Als ik de Buienradar een paar uur voor vertrek nog eens bekijk, roep ik het bijna uit. Rond een uur of twee wordt aan de kust van Noordwijk windkracht zes verwacht! Dat is iets om naar uit te kijken. Niets fijner dan eens goed uit te waaien aan het strand en hopelijk met een flink stuk tegenwind. W. is beduidend minder enthousiast. Ze klaagt over lage energieniveaus en ondanks dat ze een sjaal heeft om gedaan, denk ik dat ze niet echt gekleed is op windkracht zes tegenwind. Ik heb dan weer geen sjaal bij me maar wel mijn warme bomberjack waar geen zuchtje doorheen komt. Als ik tegen tien uur naar buiten loop, word ik al verwelkomd door dunne spettertjes regen. Ook dat staat in een forse hoeveelheid ingetekend voor het toppunt van de storm. De bus arriveert ietsje te laat en ik hoop niet dat ik een half uur moet wachten op Meppel. Nergens goed voor want ik haal zeer eenvoudig de trein naar Zwolle. Daar haal ik een kop koffie en neem plaats in de tsjoek naar Den Haag Centraal. Alles loopt voorspoedig. Ik zit boven in een dubbeldekker bij de deur en help een aantal, voornamelijk vrouwelijke, reizigers door de deur voor hen open te houden. Vooral in geval van de bloedmooie 'buurvrouw' die van Almere tot Amsterdam-Zuid tegenover me zit. In Leiden haast ik me naar buiten want ik heb mijn laatste nicotineshot gehad in Uffelte. Ik heb de peuk net uitgedrukt of W. komt aan gewandeld.
Er is druk overleg. Ik stel voor even Leiden in te gaan voor koffie met gebak maar dat ziet W. niet zitten. Welke bus? Wassenaar, Katwijk of Noordwijk. Ik stel voor om naar Katwijk te gaan zodat we wind in de rug hebben naar Noordwijk. Het stuk Wassenaar-Katwijk vind ik ook prachtig alleen durven we dat niet aan vanwege de voorspelde hoosbui. De keuze valt op Katwijk. W. herinnert opeens dat we in 2018 in strandtent Zand 'kletskoppenkoffie' hebben gehad. Nu ze het zegt? Deze variatie is van de menukaart verdwenen. We gaan beide voor een cappucino en ik trakteer op taart. W. heeft een wortelnotengebak terwijl ik een red velvet heb met een flinke toef slagroom. Als we dat achter de kiezen hebben, lopen we verder het strand op. De wind waait ons bijna automatisch naar Noordwijk. De lucht doet rare dingen. Het ene moment hangt er een donkere wolk boven Noordwijk, dan is het weer uitbundig licht en vervolgens hangt er een donkere wolk achter ons. Dan zijn we bijna in Noordwijk. We steken de kermis over en gaan het centrum in. We zoeken naar een adresje voor koffie als het net begint te regenen. Dat moet de voorspelde bui zijn alleen valt die reuze mee. We duiken echter wel een koffietent in. Ik neem een tosti bij de koffie. Ik wil nog een stukje tegenwind maar W. ziet het niet zitten. Wat gaan we dan doen?
We besluiten een stukje door de duinen te lopen en dan het laatste stuk langs het strand naar de vuurtoren te lopen. Als we weer in de buurt komen van de kermis gaat het regenen. We duiken opnieuw het centrum in en hebben beide ons oog laten vallen op een ander koffietentje. Het is twintig voor vijf en deze nering sluit om vijf uur. Geen probleem! Even na vijven staan we bij de bushalte en hierdoor ben ik zeer mooi op tijd bij Leiden CS. We nemen buiten afscheid en ik heb bijna een half uur te gaan. Ik besluit om toch maar een maaltijdje pasta af te halen bij een restaurantje in de stationshal en deze in de trein te nuttigen. Dan hebben we dat maar gehad! Ik stap om kwart over zes in de trein en deze gaat rechtstreeks naar Meppel. Daar is de overstap op de bus ook slechts tien minuten en hierdoor ben ik even na half negen weer thuis in Uffelte. De strandwandeling is niet bepaald lang geweest, maar toch voel ik het in mijn voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten