Singles round-up: april 2

Wat hebben we zoal uitgespookt in de afgelopen dagen? Welnu, de woensdag is een gewone werkdag. Ik heb 's ochtends nog de Buienradar gecheckt en deze verklaart dat het nagenoeg droog zal blijven op de middag. Natuurlijk kun je dan rekening houden met een klein kort buitje maar dat is niet precies hoe ik het zou willen omschrijven. Als ik start met de post schijnt weliswaar de zon maar zie ik ook een gevaarlijke zwarte wolk naderen. Daarvan heb ik het eerste plezier als ik de Dolderweg op fiets. Van Der Laan is open en ik kan twee vliegen in één klap meppen. Schuilen voor de regen en tegelijk weer eens door het aanbod van de singles gaan. Dat levert vier singles. Voor vier euro een flinke aderlating maar vooruit maar. Het is al iets droog geworden als ik buiten kom. In Tuk schijnt de zon even maar hoe dichter ik bij het centrum van Steenwijk kom? Als het nu regen was geweest maar het zijn hagelstenen en ook nog flinke! Even later zie ik dat de grond op bepaalde plekken gewoon wit is. En dat in half april? Vanmiddag hoef ik niet lang te dubben tussen Zwolle of Assen en zit om half drie in de bus naar Assen. Dat levert 29 singles op en dus krijgen jullie nu driemaal een 'Singles round-up'  met elk elf singles.

* American Gypsy- You And I (NL, CBS, 1982)
Waar hoop ik op in Assen? Welnu, ik hoop dat de vaste dealer de Amerikaanse persingen flink heeft aangevuld met oudjes. In welke prijscategorie maakt me in principe niet zoveel uit, zolang het maar leuke blues, rhythm & blues en soul is. Is het tegengevallen? Nee, een tegenvaller zal ik het niet noemen maar hij heeft vooral de Europese 'hits' verder aangevuld. Toch vind ik nog wel een aantal aardige Amerikaanse persingen. En... hij heeft wederom een aanbieding want alle singles zijn een euro ongeacht de oude prijssticker. Er mag dus veel en in dit geval achtentwintig maal. In de laatste aflevering een single die ik bij Van Der Veen heb gekocht. Ik begin vandaag met American Gypsy. Een groepje Amerikanen dat in de vroege jaren zeventig naar Nederland komt en een grote hit heeft met 'Angel Eyes'. De single wordt in Amerika uitgebracht met een andere b-kant, '10,000 Miles', dat inmiddels een favoriet is in de soul-scene en aanwezig in mijn Blauwe Bak. Bij 'You And I' ga ik van het minste uit en ben meteen aangenaam verrast. Okay, het is een commerciële productie maar met een lekker refrein. Het past voor mij in dezelfde hoek van 'In Your Eyes' van Massada en kan dus dit jaar zomaar opeens een hele groot hit worden. 'City Lights' op de flip is een 'klein' maar sfeervol en zeer soulvol liedje met elektrische piano. Toch nog iets gevonden voor de Blauwe Bak? Ik denk het wel!

* Brook Benton- Laura (Duitsland, Reprise, 1967)
De eerste single van de vier van Van Der Laan in Steenwijk. Met Brook Benton weet je het maar nooit en dus altijd goed om te gokken. Beide nummers krijgen het etiket 'slowfox' en dan weet je nog steeds helemaal niets. 'Laura' is een beetje country-achtig. Voor de Gele Bak zeer acceptabel. Op de keerzijde staat 'You're The Reason I'm Living' uit de pen van Bobby Darin. Dat is helaas een pure countryballade.

* Big Bill Broonzy- EP (NL, Mercury, 1963)
Ik heb hem al bijna overgeslagen. De EP's uit de serie 'Blues-Gospel-Spiritual' zijn doorgaans niet heel interessant. Goed als ik het nog eens bekijk want hier heb ik zowaar een EP van Big Bill Broonzy. Ik ben niet 's werelds grootste fan van de blues maar er zijn een paar uitzonderingen. En de countryblues van Broonzy smaakt me altijd. 'Hey Hey' komt van een album uit 1957, een jaar voordat de beste man het leven laat. Ik zit ook ademloos naar het tweede nummer te luisteren en bewaar de andere kant voor een volgende keer. De EP is in een ontzettend goede staat en het bevat vier overheerlijke nummers van Broonzy. Eigenlijk wil ik dit in de Blauwe Bak hebben.

* Buster Brown- Slow Drag (US, Gwenn, 1962)
We blijven nog even in het territorium van de blues. 'Slow Drag' is een live-opname. 'Part 1' werkt zo aanstekelijk dat ik meteen door ga met 'Part 2'. Deze man is vooral bekend vanwege het nummer 'Fannie Mae' dat in 1973 op de soundtrack van 'American Graffiti' verschijnt. Komt Buster in de Blauwe Bak? Nee, ondanks de sfeervolle opname en dat het qua groove tegen rhythm & blues aan zit, reken ik dit wel echt tot de blues. Maar Buster schreeuwt wel lekker en is een monster op de harmonica. Het lijkt erop alsof deze gewoon de Gele Bak in gaat.

