maandag 8 april 2024
Honderd achteruit: Fleetwood Mac
'Back to business'. Dat betekent dat ik morgen weer op de fiets mag stappen en post rond te brengen en er wordt meteen een windkracht 5 verwacht. Jippie! Op Soul-xotica betekent het terug naar de oude rubrieken. Voorlopig nog even geen 'Singles round-up' hoewel ik vanmiddag wel een deel heb in gelost bij Mark. Over anderhalf tot twee weken dus wel de 'Singles round-up' en tot die tijd kan ik nog ruimschoots uit de voeten met onder andere de 'Honderd achteruit'. Het ligt nog altijd in de planning om de Gele Bak Top 100 van 2022 te hebben afgesloten voordat ik de editie van 2024 ga publiceren, maar dan is er wel werk aan de winkel. Ik ben pas bij nummer 81. De nummer 82 heb ik al eerder in een dubbelbericht gehad maar de nummers 83 tot en met 100 zouden allemaal een verhaaltje verdienen. Vandaag een band waarover je een telefoonboek kan schrijven. Je zou het kunnen verfilmen of er een musical van kunnen maken. Ik denk dat het allemaal al eens is gebeurd. Toch wil ik me beperken tot een specifieke periode in de geschiedenis van Fleetwood Mac. Het moment dat de originele Fleetwood Mac er de brui aan geeft en de manager zich genoodzaakt ziet om eigenhandig een Fleetwood Mac op te richten. Deze moet in 1975 weer het veld ruimen als de originele Fleetwood Mac weer platen gaat maken. Het onderwerp is de comeback-single 'Rhiannon' uit 1975 en dat is de nummer 81 in de Gele Bak Top 100 van 2022.
Ik ben niet bepaald uniek als ik zeg dat Fleetwood Mac een belangrijke plek in neemt in mijn leven. 'Rumours' staat al jaren in de lijsten van best verkochte vinylalbums terwijl het ding het ook uitermate goed heeft gedaan op cd. Ik denk zelfs dat het album een 'bijbelstatus' heeft gekregen in de wereld van het streamen maar op dat laatste gebied ben ik een absolute leek. Voor mij geen Spotify of Deezer of iets dergelijks. Ik hoor dan liever een radioshow. Het is een eindje vooruit in 'Het zilveren geheugen' maar op oudejaarsdag 1999 wil ik een cd kopen. Het moet een cd worden die voor mij de twintigste eeuw definitief kan besluiten. Ik hou bij de Music Store een cd in handen van Curved Air en hoewel deze band mijn interesse heeft, acht ik dit niet als een cd die ik op de laatste dag van de twintigste eeuw moet aanschaffen. Ik zoek verder in de bakken en zie dan de 'Greatest Hits' van Fleetwood Mac. Bingo! Niet alleen een hoop oudere nummers die ik met terugwerkende kracht heb leren kennen maar ook een aantal van de grote hits uit de jaren tachtig waarmee ik ben opgegroeid. Ik zal de cd in die eerste jaren zó vaak draaien dat ik al twintig jaar even niet meer zoveel moet hebben van The Mac. In het weekend dat ik in Engeland ben in 2014 vermaak ik me op zaterdagavond met de DAB-radio op de kamer en val pardoes een BBC-special binnen over... Fleetwood Mac! Ook hierin wordt de periode van, pak hem beet, 1973 tot en met 1975 een beetje overgeslagen. Het programma bevat ook interviews met de leden en die willen het uiteraard niet hebben over deze periode.
Veel van de problemen van Fleetwood Mac hebben de oorsprong in mannen die in het verkeerde bed stappen. In 1973 bestaat Fleetwood Mac uit het echtpaar John en Christine McVie, Mick Fleetwood en de gitaristen Bob Welch en Bob Weston. Vlak voor een grote Amerikaanse tournee ontdekt Fleetwood dat Weston een affaire heeft gehad met zijn vrouw Jenny Boyd, de zus van George Harrison's Patti Boyd. Fleetwood ziet zichzelf genoodzaakt de gitarist de laan uit te sturen. Op 20 oktober 1973 heeft de band 26 voorstellingen in de agenda staan maar vertelt het koeltjes aan haar geluidstechnicus dat Fleetwood Mac bij deze is opgeheven. Hetgeen niet helemaal waar is, maar de concertreeks gaan ze in geen geval meer doen. De manager, Clifford Davis, wordt opgezadeld met het probleem en hij voorziet vooral imagoschade voor zichzelf. Er is geen boeker of promotor meer die hem serieus zal nemen. Davis interpreteert dan maar dat hij, als manager, eigenaar is van de naam Fleetwood Mac en dat hij kan besluiten wie deel mag uitmaken van de band. Hij heeft pas een single opgenomen met een band genaamd Legs. Deze band wordt haastig omgedoopt tot 'The New Fleetwood Mac'. De leden zijn Elmer Gantry (in de jaren zestig actief als Elmer Gantry's Velvet Opera), Kirby Gregory (van Curved Air), Paul Martinez (van Downliners Sect), John Wilkinson en Craig Collingé. De tijdelijke leadzanger van de officiële Fleetwood Mac, Dave Walker, zegt over de band dat ze 'zeer goed' is. Davis helpt het verhaal in de wereld dat Mick Fleetwood zich zal aansluiten bij de band om de naam te mogen gebruiken. Fleetwood ontkent echter dat dit contact heeft plaats gevonden. Wie vertelt de waarheid? 'The only ones that know the truth/ Man, that's him, me and you'.
De eerste optredens verlopen goed. Iedereen is het er over eens dat het competente muzikanten zijn maar tegelijk slaat de twijfel toe bij de fans over de 'echtheid' van de band. Als ook de promotors gaan twijfelen en de band soms 'last minute' van de poster wordt gehaald, is het hek van de dam. In Edmonton wordt de band bekogeld met flessen en stapt van het podium. Inmiddels is er een rechtszaak begonnen welke een jaar in beslag neemt. De originele Fleetwood Mac kan dan even geen muziek maken maar aan de andere kant: Het is het moment dat de Engelsen hun thuis verruilen voor Californië. Hoewel Fleetwood Mac is vernoemd naar Mick Fleetwood en John McVie hebben de mannen ergens een contract getekend waaruit blijkt dat ze afstand doen van de naam. Platenmaatschappij Warner Bros. kan ook geen soelaas bieden in het verhaal. De uitkomst van de rechtszaak is voor zowel de 'nep-Fleetwood Mac' als de échte band vrij gunstig te noemen. In de tijd dat deze zaak speelt, komen de Engelsen het echtpaar Lindsey Buckingham en Stevie Nicks tegen en de rest is geschiedenis. Gantry en Gregory zullen kort daarna een plaat maken als Stretch en 'Why Did You Do It' is een verwerking van de frustratie van de desastreuze Amerikaanse tournee als 'The New Fleetwood Mac'.
In september 1974 verschijnt het album 'Heroes Are Hard To Find' en is van de hand van Fleetwood, John en Christine McVie en Bob Welch. Na een moeizame tournee besluit Welch de band te verlaten en wordt vervangen door Buckingham en Nicks. De rest is geschiedenis. In de loop van 1975 verschijnt het album 'Fleetwood Mac' en is 'Rhiannon' één van de grote hits. In Nederland schopt de single het tot een zestiende plek. In Amerika bereikt het nummer 11 op de Billboard, nummer 33 op de Adult Contemporary en nummer 9 in de Cashbox. In Engeland verschijnt de single uiteindelijk pas in 1978 en brengt het niet verder dan nummer 46. In 2022 wordt er een platina-status toegekend aan het nummer als het maar liefst 600.000 legale streams en downloads heeft ondergaan in het Verenigd Koninkrijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten