Het is in Engeland bijna erger dan vloeken in een kerk, in kringen van Northern Soul-liefhebbers verkondigen dat je het niet zo hebt op The Wigan Casino. Voor veel liefhebbers was The Casino het walhalla. Natuurlijk moet ik ook erkennen dat het de meest succesvolle club uit de historie van de Northern Soul is geweest, maar het was in 1973 ook het resultaat van conclusies van ter ziele gegane tenten. The Catacombs, The Twisted Wheel en The Golden Torch waren allemaal teloor gegaan, in de eerste plaats vanwege de té geringe capaciteit. Met als resultaat dat deze uitpuilden bij dergelijke feesten. Wat ik, persoonlijk, The Casino het meest kwalijk neem is dat het de 'soul' uit de Northern heeft gehaald. Natuurlijk speelt het leeuwendeel van de Northern Soul zich af op het gebied van zéér obscure platen, maar niet iedere obscure plaat is ook per definitie soul of Northern Soul. Met als gevolg dat een aantal platen die het geluk hadden om indertijd een hit te worden bruut buiten de Northern worden gehouden, terwijl ze hun plek daar meer dan verdienen. Neem nou onze Week Spot van deze week: 'Get On Up' van The Esquires (1967).
The Casino ging zich heel overdreven toeleggen op platen die geen hit waren geweest en daarbij werd de soul vaak over het hoofd gezien. Vanzelfsprekend verdient de club wel het krediet van een aantal Northern Soul-krakers, maar niet alles is even zaligmakend. Onder aanvoering van de legendarische Engelse deejay Soul Sam proberen een aantal, vooral Europese, deejays (waar ik mezelf ook maar tot reken) de soul terug te brengen in Northern. En komt er dus ook wel eens een hit het territorium binnen wandelen, ter vervanging van stukgedraaide non-hits die niet zonder reden destijds buiten de hitlijsten zijn gevallen. Bovendien is The Esquires zo'n geval die je, ondanks de forse hitpositie in Amerika, zelfs nog niet op Tour Of Duty Vol. 57 zal voorkomen, op menig sixties-radio station in de speellijst ontbreekt en dat dus dreigt te worden vergeten. Daar staan wij klaar om de plaat op te vangen. Het amg dus een week de Week Spot heten!
De eerste incarnatie van The Esquires ontstaat in 1957 binnen de familie Moorer: Gilbert, Alvis en Betty. Er zijn een paar vroege bezettingen bekend, maar de groep kan maar geen platencontract bemachtigen. Zo is Betty in 1962 even uit de groep. In dat jaar begeleidt The Esquires samen met een andere groep, The Ambassadors, Lonnie Walker op een plaat, maar krijgen daarvoor niet de 'credits'. Betty Moorer maakt een solo-single in 1962 waarop ze eveneens door haar broers wordt bij gestaan. In 1965 doet de groep auditie bij Curtis Mayrield, maar die ziet niks in hen. Ze tekenen vervolgens bij Constellation Records, maar dat label staat op punt van faillissement. Ze houden er nog wel een extra lid aan over: Millard Edwards heeft als Mill Evans een single gemaakt voor Constellation en sluit zich in 1967 aan bij The Esquires. Dat jaar tekenen ze bij Bunky. Dat wordt dan juist overgenomen door Scepter en ten tijde van The Esquires' eerste single doet Scepter de nationale distributie en steekt veel tijd in het nieuwe label. Met dien gevolg dat 'Get On Up' een verdiende grote hit wordt. Het bereikt nummer drie in de 'black charts' en elf in de Hot 100.
'Get On Up' laat zich het beste omschrijven als een 'big vocal dancer'. In vergelijking met veel andere 'zwarte' platen uit 1967 ligt bij The Esquires de nadruk nog zwaar op de harmoniezang. En die is niet mis! Of het is een vlaag van verstandsverbijstering geweest óf de groep heeft in twee jaar een enorme progressie door gemaakt, maar Curtis Mayfield had zich niet hoeven schamen met The Esquires. De opvolger, 'And Get Away', bereikt een 22e plek in de Billboard en daarna zal alleen 'You've Got The Power' in 1968 de 'bubbling under' ontstijgen. Tegen die tijd is ook Bunky al ten onder gegaan en neemt The Esquires rechtstreeks op voor Scepter. In dezelfde tijd verschijnt eveneens hun eerste album. Daarna zullen de platenmaatschappijen elkaar snel volgen en idemdito met de nimmer geheel stabiele bezetting. 'Get On Up' krijgt in 1976 nog een nieuwe versie mee. Vanaf 1979 zijn alleen de namen van Gilbert en Alvis bekend, de overige leden lijken inwisselbaar. Gilbert overlijdt in 2008 aan de gevolgen van keelkanker, Alvis volgt hem in de zomer van 2011. Betty's laatst bekende plaat dateert van 1969, 'It's My Thing', en daar staat me iets van bij dat ik die onlangs nog voorbij heb zien komen op Ebay. De 'soundfile' klonk wel interessant, maar het is niet tot een bod gekomen.
Ik dacht een paar weken geleden nog dat 'Get On Up' tamelijk obscuur was, want ik kwam hem weinig tegen bij de specialisten. Nu blijkt dan dat dit het moet liggen aan het feit dat de plaat zo'n grote hit is geweest. Maar dan nog..., dan zou ik hem wel van radio of van een forum moeten kennen. Ik geloof dat 'Get On Up' juist door de hitpositie een 'underdog' is geworden. Dan is het de hoogste tijd om deze weer naar het oppervlak te brengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten