'The day after'. Hoewel het prachtig weer is, moet ik op dit moment even niet denken aan fietsen. Het zit me flink in de benen. Ik heb vanmiddag al wel even aandacht gehad voor de fiets want er hangt een kruiwagen aan modder aan de kettingkast. Ik heb vandaag andermaal ontdekt dat ik een blauwe fiets heb en niet modderbruin. Als ik al ergens zin in zou hebben dan zou dat na het nieuws van vanmiddag ook wel zijn getemperd. Gisteren is de vrouw van een collega-radiomaker na een lang ziekbed overleden. Op 'the day after' heb ik ook nog een dag die ik met jullie moet delen. De terugweg. Welnu, dat zal na drie actieve dagen wel rechttoe rechtaan naar huis worden? Euh nee... de vakantie duurt nog even voort. De tocht van gisteren is mede mogelijk gemaakt door de firma Zuidwestenwind. En het heeft meerdere overeenkomsten met de laatste fietsdag van de vakantie in 2020. Ik ben om half acht wakker en na drie boterhammen, een gekookt ei en drie bakken koffie ben ik klaar voor de reis. Het zou immers de mooiste dag worden qua weer?
Dat begint niet echt goed. In Bunnik regent het al iets en in Zeist is het een tandje erger. Ik heb hele ambitieuze fietsplannen voor vandaag. Ik wil iets richting Apeldoorn of misschien wel via deze plaats. Ik wil uiteindelijk bij Dalfsen of Ommen de IJssel oversteken. In Zeist denk ik nog aan een stukje Midden Nederland-route maar nee... laten we eerst naar Amersfoort fietsen en vanuit daar het oosten in gaan. Ik fiets ditmaal eens over Soesterberg en kan me niet heugen dat ik hier eerder ben geweest. Ik heb nooit beseft dat Soesterberg ook daadwerkelijk een berg is want even later zet ik de afdaling in naar het centrum van Amersfoort. Daar hoef ik uiteraard niet te zijn en ga meteen richting het oosten. De plensbuien gaan gewoon door. Het heeft geen zin om iedere keer te schuilen. Het regenpak zit onder in de fietstas want het zou immers de mooiste dag van de week worden? Bij Hoevelaken ga ik linksaf. Oh nee, daar fietst Arie Ribbens. Dan toch maar rechtsaf en richting Apeldoorn. Dat is dan nog altijd bijna veertig kilometer en ik denk niet dat ik deze stad ga passeren. Ik volg de parallelweg van de Rijksweg N303 en deze brengt me door Terschuur en Voorthuizen. In de laatste plaats koop ik wat broodjes en ga weer verder. Ik ben nog altijd onderweg naar Apeldoorn als ik ter hoogte van Garderen besluit de weg te verlaten. Dat is een goede keuze! Ik fiets over Uddel naar Elspeet. Vlak voor Elspeet hou ik een korte stop waar ik ook de camera uit de tas pak voor bovenstaand kiekje.
Na Elspeet moest ik maar naar Epe. Herinneren jullie de droom nog? Welnu, het is geen berglandschap en ik passeer ook geen kerk met de mysterieus sprekende vrouw. Wel zie ik letterlijk de bui hangen en daar zal ik doorheen moeten. Voordeel is wel dat ik na Epe geen regen meer zal hebben. Ik kom halverwege dicht langs Emst en dat brengt me terug naar de vakantie van 2020. Er zijn geen platen gekocht in de afgelopen dagen en dat heeft mede met de dure chinees te maken. In Epe fiets ik pardoes tegen een 'ringloop' aan. De 'k' hebben ze net verkocht. Ik ga even binnen kijken, maar...? Denk aan Epe en wat voor singles kun je dan verwachten? Inderdaad: 'Te Deum Laudamus' en andere succesvolle titels in deze regio. De enige 'interessante' lijkt me 'Get It' van Octopus maar die zit praktisch in het hoesje geplakt. Geen singles dus! Ik fiets naar Oene waar de lokale Spar adverteert met verse broodjes en koffie. Het broodje blijft in de tas tot de Zwarte Dennen en ik snak eigenlijk het meeste naar koffie. Dan wil ik al koers zetten naar de veerpont naar Olst maar bedenk me dan. Ik kan ook gebruik maken van de straffe zuidwestenwind en mezelf naar Wijhe sturen. Dat gaat door het schilderachtige Veessen en dan met de boot over naar Wijhe. Ik volg een prachtig pad door de uiterwaarden van de IJssel en ga langs Lierderholtsluis en Laag Zuthem om Heino heen. Door naar Hoonhorst en dan fiets ik inmiddels al een tijdje in Salland. Het verlangen om over Ommen te gaan, heb ik laten varen en steek bij Dalfsen de IJssel over. Ik heb geen flauw benul van tijd maar heb mezelf een patatje beloofd. Om kwart over vijf stap ik het cafetaria binnen. Patat met een frikandel speciaal en om kwart voor zes op de fiets voor 'de laatste loodjes'.
Ik fiets vrij rechtstreeks naar Nieuwleusen en haal een pakje karnemelk bij de Albert Heijn. Daarna via Punthorst de Zwarte Dennen in en afslaan naar IJhorst en De Wijk. Op een bankje eet ik het broodje en ga weer verder. Bij De Wijk het viaduct over naar Koekange en daar nog één foto maken omdat ik twee dagen eerder in Kockengen ben geweest. Via Weerwille en Westeinde terug, de Larijweg uit fietsen en dan de Madeweg op naar Uffelte. Ik ben precies half negen thuis. De fiets heeft zich prima gedragen in deze week, er zit alleen een stangetje van het voorspatbord los. Hij zit weer vast maar het lijkt alsof het is gebroken. Mijn mp3-speler is al op de heenreis overleden. Vlak voor Nunspeet zet ik hem uit en na de korte stop wil hij niet meer opnieuw starten. Lichamelijk ben ik vandaag even defect maar verwacht dat dit na het weekend weer is hersteld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten