Blauwe Bak Veteranen deel 18

Natuurlijk kan ik, zoals in het begin van de serie, steeds zes singles per keer doen, maar aan de andere kant: Nu het zo lekker opschiet, wil ik wel richting 2012 en 2013 om te zien welke aanwinsten uit dat jaar nog altijd in de Blauwe Bak wonen. Vandaar dat ik in twee delen door 2009 ga. Tot het stoppen met de alcohol of meteen daarna? Dat is de vraag die rijst bij de laatste aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen'. Het is 'meteen daarna' geworden. Buiten de eerste drie singles pak ik dan alle platen die ik bij Paula in Meppel heb gekocht. De laatste keer dat ik daar ben is inderdaad vijf dagen na de breuk met de drankjes en mijn eerste uitstapje in de wijde wereld zonder de lust naar alcohol. Niet bepaald een vrolijke periode waarin deze aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen' zich afspeelt, maar de plaatjes zijn fijn. Ik begin in september 2008, de laatste weken bij de Dyka, en eindig in april 2009.

Het hek is van de dam. Nee, dat geldt niet alleen voor 2008. Het is eigenlijk al in gezet in 2005. Een week voor mijn dertigste zet ik het op een zuipen. Hoewel ik niet kapitaalkrachtig genoeg ben om de hobby volledig uit te voeren, komt het erop neer dat ik om de twee of drie dagen toch wel voor een stevige hoeveelheid consumpties ga. En dan heb ik het nog niet over de weekeinden. In De Buze wordt je als vrijwilliger in drankjes uitbetaald en ik neem het er goed van! Buiten een sporadische wijnsessie om is het in de eerste plaats pils. Niet omdat ik het lekker vind, maar je houdt het langer uit op pils dan speciaalbier of sterke drank. Eind oktober loop ik vast en ga de eerste maal de ziektewet in. De Prozac slaat niet aan en dat is geen wonder bij de dorst naar alcoholische versnaperingen. Ik ga uiteindelijk in februari weer aan het werk maar dan is de gewoonte van het dagelijks drinken al een probleem geworden. Na ieder zuipgelag volgt een kater en het komt steeds vaker voor dat ik met een kegel op het werk verschijn. In het begin kan ik met een smoesje naar huis maar het loopt in de gaten bij de voorman. Ik zal nu, eens en voor altijd, voorgoed moeten kappen met de drank en daartoe besluit ik in april 2009. Ik ben niet anti-alcohol geworden. Wie kan genieten van een biertje of een borrel op zijn tijd heeft mijn zegen. Ik kan eenvoudigweg niet meer genieten van één biertje. Dat wordt meteen een krat of een fust en dan is het niet gezellig meer. Het is het beste besluit dat ik heb kunnen nemen in mijn leven! De singles uit deze aflevering vormen een beetje de soundtrack van de laatste maanden met de drankjes.

111. What The World Needs Now Is Love/Abraham, Martin And John-Tom Clay (US, Mowest, 1971)
Ik weet het voorval nog als de dag van gisteren. Ik breng felsmanchetten aan en sta recht tegenover een andere machine. Degene die deze machine bedient, speelt een beetje met een schroevendraaier. Hij waant zich een echte jongleur met het gereedschap als de schroevendraaier plots uit het zicht verdwijnt. Dan een hels kabaal en rook. Deze knaap heeft zojuist een machine buiten werking gezet en kan een fikse schadeclaim tegemoet zien. Ik heb ochtenddienst gehad en wil 's middags met de trein naar Zwolle. Voornaamste boodschap: Een cd van Sharon Jones & The Dap Kings. Dat worden echter drie albums van Sharon Jones en een oudje van Sophie Zelmani (met de nieuwste in de bestelling). Ook breng ik een bezoekje aan Diskid. Daar koop ik drie singles. Wat Tom Clay me heeft gekost, weet ik zo niet meer. Wel dat dit exemplaar een jaar later betrokken raakt in het 'kiwisap-incident' en ik deze 'upgrade' in juli 2013 heb gekocht. Hij staat al jaren in de reserve-bak.

112. Just Look What You've Done-Brenda Holloway (NL, Tamla Motown, 1967)
Hank van Diskid is een 'pietlut' en daar doe je als klant je voordeel mee! Brenda heeft een miniem ezelsoortje in de hoes en dat maakt dat hij niet meer het volle pond kan vragen. Voor vijftien euro is die van mij, terwijl hij op Ebay dan rond de honderd zit. In 2012 blijkt het ook nog eens een 'double sider' dankzij 'Starting The Hurt All Over Again' op de b-kant en dat nummer zorgt ervoor dat het in de koffer is gebleven. Overige singles van Brenda ('Every Little Bit Hurts' en 'You've Made Me So Very Happy' staan inmiddels buiten de koffers.

113. I Heard It Through The Grapevine-Gladys Knight & The Pips (NL, Tamla Motown, 1969)
Het origineel. Marvin Gaye overtreedt eind 1968 een ongeschreven wet bij Motown welke zeer wordt gerespecteerd door Jan en man. Als een nummer als single is verschenen, mag het voor een aantal jaren niet opnieuw worden uitgebracht als single door een andere artiest. De altijd eigenwijze Marvin lapt dit aan zijn laars en vertraagt Gladys' uitvoering van 'Grapevine' en creëert zodanig een heel nieue nummer. Motown springt hier natuurlijk op in om alsnog een succesje te scoren met Gladys Knight & The Pips, maar in Nederland moet de groep tot 1973 eer haar eerste hit heeft. Het heeft Motown dan zelfs al verlaten voor Buddah. 'Sleeve imperfect' staat op de sticker en dat is wederom een ezelsoor. Deze heeft negen euro gekost. Het staat met de meeste andere Gladys-platen in de reserve-Blauwe Bak. Alleen 'Stop & Get A Hold Of Myself' en 'We Need Hearts' staan nog altijd in de koffers.

114. Soul Meeting-Lonnie Brooks (US, Chirrup, 1968)
Een aantal van de hogere nummers van vanavond zijn feitelijk vóór deze gekocht. Ik ga in november en februari tweemaal zeer groot boodschappen doen bij Paula in Meppel en vat ze samen met de laatste datum (die ik nog uit het hoofd weet). Op zaterdag 14 februari 2009 ben ik te gast bij 'piraten'. Zij hebben een usb-mixer en draaitafels en hier zet ik een paar platen over naar mp3 om vrienden op het muziekforum te helpen. Ik mag ook even snuffelen tussen wat singles en kom daar een aantal vreemde platen tegen voor een piratenzender. De man is bezeten van parkieten en de parkiet op het label van deze van Lonnie Brooks maakt dat hij hem wil houden. Uiteindelijk mag ik hem toch hebben. Het is een gewild plaatje en niet vanwege de parkiet! Het staat dan ook met recht in de Ere-Blauwe Bak omdat het nauwelijks meer aan bod komt in mijn shows.

115. Who Me? Yeah You!-Denna Johnson & Ricky Davis (US, Simpson, 1965)
In 2009 vind ik op Google de informatie dat Denna Johnson niemand minder zou zijn dan Joshie 'Jo' Armstead. Een vlugge blik op het Simpson-label zou de link kunnen leggen met haar songschrijf-partners Ashford & Simpson. Een paar jaar later kan ik de bron niet meer vinden en bovendien is R. Simpson één van de mede-schrijvers aan 'Who Me? Yeah You!'. Het blijft echter een 'stormer' die ik een plek in de Ere-Blauwe Bak heb gegeven.

116. Here You Come Again-Beverlee And Sidro With The Sneakers (US, Warner Bros. Seven Arts, 1971)
Ik heb ooit een bericht gepubliceerd over deze single en kom zo op het spoor van Sidro Garcia en zie dat vrouwlief Beverlee een Youtube-kanaal heeft ('Brood op de planken', 1 juni 2010). Natuurlijk is dit geen pure soul, maar het heeft wel een tikkeltje crossover in het geluid en dat maakt dat de single nog altijd in de reserve-Blauwe Bak staat. Een beetje hetzelfde verhaal als The Georgia Prophets. Het hangt tegen de pop aan.

117. Let Me Comfort You-Clarence Carter (US, Atlantic, 1969)
Beverlee is reeds de eerste uit de winkel van Paula. Haar naam zal ik nimmer vergeten omdat tussen de honderden of wellicht vijftienhonderd singles ook een aantal op het Paula-label zijn. Deze van Clarence Carter kan ik echter ook in de zomer van 2010 hebben gekocht in Steenwijk, daar ben ik niet helemaal zeker van. 'Comfort' staat in de reserve-Blauwe Bak maar zou weer terug kunnen in de koffers sinds 'We're Doing Our Thing' een favoriet is geworden.

118. The Barracuda-Alvin Cash & The Crawlers (US, Mar-v-lus, 1966)
Alvin Cash laat ons eerst de 'twine' dansen en volgt het met een hoop variaties op het thema. Neem een solide Chicago-backing en voeg Cash daaraan toe die de dansvloer opdrachten geeft om dingen uit te beelden met het lichaam. En zo is er weer een nieuwe dans-hype ontstaan. Op de b-kant grijpt Cash terug naar 'Twine Time' maar ik geef de voorkeur aan 'The Barracuda'. Het staat in de reserve-Blauwe Bak.

119. Michael-The C.O.D.'s (US, Kellmac, 1967)
'I'm A Good Guy' zit al bijna vijftien jaar in de collectie als ik een nestje van 'Michael' tegenkom. Ik wil ze eigenlijk allemaal kopen maar stel dat té lang uit. Als ik Paula weer spreek, heeft ze net de hele partij verkocht. 'Michael (The Lover)' is een favoriet van de Mods in Engeland maar het echte genieten begint op de b-kant. Ik negeer 'Cry No More' voor bijna acht jaar als mijn Spaanse vriend Damian me wijst op deze kant. Het staat vanwege 'Michael' in de Ere-Blauwe Bak, voor 'Cry No More' mag het eerdaags terug in de koffer!

120. Move-Jess & James (NL, Palette, 1967)
Het verhaal over Jess & James heb ik in september 2013 geschreven naar aanleiding van de Week Spot van Sail-Joia. Twee Portugese broers die eind jaren zestig de Belgische Sam & Dave trachten te zijn. Ik koop in 2009 twee singles van het duo: 'Move' en 'Change' en die staan beide in de reserve-Blauwe Bak. 'Thank You Showbiz' is daarentegen niet interessant voor de Blauwe Bak. 'Move' is overigens in 1984 nog gecoverd door The Trammps maar dat is als de band onder Nederlands management is gekomen.

121. Come On-Eddy Morris (US, Look, 1967)
Niet bepaald een 'veteraan' maar een recente toevoeging. Het is ongeveer een jaar geleden dat ik deze tegenkom in een mailing en dat ik versteld sta van de vraagprijs voor het ding. De plaat staat dan gewoon in de jaren zestig-bak en ik besluit het rechtstreeks in de Ere-Blauwe Bak te zetten. Wellicht nog eens een idee om deze te verpatsen want dit is té platte Northern voor mij.

122. Take This Load Off My Back-Moses (US, Gamble, 1971)
Je leert iedere dag weer iets? Voordat deze promo wordt uitgebracht, is het nummer al op het Murbo-label verschenen. Op 45cat heeft iemand een knipsel bijgevoegd en daarop zien we een blanke groep onder leiding van Michael Moses. Blue eyed soul dus? En dat op het Gamble-label? Het heeft echter niet veel om de hakken en staat al jaren in de reserve-Blauwe Bak.

123. Back Stabbers-The O'Jays (NL, CBS, 1972)
De Nederlandse tak van CBS is niet echt haastig met het ontwerpen en produceren van Nederlandse Philadelphia-labels. De vroege singles op het label verschijnen bij CBS of Epic (zoals 'Shiftless Shady Jealous Kind Of People' van The O'Jays). Hier hebben we dan het klassieke 'Back Stabbers' dat ik dan, de eerste maanden van 2009, vooral ken als het intro en de loop van 'Wish I Didn't Miss You' van Angie Stone dat veel en vaak in mijn cd-speler zit. Alle singles van The O'Jays zijn verbannen naar de reserve-Blauwe Bak. Daar kan verandering in komen want bij mijn volgende bestelling van Mark zit een oudje van de groep.

124. Since You Came Into My Life-The El Dorados (US, Paula, 1971)
De bovenstaande singles zijn in november of februari gekocht. The El Dorados en The Sharpees op woensdag 8 april 2009. Ik heb op 2 april 2009 mijn laatste slokjes bier genuttigd en ben voor het eerst 'vrij' van de plaats waar ik tijdelijk verblijf. Ik fiets direct naar Paula en het is de laatste keer dat ik bij haar in het winkeltje zal komen. Op advies van haar kijk ik ook bij de 'nieuwe' kringloopwinkel. 'De Kring' is dan pas geopend. Hoewel het hier niet zo indrukwekkend lijkt, heb ik zeker 150 singles bij haar vandaan gehaald. Het is een bonte mix van jaren vijftig tot tachtig. Zowel Nederbeat-rariteiten als een flinke hoop Amerikaanse promo's en demo's. Daar 'gok' ik mee dat het een lust is en levert meer country en pure pop op dan soul. 'Since You Came Into My Life' is de Week Spot tijdens de laatste 'Soul-x-rated'. Het is pas sinds een paar weken dat ik de b-kant heb leren kennen: 'Looking From The Outside'. Ook dit blijkt een gewild plaatje te zijn. Het staat bij mij evenwel in de reserve-Blauwe Bak.

125. Tired Of Being Lonely-The Sharpees (US, One-derful!, 1966)
En dit is natuurlijk helemaal een schot in de roos. Niet iedereen hoeft het met me eens te zijn, maar ik beschouw dit als het beste werk van The Sharpees! Alleen is 'Tired Of Being Lonely' geen goede naam voor een radioshow en daarvoor blijf ik 'Do The 45' gebruiken. De single staat nog altijd trots te zijn in de koffer. In de volgende aflevering gaan we op weg naar de hersenschudding en daarmee de rest van de singles van 2009.