donderdag 21 november 2013
Raddraaien: Gladys Knight & The Pips
Ik zweer het met de hand op mijn hart. Toen ik het Raddraaien van Diana Ross & The Supremes & The Temptations besloot met de opmerking over de Motown in de Blauwe Bak, wist ik nog niet dat ik dit zou vervolgen met een Motown-plaat. Okay, ik had een klein vermoeden. Ik wist dat ik maar een paar plaatjes verderop moest zijn van vanaf B.B. King en dat ik bij een getal beneden de twintig erg in de buurt van Gladys Knight & The Pips zou blijven hangen. Ik heb daar namelijk heel veel van in de Blauwe Bak staan. Deze single is, weet ik honderd procent zeker, in het eerste jaar al eens voorbij gekomen, maar toen waren de berichten een stuk korter (en kostte me gemiddeld het dubbele aan tijd in vergelijking met een huidig bericht) en ik heb het verhaal van Gladys Knight & The Pips, tot zover ik kan herinneren, nog niet verteld. Bij deze dan. Deze tweede Raddraaier is de oerversie van 'I Heard It Through The Grapevine' van Gladys Knight & The Pips.
Ik hou de reputatie om te zoeken naar 'underdogs' hoog in het vaandel. Nu is Motown een mainstream-label, toch zijn ook hier de underdogs te vinden. Denk aan Chris Clark en Brenda Holloway, twee favorieten van mij die nog geen tiende hebben verkocht in verhouding met de kleinste hit van The Supremes. Gladys Knight & The Pips is in zekere zin ook een goed voorbeeld. Hoewel de Europese distributeurs het niet zo nauw zagen en het gewoon als 'Tamla-Motown' hebben uitgebracht, maakte de groep nooit officiële platen voor Motown, maar altijd op een kleiner label. Dat de potentie van de groep daarmee gruwelijk is onderschat, wordt wel duidelijk als je naar de immense loopbaan kijkt van de groep. De grootste successen scoort The Pips in de late jaren zeventig op het Buddah-label en in 1989 mag Gladys Knight de James Bond-soundtrack verzorgen. Dat is eigenlijk ook meteen het afscheid, want daarna is er slechts een sporadische reünie. The Pips heeft dan al wel 36 jaar bestaan.
Gladys Maria Knight wordt op 28 mei 1944 geboren. Ze zal in haar latere leven 'The Empress Of Soul' toegezwaaid krijgen, maar haar aanleg is reeds op jonge leeftijd zichtbaar. Of, beter gezegd: Hoorbaar. Als achtjarige wint ze een zangwedstrijd op televisie en een jaar later, 1953, formeert ze de eerste uitvoering van The Pips, genoemd naar haar neef James 'Pip' Woods. Haar twee jaar oudere broer Merald 'Bubba' Knight is lid van het eerste uur, alsook haar zus Brenda. Neef William doet eveneens mee met zijn zus Eleanor. Eleanor en Brenda worden in de loop van de tijd vervangen door Langston George en Edward Patten. Vanaf 1964 is Gladys de enige dame in het gezelschap. Met de eerste hit wordt de groep nog bij de neus genomen. De mastertape van 'Every Beat Of My Heart' wordt aan Vee-Jay verkocht, die The Pips uit het contract haalt. Ze zien dus niets terug van die single. Het neemt later nog een eigen versie op van de plaat. George verlaat in 1962 de groep en dan gaat The Pips verder als kwartet: Gladys op leadzang en begeleidende harmonieën door drie heren. Ook krijgt de groep bijval van een choreograaf. De verzorgdheid van het repertoire en de aparte vingervlugge danspasjes maakt van Gladys Knight & The Pips een attractie op het podium.
'Everybody Needs Love' is in 1967 de eerste grote hitsingle voor Gladys Knight & The Pips binnen de muren van Motown, maar voor die tijd heeft het al enkele klassiekers aan het vinyl toevertrouwd. Het opzwepende 'Stop & Get A Hold On Myself' is één van mijn grootste favorieten uit de Northern Soul, maar 'Here Are The Pieces Of My Broken Heart', 'A Walk In My Shoes' en 'If You Ever Get Your Hands On Love' zijn platen waar ik het gehele repertoire van The Supremes of The Four Tops op zou willen inruilen! 'I Heard It Through The Grapevine' is in 1967 wel een grote hit voor Gladys, maar twee jaar later is het door alles en iedereen vergeten. Marvin Gaye breekt een regel door een 'recente hitsingle' opnieuw uit te brengen als single (Wikipedia is fout met te zeggen dat Marvin het vóór Gladys Knight heeft opgenomen), maar zijn uitvoering wordt de meest definitieve en zal ook als basis gelden voor de honderden cover-versies die volgen.
De fijnproevers zijn echter in de minderheid en binnen Motown (op VIP Records) zal Gladys Knight & The Pips nimmer de kans krijgen op een grote doorbraak. Als het in 1972 breekt met Gordy staan de belangstellenden in de rij. Buddah hapt als eerste toe en haalt ze binnen. Het is vooral de Engelse divisie van Buddah die het meeste uit Gladys Knight & The Pips haalt: 'Baby Don't Change Your Mind' en daaropvolgende hits zijn hier dan ook de grootste hits en 'It's A Better Than Good Time' is in zijn geheel in Engeland opgenomen. In 1980 stapt Gladys over naar CBS, maar dat zijn geen vette jaren. Wel worden prachtige singles gemaakt, die momenteel aardig populair aan het worden zijn onder meer progressieve deejays. Tot slot maakt de groep opnames voor MCA en vanuit die hoedanigheid zingt Gladys 'Licence To Kill' voor de gelijknamige James Bond-film.
Mij kun je, bij wijze van spreken, midden in de nacht wakker maken (als ik dan al naar bed ben...) voor een plaatje van Gladys Knight. Zonder meer één van de grootste talenten uit de Motown-stal en begin dan alsjeblieft niet over Diana Ross te mekkeren!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten