Plons! Dinsdagavond 21 april 2009. Mijn pas aangeschafte baal shag drijft in de Hoogeveensche Vaart. Ik ben gestopt met roken. Met een doel, hoewel dat er (gelukkig) niet van gaat komen. Maar op deze avond ben ik vastberaden: Na de alcohol blijf ik voortaan ook met mijn tengels van de nicotine af...
Ik heb even snel uitgerekend dat ik zo 200 euro overhoudt, nu ik niet meer drink en rook. De volgende middag spendeer ik bijna 300 euro aan schoenen en platen. Bij Diskid in Zwolle laat ik me helemaal gaan. De gevraagde 25 euro voor The Key wordt dan ook zonder verder nadenken gelapt.
Het zou een goede stok achter de deur zijn, het uitgespaarde rookgeld meteen investeren in platen. Ik heb tien nicotinevrije dagen gehad. Toen leek het me beter me eerst op de alcohol te richten. Met succes: ik heb sinds 2 april 2009 geen druppel gedronken!
Eigenaar Hank van Diskid merkt op dat hij in twintig jaar tijd de plaat drie maal eerder is tegengekomen. In topstaat is hij enkele honderden euro's waard, deze heeft duizend 'hairlines', maar draait er niet minder om. Moet er bij vertellen dat ik de Nederlandse YEP heb en mijn voorkeur uitgaat naar 'I See Your Image'.
Nadat het strijkersgroepje van 'Play Vivaldi' heeft gestemd, klinkt een stukje barok piano. Dan knalt het nummer los met ingehouden electrische gitaar en een heerlijke sound. The Key laat zich behoorlijk beïnvloeden door The Small Faces en The Kinks. Ik heb geen seconde spijt gehad van die 25 euro!
Peter Koelewijn produceerde deze single en had Job Maarse ingehuurd voor de arrangementen. De GTB-studio bleek toch niet helemaal de juiste plek om violen op te nemen. Even na de release werd Peter benaderd door een Belgische collega die het nummer wilde laten coveren, maar mét het originele strijkersarrangement. De Belg vroeg hoe Peter aan die krasserige vioolsound was gekomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten