Allereerst moet ik even kwijt dat de tijdsmelding van dit blog niet klopt. Het Bee Gees-verhaal is vanochtend om zes uur geschreven. 1 april dus. Blogspot heeft hem toch nog onder 31 maart geplaatst. Ik hoorde vandaag dat The Four Tops en The Temptations in Nederland gaan optreden. Een torenhoge entreeprijs voor een samengeraapt zooitje die de namen van fameuze Motown-groepen mogen gebruiken. U zult mij er niet tegenkomen!
Het herinnerde me ook aan het voornemen om 'Walk Away Renee' in deze singleskoffer te stoppen. Ik had al een erg slecht jpg-tje gevonden, plus die met Penny (zie: 'Even slikken'), maar gelukkig had Peter een betere! Vooral eens snuffelen op singleshoesjes.nl!
En dat terwijl dit schrijven niet gewijd is aan The Four Tops, maar aan het lied. Oorspronkelijk is het van The Left Banke, een Amerikaanse folkrockband die tegenwoordig een (in mijn ogen onterechte) cultstatus geniet. Ik vind hun 'Pretty Ballerina' beter dan 'Renee', maar heb ook 'Pedestal' op single en die is erg matig. Om niet slecht te zeggen. 'Walk Away Renee' was desondanks een redelijke Amerikaanse hit.
The Four Tops haalde in 1967 het lied door de Motown-saus en natúúrlijk werd dat de grootste hit. Maar het is nog een derde die me echt in tranen doet uitbarsten. Het is een Engels, uit Hull afkomstig, folkrockbandje genaamd The Truth. Voor Decca namen ze verschillende covers op, waaronder 'Girl' van The Beatles en deze van The Left Banke. De versie van The Truth straalt een rust uit, die de verstaanbaarheid van de tekst ten goede komt.
Het is niet zomaar een verhaaltje. Renee was het vriendinnetje van de bassist van The Left Banke. De tekst komt dus recht uit het hart en levert mooie poëzie op. 'When the rain beats down upon my weary eyes, for me it cries'. Knap gedaan. De tekst vertaalt een voelbare eenzaamheid, een diepe spijt en 'het ligt hem aan mij'. De waarheid is hard, van de drie is de opname van The Truth het allerbeste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten