Blue Magic is vanmiddag gearriveerd in Nederland, maar dat is nog niet in Uffelte. Ik verwacht het plaatje echter wel voor het weekend te hebben zodat het mee kan in de vijfde 'Singles round-up'. Dan hebben jullie vast ook wel het vermoeden wat volgende week de Week Spot gaat worden? Toch zal het verhaal op zichzelf nog best lastig worden want over deze groep is niet zoveel bekend. Neem dan de groep van de Week Spot van deze week, daar zou je een telefoonboek over kunnen schrijven. Een groep die het meest weg heeft van een mannenkoor, een naam die blijft voortleven zonder dat iemand erover klaagt dat er geen oorspronkelijk lid aanwezig is. De discografie van de groep is een bomvolle platenkast en dan is het aan mij de eer om daar eentje uit te zoeken die de Week Spot mag worden. De keuze valt dan op 'The Outside World' van The Drifters, dat mag deze week de Week Spot heten.
The Drifters roept associaties op met twee mannen: Ben E. King en Clyde McPhatter. Hoewel de laatste aan de wieg staat van The Drifters, maakt hij slechts een jaar deel uit van zijn groep. Tevens heeft hij dan nog niet de naam die hij later zal hebben. Bij 'insiders' is hij in 1953 geliefd. Clyde is de zanger van Billy Ward & The Dominoes, maar menigeen weet niet beter dat de zanger Billy Ward is of, zoals soms beweerd, Clyde Ward. Hij zou dan het jongere broertje zijn van bandleider Billy. Ahmet Ertegun van platenmaatschappij Atlantic bezoekt in 1953 een optreden van Billy Ward & The Dominoes in Birdland, maar mist de zanger. Bij navraag blijkt McPhatter pas uit de groep te zijn gestapt. Ertegun kamt nog dezelfde avond de stad uit en vindt op het laatst Clyde McPhatter. Hij doet McPhatter een aanbod dat hij graag accepteert: Hij mag een eigen groep samenstellen. De eerste bezetting van The Drifters is een samenraapsel uit verschillende gospel-groepen, maar dat werkt niet in de studio. McPhatter maakt een tweede keuze en komt dan met de groep dat 'Money Honey' op de plaat zet. De single wordt aangeprezen als Clyde McPhatter & The Drifters. Er volgen nog een aantal succesvolle singles, maar toch acht McPhatter eind 1954 de tijd rijp voor een solo-carrière. The Drifters heeft dan reeds een aantal personeelswisselingen gehad en heeft bewezen dat praktisch ieder lid inwisselbaar is. Het vormt dus geen gevaar als McPhatter uit The Drifters stapt.
McPhatter verkoopt het zakelijk aandeel in The Drifters aan George Treadwell. Treadwell is naast jazztrompettist en echtgenoot van Sarah Vaughan eveneens manager en met McPhatter's aandeel krijgt hij zeggenschap over de naam. Van alle zanggroepen zijn de salarissen binnen The Drifters minimaal en dit is debet aan de vele bezettingswisselingen. The Drifters wordt eerder een springplank voor aankomend talent als dat het een vaste groep wordt. En tóch zijn ze er: Johnny Moore is bijvoorbeeld het langst zittende lid van de groep. Met kleine onderbrekingen blijft hij The Drifters dertig jaar trouw, tot aan zijn dood in 1998. Treadwell bewaakt de naam The Drifters met ijzeren hand. Zelfs als hij zelf het leven heeft gelaten, worden oneigenlijke gebruikers van de naam door George's latere vrouw Faye en dochter Tina voor het gerecht gesleept. In 1957 is The Drifters op een punt aanbeland dat het feiteiijk over en uit is. Toch heeft Treadwell nog vele datums voor 1958 in de agenda staan en zo neemt hij de bestaande groep The Five Crowns aan met hun leadzanger Ben E. King. Toch duurt King's samenwerking met The Drifters aanvankelijk ook niet meer dan een jaar: Hij maakt in 1958 en 1959 deel uit van de groep. Ertegun en Jerry Wexler hebben in 1958 andere drukte en huren twee liedjesschrijvers in die dan erg succesvol zijn met The Coasters: Jerry Leiber en Mike Stoller. Deze schrijven een paar klassieke hits voor The Drifters. Als 'Save The Last Dance For Me' in 1961 uiteindelijk ook bij ons de eerste plek behaalt, maakt leadzanger Ben E. King al geen deel meer uit van The Drifters. Johnny Moore keert na een korte afwezigheid terug en sleept de groep voor een goed deel door de jaren zestig heen. De komst van The Beatles en de British Invasion wordt aanvankelijk nog goed overleefd met hits als 'Saturday Night At The Movies' en 'At The Club', maar bij onze Week Spot gaat het snel achteruit. De a-kant, 'Follow Me', doet helemaal niks in zowel de Billboard als in de R&B. De zang op 'The Outside World' wordt overigens verzorgd door Charlie Thomas, de lead tenor die in 1958 met The Five Crowns is binnengekomen en tot 1967 in de groep zal blijven.
In de jaren zeventig zal in Engeland een nieuwe, erkende, Drifters worden opgezet. Omstreeks 1972 kent Engeland een ware Drifters-revival. Oude hits worden opnieuw uitgebracht en behalen de top vijftig, terwijl de 'nieuwe' Drifters scoort met 'Kissing In The Backrow Of The Movies' en nog een paar anderen. Zo nu en dan komt er een oneigenlijke Drifters voorbij en deze wordt door de nazaten van George Treadwell naar beneden gehaald. Bill Pinkney is echter bereid het gevecht aan te gaan en legt de naam 'The Original Drifters' vast. In de begin jaren zestig opereert dat langs de officiële Drifters. In 1968 gaat Pinkney op tournee met de groep The Tears als The Original Drifters. Als Pinkney weg gaat, wil de rest van de groep verder met die naam, maar dan komen ze Pinkney tegen in de rechtzaal. Bill Pinkney is tien jaar geleden overleden en daarmee is een einde gekomen aan The Original Drifters. In 2001 verlaat Faye Treadwell Engeland en heft daarmee de Engelse franchise op van de rechten tot de naam The Drifters. Twee leden van de franchise zetten dan hun eigen bedrijfje op en exploïteren zelfs een eigen Drifters. In 2009 wint Tina Treadwell de rechtzaak en verbiedt het deze heren de naam langer te gebruiken. Tegenwoordig bestaat de officiële Drifters uit de heren Ray Lewis (sinds 1986), Vernon K. Taylor (sinds 1995), Michael Williams en Damien Charles.
'The Outside World' is een nummer met een zogenaamde 'big city sound'. Een midtempo nummer met fraaie zang en een grootse productie. De 'buitenwereld' is blijkbaar het gedeelte van de aardbol waar mensen zich bevinden die zich afstandig houden van liefde: 'They think they are living, but they are only existing'. Ik heb nog steeds niet de moeite genomen om 'Follow Me' eens te draaien, maar dit 'The Outside World' blijkt sowieso de favoriet te zijn bij Engelse deejays. Dat blijkt andermaal uit de bron waar ik bovenstaande foto heb weggehaald: De platenhandel van een gerespecteerde 'forward thinking' soul-dj.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten