Woensdag dus tweemaal een 'Eindstreep'. Eerst een late 'Eindstreep' van april met de tien singles van Mark en Blue Magic. Jullie kunnen vast al raden wat daar op 1 komt te staan? Daarna de 'Eindstreep' over mei en dat zijn de singles die ik van Albert heb ontvangen en de aanwinsten van afgelopen zaterdag. Volgende week ga ik zeker nog eens terug naar deze zaak om nog een flinke graai te doen uit het assortiment, dus jullie kunnen ook volgende maand 'Singles round-up' en 'Eindstreep' tegemoet zien. Gelukkig, alles lijkt weer wat bij het oude te komen. Een overvloed aan 'Singles round-up'-afleveringen als vorig jaar gaat niet lukken, maar een paar singles per maand maken toch wel verschil in mijn leven. Hoezo een vinyljunkie? Vandaag de laatste vijf van deze maand, het tweede deel van de plaatjes die ik zaterdagmiddag heb gekocht bij de kringloopwinkel in Meppel.
* Richard 'Groove' Holmes- What Now My Love (NL, Prestige, 1966)
Het is de b-kant die me aanvankelijk het meest aanspreekt, 'Living Soul', maar dat blijkt weinig met 'soul' te maken te hebben als zijnde de benaming voor rhythm & blues. Nee, ik had beter moeten weten. Richard 'Groove' Holmes is een gigant van een jazz-organist. Bij 'What Now My Love' frons ik de wenkbrauwen, maar dat is nergens voor nodig. Holmes gooit het Gilbert Becaud-nummer in dezelfde saus als 'Living Soul' en dat levert leuke muziek op! Hoe vaak kom je nu een Nederlandse Prestige-single tegen? Nee, ik kan geen tegenargumenten bedenken. De plaat is desondanks gewoon in de jaren zestig-bak terecht gekomen.
* Robert Parker- Barefootin' (UK, Charly, 1966, re: 1980)
De eerste uit deze serie in mijn verzameling. Ik kan me herinneren uit de vroege jaren negentig dat ik ze toen regelmatig kreeg aangeboden, maar dan zien de heruitgaven er al té 'plastic' uit. Ik heb ze eveneens lange tijd verward met soortgelijke singles met nieuwe opnames. Voor Robert Parker en een euro maak ik graag een uitzondering. 'Barefootin' is zo'n alltime-dansfavoriet die in werkelijk iedere scene past. Of je nu Mods of Northern Soul-dansers voor je hebt of desnoods een zaal vol Popcorn-koppels, 'Barefootin' smaakt iedere keer goed. De mono-weergave past goed bij dit nummer, daar heb ik op de b-kant mijn twijfels bij. De overige twee zijn namelijk twijfelachtige funk-instrumentaaltjes uit de vroege jaren zeventig. 'Tropical' van African Music Machine kan er nog net mee door, maar 'I Shot The Sheriff' van de ongedocumenteerde Red Holt Unltd. is ronduit slaapverwekkend. Robert Parker brengt het in de reserve-Blauwe Bak naast zijn latere 'The Hiccup' uit de 'Action Speaks Louder Than Words'-box.
* Jeannie C. Riley- The Rib (NL, Stateside, 1969)
Country is muziek voor miljoenen in Amerika. Als je een boodschap hebt te verkondigen, kun je dit het beste verpakken in een bed van pedal steel en banjo, maar je kan ook té ver gaan. Zo ontstaat in 1968 nogal wat controverse omtrent 'Harper Valley PTA' van Jeannie C. Riley. Er is geen enkele grote platenmaatschappij die het aandurft om de distributie op zich te nemen en dan meldt zich Shelby Singleton. Na zijn tijd bij Mercury (en diens' Red Bird-label) is Singleton voor zichzelf begonnen met SSS International. Hij ziet het wel zitten om het lied uit te brengen op zijn Plantation-label. Ondanks het feit dat veel radiostations het weigeren te draaien, gaat de plaat miljoenen keren over de toonbank en stelt het Singleton in staat om zijn droomwens te realiseren: Hij koopt van de opbrengst het complete Sun-archief van Sam Phillips. De opvolgers van 'Harper Valley PTA' zijn al even omstreden. 'The Rib' verschijnt in 1969 en haalt inspiratie uit de bijbel en zet het af tegen de rol van de Amerikaanse vrouw uit de tegenwoordige tijd. Singleton produceert dit plaatje en geeft het met toeters nog een 'southern soul'-tintje, maar toch staat deze ook gewoon in de jaren zestig-bak. Hij is best leuk voor een keertje...
* The Staple Singers- Born In Bethlehem (NL, Stateside, 1963)
Vorig jaar heb ik al de Nederlandse Riverside gekocht van 'Hammer And Nails' maar dat is zeer waarschijnlijk een heruitgave van 1966 of later. Deze 'Born In Bethlehem' is dan de eerste Staple Singers-plaat die in ons land verkrijgbaar is. Het is maar goed dat ik oplet want ik had hem zo over het hoofd kunnen zien. De hoes met een kerkraam en gevouwen handen lijkt veel op de 'Te Deum Laudamus'-geestelijke platen waarmee je wordt doodgemept. Op de achterkant van het hoesje blijkt Stateside een heuse gospel-catalogus te hebben en daar staan leuke dingen tussen! Veel Savoy en Riverside in dat geval. 'Born In Bethlehem' is een traditioneel kerklied, 'Good News' op de b-kant is van Pop Staples. Pops heeft de lead op beide kanten en wordt bijgevallen door het altijd smakelijke boeket stemmen van zijn dochters. De single is uiteraard meteen in de gospel-koffer gekomen. Niet heel geschikt voor gospelfunk of -disco, maar toch de moeite waard om apart te houden. Eigenlijk is het ook beter dan 'Hammer And Nails'.
* Retta Young- Sending Out An S.O.S. (Duitsland, Philips, 1975)
Ach vooruit, het is maar één nachtje slapen. Dit gaat morgen de Week Spot worden, dus meer daarover in een etmaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten