The Beatles en Elvis Presley waren al schokkend geweest, maar de popmuziek was nog maar net begonnen. The Who en Jimi Hendrix lieten feedback toe in hun opnames, Blue Cheer en Led Zeppelin teisterden de trommelvliezen, Bob Dylan en Country Joe & The Fish lieten onverhuld hun mening horen. Gelukkig overleefden 'crooners' als Frank Sinatra en Andy Williams zonder kleerscheuren deze turbulente tijd, toch zat het de platenjongens niet lekker. Waarom alleen popmuziek voor de jongeren? Toen in 1969 een stel studiomuzikanten de koppen bijeenstaken en een slecht lopende elpee opnamen, kon niemand bevroeden dat zij het antwoord zouden zijn.
Voor dergelijke berichten raadpleeg ik vaak even de Engelse Wikipedia. Opnieuw ben ik verbaasd. Géén woord over de indrukwekkende carriére van James Griffin voordat die zich aansluit bij Bread. Dat hij vanaf 1958 al een karrevracht platen heeft gemaakt. Binnen Bread was het al niet anders: Griffin's composities waren geheide b-kanten. Griffin claimde in 1978 eigenaar van de merknaam Bread te zijn. Inmiddels had David Gates die naam niet meer nodig om Bread te zijn!
Hoewel 'Dismal Day' in 1969 geen hit werd, staat hij wel op de verzamelaars. 'Shape of things to come'. Fraaie melodieën, romantische en universele teksten, de electrische gitaren klinken gepolijst. Dit is wel wat anders dan de herrie van voorgenoemde groepen. Billboard richt er zelfs een extra hitparade voor in: Adult Contempary Chart. Bread is van 1970 tot 1973 kind aan huis in de top drie.
In Nederland boert Bread minder en kan de concurrentie met Slade en The Sweet niet aan. 'If', 'Guitar Man' en 'Lost Without Your Love' halen de Top 40, andere singles stranden in de Tipparade. 'If' scoorde niet in Engeland voor Bread, maar tot Gates' ergernis wél voor Telly Savalas (aka Kojak). Savalas' halve gemurmel stond in 1975 op nummer 1. Een jaar eerder stond daar reggaezanger Ken Boothe met 'Everything I Own'. In 1987 herhaalde Boy George die truc.
Hoewel Griffin in 1984 de naam Bread werd toegekend, noemde hij een latere uitvoering Toast. Van de broodspelers leven anno 2011 alleen Gates en nog iemand. Wat The Doors in de jaren zestig voor Elektra had gedaan, dat zette Bread in het volgende decennium door. Elektra is niet een beetje trots op Bread en in hun 'Spun Gold'-serie van jukebox-singles krijgt Bread ruime aandacht. Iedere single bevat twee hits. Sinterklaas bezorgt me in 1991 'Make It With You' met 'It Don't Matter To Me' op de flip. In 1994 koop ik nog twee 'Spun Gold'-singles van Bread, komend voorjaar aandacht voor een 'original' uit 1972.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten