Eindstreep: november 2010

Ik zit al regelmatig weer rechtop in bed of val van mijn stoel als er weer een zwarte strijker wordt afgestoken in de buurt. En dus kan ik niet anders concluderen dan dat het jaar bijna alweer voorbij is. Morgen, 1 december, is mijn eerste UWV-vrije dag sinds maart en val ik geheel onder de Sociale Dienst en word voor nop centen uitgeleend aan de Noordwestgroep. Ofwel: Morgen wordt mijn eerste werkdag sinds 10 juli. Ik ben het niet bepaald eens met de gang van zaken, maar heb eieren voor mijn geld gekozen toen de Sociale Dienst ging dreigen om me te korten. Voordat dat misverstand ontstaat: Ik ben niet te beroerd om aan de slag te gaan, alleen heeft NWG mij afgelopen jaar zoveel streken geleverd, dat ik liever ergens anders was gaan werken. Aan de andere kant: Het postwerk bevalt me uitstekend en ik had het wel jammer gevonden als ik daarmee moest stoppen.

Kijk nou naar vorig jaar november. Toen was ik in blijde verwachting om bij de post te kunnen beginnen. Hoewel de dagen korter werden en het best fris kon zijn, overheerste bij mij het lentegevoel. Dat jullie, als trouwe volgers, daarvan mee mochten genieten, had achteraf gezien wel wat minder gemogen. November 2010 zag de geboorte van de redactie, maar eerlijk gezegd was ik dat grapje na vier maanden ook wel beu. Ook zag het Telefoontoppertje het levenslicht en werd die maand met maar liefst drie edities gevierd. Nog niet merkbaar op Soul-xotica, maar wel iets dat overuren maakte in mijn hersenpan, was het voornemen om met 20 Years Ago Today te beginnen, alsook een opvolger van 'kleur bekennen'. Dat laatste werd de Schijf van 5.

In november 2011 ben ik nog iets vergeten, realiseerde ik me vanochtend. Vandaag exact twintig jaar geleden kwam er een behoorlijk revolutionaire plaat de Top 40 binnen. Zélf kende ik het nummer al een paar maanden, dankzij een toenmalige klasgenote. Die plaat zou het leven van heer Louwsma danig op zijn kop zetten, dat die een van de komende dagen toch maar heel snel aan bod moet komen.

De samenstelling van deze Eindstreep was nog een redelijk werkje. Met name eind november was het erg vaak 'off-topic' of 'haatdraaiers' en dergelijke. De eerste helft van november passeerde de ene parel na de andere. Ik heb de snoeischaar ter hande genomen en kwam met de volgende top 10:

1. These Are The Ghosts-Bees (als de kippen erBIJ!, 5-11-10)
2. Far Far Away-Slade (en toch zo dichtbij!, 9-11-10)
3. Tyst Minut-Dungen (Sideburner’s Blast From The Past, 22-11-10)
4. The Slow Fizz-Sapphires (telefoontoppertje #1, 9-11-10)
5. Freedom Rider-Traffic (verkeersknooppunt, 18-11-10)
6. Only Happy When It Rains-Garbage (gerecycled plastic, 6-11-10)
7. Afraid-Nico (opruiming 10, 1-11-10)
8. Who Loves The Sun-Velvet Underground (zonne-energie, 11-11-10)
9. Whitsand Bay-Mike Wallace & The Caretakers (steenkolenzwengels, 30-11-10)
10. Killer-Van Der Graaf Generator (geesten en spoken, 10-11-10)

De afvallige van deze maand is het album 'Hush' van Asobi Seksu (ongedwongen en knuffelzacht, 12-11-10), welke ik in een jaar al niet meer heb gedraaid!