bij mondaine handtasjes van Louis Vuitton, truitjes van Moncler, opzichtige Rolex-klokken en ringen met Swarovski-kristallen. W. blijkt ervaring te hebben met Rituals en legt me het ene en het andere uit. Ook ruiken we aan enkele parfumflesjes. Geraffineerde geuren maar we zouden er beide geen tientallen of honderden euro's aan besteden. De portemonnee blijft in de zak maar de klok tikt gestaag door. Het is even voor zessen als we weer buiten staan. Nog eenmaal naar de Albert Heijn en dan hoor ik niet dat W. iets tegen me zegt. Het is in de trant van 'je trein vertrekt over tien minuten'. Ik heb geen benul van tijd en als we buiten staan, vertrekt de trein over drie minuten. De Nike Air Max-schoenen bewijzen weer waar voor je geld want ik sprint naar het station en spring bij het fluitsignaal de trein in. Twee uren later stap ik uit in Uffelte. Het enige materiële dat ik heb gekocht is een riem van de Action.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten