Hoewel ik een bed heb geboekt in een zespersoons kamer zal ik alleen de eerste nacht een logé hebben. En dan ook nog eentje van zeer korte duur. Ik lig heerlijk te slapen als ik wakker word van het gerommel met de deur. Het is dan even na twee uur in de nacht. De gast heeft gelukkig niet veel werk met het bed en kruipt zo onder het dekbed zonder de overtrek. Om kwart over zeven vertrekt hij weer en ook daar word ik wakker van. Mooie tijd! Ik fris me op en en begeef me naar 'Het Landhuis' waar het ontbijt wordt geserveerd. Ik zit middenin een groep zéér jonge Engelse voetballers en heb een enorme flirt met een 'soccer mommy'. Eerder zou ik altijd iets hebben genomen dat ik thuis niet zou krijgen, maar vandaag ga ik voor standaarduitrusting. Drie boterhammen met kaas en vlees en evenveel koppen koffie want ja... dat laatste is natuurlijk het meest essentiële aan een ontbijt voor mij. De telefoon (mijn enige klok) zit in de fietstas en dus heb ik vaak geen flauw benul van de tijd. Ik denk dat ik woensdag ergens tussen half negen en negen uur ben vertrokken. De 'missie' van deze vakantie is het bezoeken van Loenen Aan De Vecht en een stukje fietsen langs de Stichtse Vecht. Zie daar 'het ge-Vecht'. Ik heb echter totaal geen overzicht in mijn hoofd waar ik het zou moeten vinden of hoe ik er het beste kom. Ook wil ik niet op en neer maar een mooie royale bocht om maken. Dan eerst maar eens het zuiden in?
In het noorden beslaat een bordje van het fietsroutenetwerk ongeveer dertig kilometer waardoor je een fraai overzicht hebt welke richting je uit kan. In de omgeving van Utrecht zijn ze een stuk vager. Zo kun je maar moeilijk zien of je door een plaats komt of kilometers erom heen. De wind is vandaag het meest uit het zuiden en ik neem mezelf voor om naar Wijk Bij Duurstede te fietsen en vanuit daar verder te oriënteren. Op de Lekdijk besluit ik anders. Ik kan immers ook met het veer over naar Culemborg. Daar haal ik een nieuwe voorraad sigaren (die er doorheen zullen vliegen gedurende deze week). En dan? Richting Everdingen maar! Vianen ligt daarachter en daar ben ik dan wel weer een beetje bekend. Ik heb helemaal geen plan om aan te gaan in Everdingen maar zie opeens een handwijzer staan met de afbeelding van een kopje koffie. Het blijkt een dagbesteding te zijn voor gehandicapten. Ze runnen met elkaar een winkel in streekproducten en hebben een koffiehoekje. Daar ga ik zitten voor twee bakkies leut en kan dan weer verder. In het centrum van Vianen haal ik broodjes en drankjes en ga de brug over naar de meest zuidelijke rand van Nieuwegein. Daar ga ik naar IJsselstein. Ik eet mijn lunch op een bankje totdat de wind er met mijn fiets vandoor wil gaan. Tijd om weer op te stappen!
Ik fiets de polders door en kom uit in Montfoort. Zo kom je nog eens ergens! Ik zie wel Oudewater op de handwijzers staan maar dat wordt té gek. Ik meen dat ik onderweg ben naar Woerden als ik plots Oudewater binnen fiets. Vanaf Oudewater ga ik dan naar Woerden. Een héél smal weggetje met een zeer gevaarlijke berm langs een kronkelend riviertje. Veel idyllischer dan dit gaat het hem vandaag niet worden. Daar heb ik ook de foto gemaakt. Ik plan aan de hand van de knooppunten een route door de buitenwijken van Woerden en laat in Kamerik de stad achter me. Tot mijn grote verrassing kom ik een fiks stuk verder Kockengen binnenfietsen. Ik heb ooit geleerd dat Kockengen 'luilekkerland' betekent en dat het Drentse Koekange waarschijnlijk dezelfde oorsprong heeft. Ook fiets ik hier de gemeente De Stichtse Vecht binnen. Het is echter al later op de middag en heb het gevoel dat ik wel weer genoeg heb gefietst voor vandaag. Maar weer stiekem onderweg naar Bunnik. Bij Breukelen volg ik het kanaal langs Maarssen naar Utrecht. Het is goed om te zien dat er in vijfentwintig jaar tijd weinig is veranderd in Utrecht. Het is nog altijd een hel om te fietsen! Ontbrekende bordjes en heel veel 'logica' in de ogen van de gemeente. In het centrum van Utrecht krijg ik de heftigste bui van die dag en schuil even. Voordat ik de fiets in de stalling zet, vraag ik eerst bij de receptie of er ook een chinees restaurant in Bunnik zit en of ik dat kan lopen. Ik heb mezelf deze dag lekker gemaakt met een maaltijdje bij de chinees.
Siouxsie & The Banshees zit meteen in mijn hoofd want de nering heet 'Hong Kong Garden'. Gaan we nog uitgebreid schrijven over een maaltijdje bij een chinees? Euh... ja! Het heeft immers genoeg gekost! Voor de goede orde: Hong Kong Garden is geen doorsneel chinees-indisch restaurant. Als ik uit eten ga bij een chinees wil ik ook wel eens iets anders hebben dan de bami speciaal met een vleesgerecht naar keuze en dus weet ik op voorhand dat het wel eens een 'dure' avond kan worden. De eerste blik in de menukaart doet dit vermoeden maar ik neem meteen een besluit: We gaan lekker eten en genieten. Vanavond even niet aan geld denken, gewoon na afloop pinnen en klaar! Het soepje vooraf is al gepeperd en dan heb ik het over de prijs. Hij biedt wel combinatiegerechten aan maar voor dat geld heb ik er vier in Havelte. Voor vijf euro méér heb je een meer exclusief gerecht. Ik ga dan ook voor de geroosterde garnalen met knoflook, zwarte bonen en rode paprika. Of...? Nee, dat blijkt geen paprika te zijn maar rode peper! Mijn mond staat even in brand. Natuurlijk moet er ook een ijsje na en natuurlijk is dat de Pisang of de Bananenboot. Van alles voel ik me hier nog het meest bekocht: Een bolletje ijs, een toef slagroom en twee gefrituurde balletjes banaan. Zeven euro vijftig! Ik probeer zo vriendelijk mogelijk te blijven en roep tegen het einde zelfs nog 'dat ik zeker vaker zou langskomen als ik in de buurt woonde'. Foei Gerrit! Je mag niet liegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten