Schijf van 5: apen

En opeens moet ik aan Benny denken! ,,Uiteindelijk zijn we allemaal apen", was één van zijn stokpaardjes. Benny is in de zomer van 2010 volger geworden van dit blog, maar verder is het contact (sinds mijn verhuizing) een beetje verloren gegaan. Als je dit leest, het lijkt me leuk om weer eens bij te kletsen. Apen... Ik was het onderwerp van de Schijf he-le-maal vergeten! Gelukkig was er bij thuiskomst (ik heb vanmiddag een bescheiden fietstochtje gemaakt, hoogstens vijftig kilometer)een mailtje van Peter met een aantal apen. Bij de samenstelling, vijf minuten geleden, leek het me opeens leuk om vijf verschillende apen te doen. Dat bleek tamelijk eenvoudig. Dus... Waar wachten we nog op? We gaan vandaag vijfmaal aapjes kijken!

Op vijf is een plaatje dat ik vooral van titel ken. Neil Sedaka ken ik ook wel, maar de combinatie van de twee doet geen belletje rinkelen. Ik ben net ietsje te lui op dit moment om Youtube op te gaan en dus zet ik hem gemakshalve op vijf. We hebben al een andere half-mens half-aap gereserveerd, dus een 'Apeman' vond ik té kort door de bocht. Nee, laten we dan Neil Sedaka zó gek maken dat hij 'I Go Ape' uitroept. Nee, ik ga niks over man's uiterlijk zeggen, maar dat kunnen jullie dan wel raden? 'I Go Ape' van Neil Sedaka staat vandaag op vijf.

Ik presenteer de nummer vier zoals-ie is. Op de b-kant van 'Peanut Duck' van Marsha Gee, waarbij de identiteit van de zangeres ook al ernstig in twijfel wordt genomen, staat een andere volslagen onbekende naam. Het zou wel eens eenzelfde geval als bij Marsha Gee kunnen zijn: Een gevestigde zanger die uit schaamte zijn identiteit verscholen houdt. De opname moet al vijftig jaar oud zijn. We horen ene Count Yates een erg grappig liedje zingen: 'Chimpanzee'. Hij gaat iedere dag met zijn liefje de chimpansee in de dierentuin voeren. Dan droomt hij op een nacht dat hij in de kooi van de chimpansee zit en zijn liefje langskomt met de chimpansee om hém te voeren. Liefje had even daarvoor al iets over een vermeende familieband opgemerkt. Leuke 'novelty' net zoals 'Peanut Duck'. Wie hij ook mag zijn, mag Joost weten, maar Count Yates staat op vier.

We zitten vandaag flink in de oudheid te spitten, want ook de nummer drie is een halve eeuw geleden gepresenteerd. Het handelt zich hier om The Ideals, een doowop/rhythm & blues-kruising die op enig applaus in de Northern Soul-kringen mag verheugen. Mijn kameraad in Chicago had laatst nog een exemplaar staan, maar ik werd in de laatste minuut overboden. Echt heel bijzonder is die niet en een hele prominente plek zal die evenmin innemen. 'Go-Go-Gorilla' van The Ideals is vooral een grappige novelty. Ook in deze Schijf is het een middenmoter, want hij mag op drie.

Peter had een ander voorstel voor een nummer van Jimmy Castor Bunch, maar ik ben toch maar voor de hit gegaan. Tsja... heet dat huiswerk? Was King Kong nu half-mens half-aap of een hele verschrikkelijke échte aap? Ik weet het zo niet uit mijn hoofd. Er zit duidelijk apenbloed in King Kong en dus mag hij vandaag op twee.

De nummer één van deze Schijf smeekt al maanden om nog eens in Do The 45 te worden gedraaid, maar als ik een 'plan van aanpak' maak, valt deze altijd weer buiten de boot. Of blijkt de uitzending toch sneller te gaan dan dat ik had gecalculeerd. Dan maar een stok achter de deur en deze van Billy Jones & The Stars op nummer 1 in deze Schijf. Er lijkt niemand serieus te kunnen zingen over een aap en ook hier is het dikke pret. Een vreemdsoortige funk-track met de nodige oerwoud-geluiden. Een erg gezellig product dat terecht op 1 in deze Schijf mag! We hebben het dan over 'Funky Monkey Monkey' van Billy Jones & The Stars.

Als we Wilson Pickett moeten geloven, zou ik 200 maal een Schijf van 5 kunnen doen. Ik kan beloven dat in de nabije toekomst nog wel eens een vervolg komt, maar volgende week ga ik jullie vijf favoriete dansjes presenteren!