Wanneer ik nu ga schrijven dat het Raddraaien een 'rommeltje' is op het ogenblik, dan hoef ik op weinig steun te rekenen. Het gaat toch prachtig? Zes weken geleden begonnen aan de derde serie en nu al een derde gehad! En toch is het een rommeltje. Ik mis sinds het weekend een bak jaren tachtig, maar... kom er op dit moment achter dat die naast mij staat! Afijn, die doen we dan na het weekend. Ernstiger is het tweede geval. Ik zou gaan tellen vanaf The Jackpots, maar die blijkt in dezelfde bak te zitten als The Hollies en dus draaien we dan tweemaal uit dezelfde bak... Daar ga ik me na het weekend wel even over buigen. Nu dan maar een makkie! Acht plaatjes verder dan 'Le Freak' van Chic staat natuurlijk... Chicago! En die groep mag zo onderhand ook wel weer eens. De Raddraaier van vandaag heet 'Baby What A Big Surprise' van Chicago (1977).
Waar en wanneer? Het wanneer is me even ontschoten, maar het waar staat me nog helder voor de geest. Mijn meeste nieuwe vinylalbums komen bij Minstrel vandaan, een vinylspecialist in Zwolle. Die heeft voortdurend een uitverkoopbak staan met singles voor een euro per stuk. Bij afname van heel veel kan er zelfs onderhandeld worden. Daar heb ik hem vandaan getoverd. Ik zei toen tegen Arjan dat ik me een beetje schaamde voor de plaat en ik kreeg een leuk lachje te horen toen hij de plaat in handen hield. Waar dat lachje precies voor stond, heb ik niet kunnen ontdekken. Ik was toen 'arty-farty' genoeg, dus waarschijnlijk in de 'dark folk'-periode, om me ervoor te schamen, maar daar ben ik inmiddels ruim overheen. Vooral sinds een podcast van vorig jaar juli ben ik opnieuw verliefd geworden op dit klassiekertje van Chicago!
Het zal geen verrassing zijn dat Chicago is opgericht in Chicago, Illinois. In 1967, aanvankelijk als The Big Thing. De groep speelt dan alleen maar 'covers' van top 40-hits. Begin 1968 trekt de groep met manager James William Guercio naar Los Angeles en tekent bij Columbia. Die heeft zoveel vertrouwen in de band dat deze mag debuteren met een album. Niet zomaar een elpee, maar meteen een dubbelalbum. Zonder ook maar één hitsingle te hebben gehad, iets wat anno 1968 ondenkbaar is. Omdat Al Kooper tegelijk met Chicago Blood Sweat & Tears binnen brengt, heeft Columbia vast gedacht om een nieuwe dimensie aan de rock'n'roll toe te voegen. Dat hebben ze ook gedaan! Zonder Chicago en Blood Sweat & Tears was er geen 'brass-rock' geweest óf 'koperpop'. Het eerste album verschijnt onder de naam Chicago Transit Authority, maar dat bedrijf laat haar autoriteit gelden en verbiedt een verder gebruik van de naam. En zo wordt het Chicago.
Een paar weken geleden vroeg ik jullie naar tijdsaanduidingen voor een Schijf van 5. Peter reageerde toen met '25 Or 6 To 4' van Chicago en legde uit dat dit stond voor vijfentwintig of zesentwintig minuten voor vier. Ik had me dat nooit zo gerealiseerd, maar uit betrouwbare bronnen weet ik dat dit niet uit de duim is gezogen. Het is zelfs het tijdstip waarin de bezongen songschrijver met een tekst zit te worstelen. Midden in de nacht, niet 's middags. '25 Or 6 To 4' is met de suite 'Ballet For A Girl In Buchanan' het prijsnummer van de tweede elpee van Chicago, eveneens een dubbelalbum. Na deze plaat zal Chicago gemiddeld eens per jaar met een nieuw album komen, dat op een handjevol uitzonderingen na allemaal titels hebben met een Romeins cijfer. Eén van de eerste albums zonder een Romeins cijfer is 'Chicago XIII', dat door zowel critici als fans wordt verguisd. Klinkt een beetje als de succesvolle Vauxhall Cavalier (de Engelse Opel Vectra) die helemaal niet meer populair is sinds die de Vauxhall Vectra heet...
Chicago is echter één van de langst bestaande groepen en ook van de succesvolste. Na The Beach Boys is Chicago de tweede meest populaire Amerikaanse band en binnen het decennium van de jaren zeventig was het de meest succesvolle groep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten