Eretitel: 'It's My Life'

Ik hoef vandaag, vrijdag, niet te bezorgen, maar toch staat mijn hoofd niet naar de 'Eretitel' als ik 'Afterglow' heb afgesloten. Het zal de relatieve 'hitte' zijn? Jammer dat de verwachtingen van eerder deze week letterlijk in het water vallen, het weekend ziet er een stuk minder rooskleurig uit qua weersomstandigheden. We hebben in Uffelte net een verkwikkende regenbui gehad met onweer dat op afstand heftig lijkt, maar weinig effect heeft. Dan kan ik nu beginnen met de 'Eretitel' want straks krijgen jullie ook nog de vijfde 'Singles round-up', een rubriek die het blijkbaar goed doet bij de lezers! Ik heb in maanden niet zoveel bezoekers gehad! Deze week staat 'It's My Life' centraal in de 'Eretitel'.

3. Dr. Alban (1992)
Evenals bij 'Angel Eyes' van vorige week is ook hier weer een grote ontbrekende kandidaat. Bij de vorige titel zal het hebben gelegen aan het feit dat American Gypsy Nederlandse 'roots' heeft en dat ik het daarvoor té 'exotisch' vind voor het radioprogramma. Bij 'It's My Life' zit er een reden achter. Die moet ik dan eerst wel even zien uit te pluizen en dat komt van pas bij de nummer twee. Als deze ene titel van de partij was geweest, had Dr. Alban waarschijnlijk nooit Soul-xotica gehaald en dit gun ik de Zweedse tandtechnicus wel. 'It's My Life' is een vastberaden en eigenwijze titel. Het mag anderen geweldig irriteren want het is immers jouw leven? Dr. Alban weet van zijn leven een geweldige oorwurm te maken. Hoe goed de nummer 1 uit deze 'Eretitel' ook is, aan het einde van de dag zingt Dr. Alban nog altijd 'It's My Life' in je hoofd. Maar snel op nummer drie!

2. Bon Jovi (2000)
Ja, zo zat dat dus...? Ik heb aanvankelijk wel het plan om het klassieke 'It's My Life' van The Animals toe te laten in 'Listen Carefully' als ik vervolgens zie dat Eric Burdon in 1995 heeft opgetreden met Bon Jovi. Er staat een live-uitvoering op Youtube van de nummers 'It's My Life' en 'We've Gotta Get Out Of This Place' en dat is de reden waarom ik het origineel van The Animals buiten beschouwing laat. Waar Dr. Alban een oorwurm maakt van zijn leven, daar is Bon Jovi present met een slaapverwekkend leven. Okay, in 2000 kan ik best genieten van het nummer, maar sindsdien is het voor mij een soort van 'dooddoener' geworden bij onder andere Veronica alsook enkele Steenwijker horeca-ondernemingen. In 2000 is het nog wel een soort van 'lijflied' als het op de radio voorbij komt, maar ook aan dat 'leven' word ik zeventien jaar later liever niet meer herinnerd. Een tweede plek voor Bon Jovi.

1. Talk Talk (1984)
In de jaren negentig moet ik lange tijd even niets hebben van de jaren tachtig-muziek en dat lukt op zichzelf best aardig. Het is dan immers minder dan tien jaar geleden en nog geen directe aanleiding om het decennium uit de mottenballen te halen. Ik hou lange tijd de muziek uit de jaren 1988 tot en met 1990 verantwoordelijk voor mijn interesse voor de jaren zestig en zeventig, maar achteraf gezien valt het best mee. Met name 1989 is best een klassiek hit-jaar geweest en er stonden genoeg plaatjes in de hitparade die ik stiekem heel aardig vond. Maar toch... in de jaren negentig heb ik aanvankelijk weinig behoefte om platen uit het decennium te kopen. Dan woon ik een paar weken in York en kom 'Natural History' tegen bij een 'charity-shop'. Talk Talk is zo'n zeldzaam stukje jaren tachtig dat ik nooit de rug heb toegekeerd. Als The Animals had mee gedaan in deze 'Eretitel' dan zou het spannend zijn geworden, maar verder kan ik niet anders dan de 'Eretitel' toe te kennen aan Talk Talk, ook al heb ik in 2015 voor de radioshow getwijfeld om Gwen Stefani's versie te draaien. Gelukkig niet, zeg! Ik krijg nog genoeg 'lastige' afleveringen van de 'Eretitel'!