Ik zinspeelde twee weken geleden op een verhaal over Mossley, maar dat had vorige week woensdag moeten plaats hebben. Helemaal vergeten! En dus zou ik vandaag de schade in halen, maar laten we de schuld geven aan het zomergevoel... Het zou over het eerste weekend in Mossley moeten gaan, toen lag er nog een beetje sneeuw op de top van de Pennines. Ik bedoel maar... Dan gaan we Raddraaien en komen zowaar bij een héle exotische plaat uit. Hoe meer zomers wil je het hebben? 'Juanita Banana', de novelty-hit van The Peels uit 1966! Ik heb eens gelezen van een 'Skokiaan'-kenner, evenals Gershwin's 'Summertime' zijn daar ook duizenden uitvoeringen van op de plaat verschenen. Met een beetje zoekwerk kom je al snel op eenzelfde conclusie met 'Juanita Banana'. Hoewel iedereen het kan mee fluiten, is het verbazingwekkend dat de plaat nergens ter wereld een hit is geworden. Alleen in Nederland was het destijds goed voor een dertiende plek, ook al werd die gedeeld met nog twee uitvoerenden. Dat geeft al iets aan van de populariteit van het liedje onder artiesten. Ik zal me voor deze Raddraaier beperken tot het origineel.
Tash Howard is het pseudoniem van Howard Tashman. Deze songschrijver wordt in 1941 geboren en blaast in 1977 zijn laatste adem uit. Howard schrijft 'Juanita Banana' samen met Murray Kenton. Officiële papieren geven hem de geboortenaam Morris Temkin. De titel is geïnspireerd door Chiquita, de mascotte van United Fruit Company. Howard assembleert voor dit nummer het studiogroepje The Peels en laat ze ook nog een 'Part Two' opnemen om de banaan flink uit te melken. Toch schetst het de verbazing dat de plaat op enkele plekken in de wereld een lokale hit wordt, maar nimmer de nationale hitparades bereikt. Zoals gezegd lukt het in Nederland wel, mede dankzij een coverversie van Het Cocktail Trio.
Ik had graag The Peels uit de doeken gedaan, maar helaas... We weten alleen de details over Howard en Kenton. De co-producer Smith is volslagen onbekend. De arrangeur heeft een bekende naam, maar is toch niet wie we verwachten. Charlie Fox is niet Charlie Foxx van Inez & Charlie Foxx. Het vermoeden bestaat dat het hier om Charles Fox gaat, die bijvoorbeeld 'Killing Me Softly With His Song' en 'I Got A Name' op zijn repertoire heeft staan, naast een groot aantal filmsoundtracks. Ook heeft hij een aandeel in het thema van 'Happy Days'.
Juanita is de dochter van een bananenboer die een carriére als operazangeres ambieert. Het refreintje is feitelijk een stukje Verdi, de aria Caro Nome uit Rigoletto. Dat stukje zal later in 1966 voorkomen in 'Batman And His Grandmother' van de komiek Dickie Goodman en zal hierdoor alsnog in de hitparade terecht komen. Voor The Peels blijft het echter een zure banaan, in Cleveland bereikt het plaatje een zestiende plek in de lokale lijst, maar van een nationale hit is nooit sprake. Wat tevens opvallend is, is dat ieder Europees land bijna wel zijn 'eigen' versie heeft, tot in het Joegoslavisch aan toe. Ik heb zelf nog een exotische Deense versie in mijn verzameling: Keld Og The Donkeys deed het mopje vier jaar na The Peels nog eens dunnetjes over.
En zo heeft de Raddraaier het wederom voor elkaar gekregen. Ik maakte me zorgen toen ik de plaat uit de bak haalde, maar het was nergens goed voor. We hebben het voor elkaar! Een bericht van normale lengte. Alleen zullen we wellicht nooit te weten komen wie The Peels nu precies zijn geweest. Misschien weten ze het zelf ook niet meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten