Singles round-up: april 6

Bij navraag blijkt dat Mark de platen pas een week geleden op de post heeft gedaan. Helemaal geen probleem, zeker omdat hij er een hele goede reden voor heeft. Het is dus afgelopen week een beetje zinloos geweest om meerdere malen per dag de brievenbus te checken. Deze zullen volgende week wel binnen komen als ik geen invoerkosten hoef te betalen. Ook heb ik gisteravond nog een flinke vracht singles gekocht welke eveneens volgende week zullen arriveren. Ik krijg het nog druk met de 'Singles round-up'. Vanmiddag is het laatste pakketje met nieuwe singles binnengekomen. Ik verwacht maandag niets dringends. Als er dinsdag wel iets binnen komt, moet dat maar mee voor mei. Vanavond, zoals beloofd, de 'Singles round-up' met de nieuwe releases die deze maand zijn binnengekomen. Op de twee Izipho's na heb ik ze allemaal al eens (of meerdere keren gedraaid) maar desondanks zet ik nog even de apparatuur aan voor een definitief oordeel.

* Harvey Scales & The Seven Sounds- Love That One (UK, Epsilon, 1969, re: 2024)
Harvey is ons vijf jaar geleden ontvallen maar laat ons een schatkist aan muziek na. Hij begint zijn loopbaan als zanger in de vroege jaren zestig en formeert later in dat decennium zijn Seven Sounds. In de jaren zeventig gaat hij ook schrijven voor anderen en zijn credit op 'Disco Lady' van Johnnie Taylor is één van de meest succesvolle. Epsilon biedt ons hier twee opnames die Harvey in 1969 in Chicago heeft gemaakt. 'Love That One' lijkt niet eerder uitgebracht te zijn en, eerlijk gezegd, klinkt ook zo. Labeleigenaar Yann restaureert vinyl en tapes en dat levert soms wel eens pijnlijke luistermomenten op maar 'Love That One' klinkt op zichzelf niet slecht. De boel zou wellicht beter gemixt kunnen worden. De saxofoon zit aanvankelijk in dezelfde hoek als de gitaar en de zang is heel erg op links. En over een einde zijn ze het ook nog niet eens in de studio. De b-kant heet 'Don't Ever Let It End' en dat heeft in 1969 wel een release gehad op het Magic Touch-label. Eigenlijk is dit de betere kant van de plaat. Harvey gaat lekker tekeer in een topzware ballade. Het is daarmee ook soulvoller dan de a-kant als je het mij vraagt. Wederom een prachtige release van Epsilon.

* Lynn Davis- Beautiful You (UK, Izipho Soul, 2024)
Izipho levert wederom twee releases in één keer af en deze zijn vanmiddag pas binnengekomen. Ik begin met Lynn Davis. In een prachtig kartonnen fotohoesje met de uitgebreide biografie vanaf haar website op de achterkant gedrukt. Lynn draait al een flink aantal jaren mee in de muziek maar vóór 2022 vooral op de achtergrond. Ze heeft onder andere achtergrondzang verzorgd voor George Duke, Marvin Gaye, Chaka Khan en Stevie Wonder. Ook schrijft ze nummers voor anderen. Zo schrijft ze de meeste hits voor Patrice Rushen waaronder de hit 'Forget Me Nots'. Met name binnen de band van George Duke neemt Davis als zangeres een belangrijke plek in, maar toch stelt ze haar talenten meestal beschikbaar voor andere artiesten. Sinds een paar jaar durft ze het aan om zich te presenteren als solo-artieste. 'Beautiful You' is prachtig geproduceerd en refereert aan de verscheidenheid van artiesten waarmee ze heeft gewerkt. Het resultaat is een prachtige tijdloze ballade met jazzy elementjes en het 'feelgood'-thema waar Izipho patent op heeft. De b-kant heet 'Can I Come Over' en is volgens Discogs op 14 oktober 2022 uitgebracht als digitale track. 'Can I Come Over' is meer van de jaren negentig r&b-stijl en iets meer upbeat. Ook een zeer fraaie kant!

* Mel Day & Tito Lopez Combo- Everyday I Try (UK, Izipho Soul, 2024)
'Hear the voice of one of the Last Soul Legends', staat op zijn website. Is dat teveel gezegd? Nee, als dit de Mel Day is dan is dat zeker een grootse stem. Day is opgevallen tijdens 'Britain's Got Talent' en heeft nu dit plaatje gemaakt met rotro-soul band Tito Lopez Combo. De a-kant klinkt als authentieke soul uit de periode van Sam Cooke en Otis Redding. De keerzijde heet 'Baby Girl' en is meer uptempo en klinkt onbedoeld een beetje 'vintage'. Toch is dit qua nummer iets beter geschikt voor wat ik zoal draai in 'Do The 45' maar 'Everyday' is zeker niet slecht. Mel Day heet overigens in het echt Austin Griffith en is woonachtig in het Engelse West Bromwich.

* Charlie Ingui- Wake Up Old World (UK, LRK, 2024)
LRK gaat voor deze release met een echte veteraan in zee. Ingui is één van de oorspronkelijke leden van The Soul Survivors. Dat heeft in ons land in 1969 een hit met 'Mama Soul'. Aanvankelijk is de b-kant mijn favoriet van deze single maar 'Wake Up Old World' groeit per draaibeurt. Een heerlijke 'laidback' groove met tinkelende gitaar en fluit. Laat de zomer maar komen! De b-kant heet 'Movin' In Love's Direction' en is een oud Soul Survivors-nummer dat de band vaak speelt tijdens optredens maar dat nimmer tot een plaat komt. Het heeft méér dan 'Wake' het geluid van de oude Soul Survivors en dat vind ik aanvankelijk erg mooi. Toch ga ik ongemerkt meer onderuit zitten en leunen met 'Wake Up Old World' door de koptelefoon.

* Cheeba's Prestige All Stars- I Got You! (UK, Echo Chamber, 2024)
Ook Sir Cheeba kan geen moment stil zitten en de volgende release staat voor volgende week ingetekend. Ik moet hem alleen nog wel reserveren. De volgende plaat gaat in de latin-rock. Met Prestige All Stars put hij uit de rijke catalogus van het Prestige-label en we hebben het dan uiteraard over jazz. Het is 'Soul Jazz Lessons #2'. Op blauw vinyl want ik ontdek te laat dat die ook op zwart vinyl is. Enfin, net als bij zijn vorige Prestige-productie is de a-kant met zang en de b-kant instrumentaal. Het is ditmaal iets meer de funky jazz. Mijn kennis van jazz is té gering om de muzikanten te herkennen maar ik begin steeds meer 'fan' te worden van Sir Cheeba's stijl. Zo lust ik er nog wel vijftien dit jaar en met zijn tempo denk ik dat we dat wel gaan halen!

* Pratt & Moody- Creepin Around (Finland, Timmion, 2024)
De producties van Timmion zijn altijd van een hoogstaand niveau en menigmaal vraag je jezelf af of je niet stiekem naar een plaat uit 1969 zit te luisteren. Pratt & Moody zijn bekend vanwege hun 'dark soul' en ook 'Creepin Around' heeft weer een prachtige atmosfeer. Op de b-kant staat de instrumentale versie en dus ruim baan voor huisband Cold Diamond & Mink.

* Arthur Prysock- If I Was A Boy (US, Audiodisc, 1969, re: 2024)
'I Was A Boy' van Billy Shields is één van mijn favoriete 'oude' platen welke ik vorig jaar heb gekocht. Billy Shields is in werkelijkheid niemand minder dan Tony Orlando (van het latere Dawn) welke een pseudoniem moet aannemen vanwege lopende contracten. Nu blijkt veteraan Arthur Prysock rond die tijd ook een demo te hebben opgenomen. Tot zover bekend is slechts één exemplaar van de acetaat bekend en is in bezit van een gewaardeerde verzamelaar en Northern Soul-dj. Het is me niet duidelijk hoe deze Audiodisc mogelijk is gemaakt want de dj zit er zeker niet achter! Het klinkt té schoon voor een Youtube-rip of een opname van de radio en toch vermoed ik zoiets vanwege de exclusiviteit. Hoewel de plaat op vinyl is geperst is het label een rechtstreekse replica voor de acetaat-singles uit de jaren zestig. Ook is de titel met pen geschreven op het label. Hij is zeer gelimiteerd en er bestaat de twijfel aan de authenticiteit. Arthur doet een fraaie versie van 'I Was A Boy', ook al zingt hij vooral over het meisje terwijl hij een vrouw nodig had. Curieus ding!

* Thee Heart Tones- No Longer Mine (US, Big Crown, 2024)
Tot slot de Week Spot van vorige week. Ook weer zo'n weergaloze plaat waarvan ik meteen trek krijg in de zomer. Dat gaat volgende week dan toch eindelijk gebeuren?