* Freddie Cannon- Action (US, Warner Bros., 1965)
Tijd voor flink wat actie met deze fijne hit van Freddie Cannon uit 1965. Eentje die al een tijdje op mijn verlanglijstje staat. De Nederlandse of Engelse persing blijft welkom want ik zal nooit een hele grote fan worden van Amerikaans styreen. Deze klinkt trouwens nog redelijk.

* Nat King Cole- Let There Be Love (NL, Capitol, 1962)
Vervolgens de nummers twee en drie die ik in Steenwijk heb gekocht. De vierde zit pas in de derde aflevering. Deze van Nat King Cole oogt niet heel erg mishandeld maar ik had het kunnen verwachten. Eenmaal op de draaitafel is die iets minder vlak als dat ik gehoopt had en bovendien een paar diepe krassen die de plaat eens laat overtikken. 'Let There Be Love' is natuurlijk een Nat King Cole-klassieker die verder geen introductie nodig heeft. Voor vijftig cent zou ik tevreden zijn geweest, een euro voelt toch wel een beetje als het nagerecht van de chinees in Bunnik.

* Jim Diamond- I Should Have Known Better (NL, A&M, 1984)
Ach vooruit, ik heb hem nog niet. Ongewild zit de plaat de rest van de woensdagmiddag wel in mijn hoofd en op een ene of andere manier past het winterse weer daar goed bij. Dit is een plaat in de categorie van 'Ill Be Over You' van Toto. Ik heb er opeens heel veel zin in en als ik de plaat heb, kan ik me geen leven zonder voorstellen. Niet het allerbeste exemplaar maar ach... Ik red me hier wel even mee.

* Bryan Ferry- Kiss And Tell (Duitsland, Virgin, 1988)
Ik zie allereerst de dame en dan de titel 'Kiss And Tell'. Wat hebben we hier? Dan blijkt het onze grote vriend Bryan Ferry te zijn. Het nummer is niet blijven hangen in mijn geheugen, maar zoals Roxy Music en solo-dingen uit de jaren tachtig is het altijd wel de moeite waard. Het meiske blijkt het Amerikaanse model Denice Lewis te zijn welke ook een rol speelt in de videoclip van het nummer samen met Mandy Smith. De laatste is dan het liefje van de 33 jaar oudere Bill Wyman. Er is niets mis met 'Kiss And Tell' maar heel erg essentieel is het evenmin.

* The Fortunes- Freedom Come Freedom Go (UK, Capitol, 1971)
Het fotohoesje valt op. Ik identificeer het meteen als een Deense persing, alleen is de gele voorkant te flets en de witte achterkant té netjes. Het hoesje blijkt een kleurenkopie te zijn. En dan? De Engelse persing als inhoud! Ik heb de single reeds in de Nederlandse uitdossing en dus is deze erg welkom.

* Gemini- L'Amour Interdit (NL, Omega International, 1978)
Er is net iemand aan de bar geweest van de Mangerie in Sneek met de inhoud van de Club 2000-automaat in de hoek. Ik vraag of hij klaar is en, ja, hij heeft de buit binnen. Ik speel met een paar rijksdaalders in mijn broekzak. Omdat de automaat net grotendeels is leeg getrokken, kan ik eigenlijk niet veel verwachten? Van de Mangerie sta ik opeens in de winkel in Assen. Ik hou in mijn hand een plaatje van Gemini. Ik heb al eens ontdekt dat er naast de Blauwe Bak-favoriet '(You've Got) Something Special' van Gemini een decennium eerder een 'Something Special' van een héle andere Gemini is verschenen. Gemini heeft dus mijn interesse. De winkelcode begint met '123' en dus is de single een euro, maar... de oorspronkelijke vraagprijs is vijf euro. Waarom? Dat is de vraag en maakt me nu juist zo nieuwsgierig. Ik laat de rijksdaalders in de gleuf van de Club 2000 zakken. Het dreigt eerst instrumentaal te worden maar dan een zwoele damesstem. Na een stukje zang volgt er stevig gehijg. Pure cult dit! Nu is alleen de vraag of het de jongedame met het blonde of het bruine haar is. De titel is diagonaal geplaatst over de borsten en zelfs de twee witte konijntjes lijken verliefd te zijn op de lichamen. Op de flip staat 'I Miss You So'. Ook dat is je reinste muzak met een zwoele jongedame. Alleen...? Ik weet nog steeds niet waarom de verkoper hier in eerste instantie vijf euro voor wilde hebben?

* Goldie- Making Up Again (NL, Bronze, 1978)
Ik weet wel dat ik hem heb gekocht afgelopen zomer, maar hoe en wat? Ach, een euro is niet verkeerd. Ik denk dat ik de Duitse heb met een groen fotohoesje. Dit is de Nederlandse met de identieke foto maar met een ander lettertype. De plaat is in ieder geval ook in een iets betere staat. Maar dus wel dubbel...