maandag 8 april 2013

Raddraaien: Metallica



Het is bijna een jaar geleden dat ik een start maakte met Raddraaien, niet wetende dat deze serie binnen onafzienbare tijd 20 Years Ago Today ging vervangen en zo'n vast onderdeel van Soul-xotica ging worden. We zijn nu bezig aan de derde serie en nu moet ik echt met de billen bloot, als het aan de dames en heren kappers ligt. Na Willeke Alberti is het nu opeens de beurt aan... Metallica! Deze serie is funest voor mijn reputatie, want ik roep dikwijls dat ik géén metalplaten in mijn verzameling heb. En dan is de eerstvolgende Raddraaier maar liefst van Metallica. Gelukkig dan wel weer een fakkelballade, maar ik zet hem echt niet vaker op dan noodzakelijk. De Raddraaier van vandaag heet 'Nothing Else Matters' en is, zo gezegd, van Metallica.

Ik moest er laatst weer eens aan denken. Ik ben in 1992 begonnen als poprecensent. Ik had geen betere tijd kunnen treffen. De muzikale ontwikkeling zat alweer een tijdje op slot, maar de jaren 1991 tot en met 1993 waren vooral die van de ommekeer. Daarvoor was er altijd sprake geweest van een 'underground' in de popmuziek. Die 'underground'-geluiden kon je beluisteren bij de VPRO, soms ook bij de KRO en de Vara. Toen ik met het 25-jarig jubileum van Het Bolwerk de posters bekeek, was In Tua Nua de enige band die ik kon ontwaren die daadwerkelijk in de Top 40 had gestaan. In 1991 veranderde dit op slag. De band die je de vorige avond nog in de lokale poptempel had gezien, kon die dag op MTV voorbij komen en drie weken later in de Top 40 staan. De stevige gitaarrock was in een opmars, maar ditmaal ging het verder dan Bon Jovi en Europe. Metallica was 'anders'. Hoewel hun 'zwarte album' door menig oude fan als een commerciële uitverkoop wordt beschouwd, was hetzelfde album vijf jaar eerder nooit niet in de hitlijsten terecht gekomen!

Ik weet nog dat zelfs in 1990 Metallica nog écht 'underground' was. Ik had het geluk een aantal klasgenoten te hebben die iedere woensdag naar de Moordlijst luisterden, zo doende kende ik de naam. De zomer van 1991 is echter de grote doorbraak van Metallica en ik mocht het album meteen ontzettend graag. Het is pas in januari 1993 als ik lid wordt van Boek En Plaat. Wie kent ze niet? Drie boeken en/of cd's voor een tientje? Mijn keuze valt op het Wolters Nederlands woordenboek (nog ongeschonden bij mijn moeder in de kast), de eerste van The Doors en het zwarte album van Metallica. Toch moet ik bekennen dat ik sindsdien met het album niet veel verder ben gekomen dan de hits en dan met name 'The Unforgiven'. Sterker nog: Ik heb er nu zo'n zin in dat ik na publiceren de b-kant, 'Enter Sandman', lekker hard door mijn koptelefoon laat schallen! De cd is tot eind 1997 bij me gebleven. Syl heeft hem toen 'geleend' en volgens mij zijn we het beide toen vergeten. De cd was overigens ook al niet meer krasvrij en bovendien was mijn interesse voor Metallica in 1997 al ernstig verflauwd.

Verder heeft Metallica nooit meer iets voor me betekend. In de eerste jaren van de nieuwe eeuw werd ik regelmatig getrakteerd op een poepje Metallica, mede dankzij een grote Metallica-fan in De Buze. Ook is 'Whisky In The Jar' zo'n plaatje dat synoniem staat aan de vroege zondagochtenden (het vervolg van de zaterdagavond) in De Karre. Toch móest ik een tijdje geleden wel even dat laatste album met Lou Reed op zoeken. Noem het maar nieuwsgierigheid! Ik ben bovendien dol op 'underdogs' en rare combinaties, maar in het geval van Lou Reed & Metallica had iedereen wel gelijk. Lou Reed heeft geen Metallica nodig en Metallica heeft geen Lou Reed nodig. Ik kreeg zo'n beetje hetzelfde gevoel als bij 'Death Of A Ladies' Man', de eenmalige samenwerking tussen Leonard Cohen en Phil Spector.

En zo komen we bij het heden en kan ik niet wachten om 'Enter Sandman' straks even op een ongehoord niveau door de koptelefoon te knallen. Metallica is gewoon een lekker stukje jeugdsentiment. En dat kan in de nabije toekomst de aankoop van andere Metallica-singles rechtvaardigen, hoewel ik ze niet iedere dag tegen kom. En dan zeker niet voor vijftig cent, zoals mijn exemplaar van 'Nothing Else Matters'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten