dinsdag 9 april 2024

Honderd achteruit: The Peddlers


De eerste werkdag in ruim een week is weer een feit en het is fijn binnenkomen met windkracht vijf. Ik maak echter al sinds de zomer gebruik van een elektrische fiets tijdens het bezorgen van de post en vind dat zelf ook niet abnormaal als je rekent dat er soms zeven kilometer tussen beide verste adressen zitten. Ik ben vanmiddag wederom in een oogwenk klaar en omdat ik op het industriegebied op het oude terrein van de melkfabriek moet zijn, besluit ik weer eens om het hoekje te kijken bij de kringloop van Tuk. De vangst bestaat uit vijf singles welke ik waarschijnlijk morgen met jullie ga delen. Er is intussen ook nog een hagelnieuwe heruitgave binnengekomen. Vandaag ga ik echter door met de 'Honderd achteruit'. Ik heb nog niet serieus nagedacht over een Week Spot voor deze week en verwacht dat deze pas morgen uit de hoge hoed gaat komen. De nummer 82 in de Gele Bak Top 100 van 2022 is '78th Avenue' van Earth & Fire en deze heb ik al eerder behandeld in een dubbelaflevering met 'Only Time Will Tell'. De nummer 83 in deze lijst is 'Birth' van The Peddlers, een band welke ik al eens heb genoemd in 2010 maar nog nooit eerder volledig onder het vergrootglas heb gelegd. Daar komt nu dan verandering in!

Ik ben een muzikale veelvraat en hoor het liefste zoveel mogelijk verschillende muziekstijlen binnen een uur. Toch ben ik niet even enthousiast over alle muziekstijlen en zijn er enkele die heb 'geprobeerd' maar waar ik niet warm van kan worden. In 2000 krijg ik het verwijt naar mijn hoofd dat ik alleen maar 'rap music' wil horen. Dat is vreemd want ik heb nooit echt iets met pure hiphop gehad. Zodra de raps worden gecombineerd met andere muziekstijlen word het voor mij pas interessant. In 2000 is het album 'Odelay' van Beck de aanleiding en, nee, dat heb ik nooit als een puur rap-album kunnen beoordelen. Rond dezelfde tijd probeer ik het ook even met de jazz. Ik heb dan een cd met live-opnames van John Coltrane waaraan ik probeer te wennen. Het zal echter bij deze ene plaat blijven. Een paar jaar eerder heb ik een verzamel-cd gekocht van The Peddlers. Puur uit nieuwsgierigheid. Even later kom ik ook een elpee met de grootste hits tegen. 'Girlie' is een nummer dat me terug brengt op het terrein van de ADM en een brok muziek waarvan ik nog altijd kan genieten. 'Tell The World We're Not In' wordt in 1970 met een iets ander arrangement opgenomen voor een single. De originele albumversie is omstreeks 2010 een 'Telefoontoppertje'. De single koop ik een paar jaar later en in 2022 voeg ik 'Birth' toe aan de verzameling.

De geschiedenis van The Peddlers begint precies zestig jaar geleden in april 1964 als het trio zich voor de eerste maal presenteert in Manchester. Drummer Trevor Morais is dan negentien en heeft onder andere achter de drumkit gezeten van Rory Storm And The Hurricanes. Deze band heeft dan moeite om Ringo Starr te vervangen en Morais is één van de vele. Tab Martin is van dezelfde leeftijd en komt oorspronkelijk uit Newcastle. Martin bespeelt zijn Gibson basgitaar als een 'upright bass'. Organist en zanger Roy Phillips is bijna 23 jaar oud en heeft voordien gewerkt met Joe Meek. Zo maakt hij op enkele momenten deel uit van The Tornados (van 'Telstar') en The Saints. De groep begint als The Song Peddlers en een eerste single op Philips wordt matig ontvangen. Dan wordt de naam ingekort tot The Peddlers en is 'Let The Sun Shine In' een bescheiden hit in Engeland. Dat wil zeggen: Engeland heeft dan een top 50 en de single is een week lang de hekkensluiter. De groep blijft tot 1967 bij Philips en maakt daarna een overstap naar CBS.

De groep ligt ietwat lastig in de markt. Het zoekt voortdurend een balans tussen jazz, soul en popmuziek. Het wordt té licht bevonden voor de vastgeroeste jazz-scene in Engeland en voor de platenkopers is het niet 'mainstream' genoeg. Toch kent The Peddlers een succesvolle tournee met Nina Simone en Dick Gregory en vliegt de groep in 1968 naar Las Vegas voor een residentie van zes weken in The Flamingo Club. Keith Mansfield bemoeit zich met de arrangementen als de groep bij CBS heeft getekend. Op het album 'Three In A Cell' staat ook haar versie van 'On A Clear Day You Can See Forever' en het samenspel van de basgitaar met het orgel zal veelvuldig worden gesampled in de volgende decennia. Het derde album voor CBS is tevens haar laatste voor het label: 'Birthday'. Dit bevat twee hits in de vorm van 'Girlie' en 'Birth'. Philips zet de deur open voor de groep in 1970 hoewel de platen in Nederland via Stateside (EMI) op de markt zullen komen. 'Girlie' wordt plotsklaps erg gewild in Nieuw Zeeland en bereikt zelfs de eerste plek van de hitparade. Ook 'Honey Come Back' schopt het tot de top tien in dat land. Tijdens een Australische tournee in 1972 haakt Morais af en wordt vervangen door een Nieuw Zeelander: Paul Johnston. De groep blijft bestaan tot 1976 en houdt in 2009 een eenmalige reünie.

Morais speelt in de jaren zeventig bij Quantum Jump, een Britse band welke een grote Engelse hit heeft in 1979 met 'The Lonesome Ranger'. Tab Martin woont in Portugal terwijl Roy Phillips huis houdt in Nieuw Zeeland. Hij toert nog regelmatig door het land. Paul Johnston is een chiropractor in zijn leven na The Peddlers en zal ons in 2013 ontvallen.

'Birth' bereikt op 20 september 1969 de piekpositie van nummer 17 in de Engelse singles-lijst en zal negen weken binnen de hitparade verblijven. In Australië piekt het op nummer 41 en het doet nummer 20 in Ierland. In Nederland strandt het in de vaderlandse Tipparade.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten