Voor de goede orde: Maandag is officieel mijn vrije dag, maar omdat ik zaterdag niet eerlijk alle post heb weg gekregen, heb ik mezelf voorgenomen om dit vanmiddag 'als straf' te bezorgen. Natuurlijk maak ik er wel een fietstochtje ervan, ook al is het weer niet om over naar huis te schrijven. Ik fiets zelfs een stukje in tegengestelde richting dat ik afgelopen zomer op een vrijdagavond heb gedaan. Deze avond kom ik met het plan om de vakantie in Ruinen te vieren. Dat is uiteindelijk weer anders gelopen en als ik terug denk aan Zutphen ben ik daar wel content mee. Volledig onafhankelijk zijn met tent en slaapzak heeft op zichzelf iets, maar niet allemaal bende mee hoeven sjouwen is ook wel aardig gebleken. We zullen volgend jaar zien wat ik dan ga doen. Doordat ik pas vanmiddag op de fiets ben gestapt, ben ik nog niet toegekomen aan de twee afleveringen 'Verzamelwoede', maar het nieuws is dat ik de foto's heb liggen. Laat me dus vanavond in ieder geval aftrappen met een jaren zestig-bak. De tiende om precies te zijn.
Ik zie net dat ik de bak eigenlijk 133 singles bevat. Ik moet nog twee doorschuiven uit de negende bak. Dat zijn beide singles van Bill Justis uit mijn collectie: 'Tamoure' en 'Raunchy'. Beide uit 1957. 'Tamoure' zelfs op de Nieuw-Zeelandse Philips. De bak eindigt met een single van Trini Lopez. Dat is onveranderd in dat geval. Artiesten en groepen met drie of meer singles in de bak: The Kinks (11), Marie Laforet (3), Brenda Lee (6), Lemon Pipers (6), The Ramsey Lewis Trio (5), Johnny Lion (5), Little Richard (7) en Trini Lopez (7). Het samenstellen van een top twaalf is nog niet zo eenvoudig. Met pijn en moeite verzamel ik twaalf platen uit de koffer zonder dat er nu echt een 'uitschieter' bij zit voor mezelf. Als ik dan toch nog eens kritisch kijk dan ziet de top twaalf er als volgt uit.
1. Everyone's Gone To The Moon - Jonathan King (UK, Decca F 12950, 1965, re: 1975?)
2. Waterloo Sunset - The Kinks (NL, Pye 7N 17321, 1967)
3. Slika - Korni Grupa (Joegoslavië, RTB S 51016, 1969)
4. I See Your Image - The Key (NL, Yep Y1010, 1966)
5. Green Tambourine - The Lemon Pipers (Duitsland, Buddah 201 006, 1968)
6. Jezebel - Johnny Kendall & The Heralds (NL, RCA Victor 47-9588, 1964)
7. Flight From Ashiya - Kaleidoscope (NL, Fontana 267 754 TF, 1967)
8. Everyday Will Be Like A Holiday - Byron Lee & The Dragonaires (NL, JAD JAD-3, 1969)
9. No Time For Tears - The Kwyet (NL, Hees & Co. HC 1001, 1966)
10. Mother-In-Law - Ernie K-Doe (UK, London 45-HL-U 9330, 1960)
11. Baby I Love You - Andy Kim (NL, Dot D 129, 1969)
12. Rudi's In Love - The Locomotive (NL, Parlophone R 5718, 1968)
Is Youtube op sterven na dood? Ja, wel als het aankomt op het verspreiden van je eigen mening, maar qua muziek en oude films en documentaires valt er nog genoeg te genieten. Ik leer Youtube kennen omstreeks 2006 en, vreemd als het mag klinken anno 2020, dan is nog lang niet alle muziek toegevoegd aan het medium. Zo staat me iets van bij dat 'Rudi's In Love' anno 2006 onvindbaar is op Youtube. Temeer een reden om de single via Ebay te zoeken. Zomaar helemaal uit Gorredijk en dat is niet zo gek eind fietsen vanuit Steenwijk voor iemand die bijna dagelijks op de fiets zit. Een van de eerste Engelse antwoorden op de ska-muziek van Jamaica. Andy Kim is een oude favoriet waar ik opeens weer zin in krijg als ik de plaat in de bak zie staan. Ik heb vorig jaar nog een keurige 'upgrade' ontvangen van Albert want van de oude is met name het hoesje helemaal gaar. Ernie K-Doe heb ik op de dag vóór de Steenwijker 9/11 gekocht. Op 11 september 2003 heeft Steenwijk een grote stroomstoring die bijna een dag duurt. Ik heb deze dag al eens in de herinnering gebracht op Soul-xotica. De dag ervoor ga ik op verjaardagsvisite bij mijn zus en reis eerst over Leeuwarden om plaatjes te scoren. Ernie K-Doe is daar eentje van. Op nummer negen vinden we één van de meest waardevolle platen in mijn verzameling. 'No Time For Tears' van The Kwyet is oorspronkelijk slechts in een kleine hoeveelheid geperst en ik heb begrepen dat het merendeel door de bandleden zelf op een kampvuurtje is gegooid. Het is in 1998 opnieuw uitgebracht, maar de freaks gaan natuurlijk voor het origineel. En deze vinden we pardoes op negen in deze aflevering van 'Verzamelwoede'. Ik doe hem overigens nooit weg, dus de smeekbedes mogen achterwege blijven. Byron Lee herinnert me aan het feit dat ik deze nog eens beter moet zien te vinden. Als dat het geval is, is het een grote kans dat het alsnog in de Blauwe Bak komt omdat het past bij de spouge van Barbados. Kaleidoscope is een beetje zielig op de foto zonder hoesje. Ik heb geen verse hoesjes boven liggen en het hoesje dat bescherming moet bieden ligt in drie stukken. Zo dadelijk even een verse erom heen en we kunnen weer! Overigens is dit de Engelse Kaleidoscope en niet verwarren met de Amerikaanse band van dezelfde tijd.
Ik vergaar een deel van mijn muzikale kennis op woensdagmiddag met 'Terug In De Tijd' van Veronica. Gedurende 1989 viert dit het aanstaande vijfentwintigjarig jubileum van de Top 40 en op de eerste woensdag van 1990 wil Veronica de eerste Top 40 integraal uitzenden. Tijdens de ontbijtshow stuit het op een probleem: 'Jezebel' van Johnny Kendall & The Heralds ligt niet in de fonoteek. Gelukkig luistert een verzamelaar en zijn single draait een paar uren later zijn rondjes op de radio. Drie jaar later kom ik 'Jezebel' tegen bij 'Downstairs' in Leeuwarden. Opvallend ook dat per ongeluk aan beide zijden het label van 'Jezebel' is geplakt. Het label toont 'Jezebel' als de a-kant en dus moet het de tweede persing zijn. Vervolgens vinden we The Lemon Pipers op 5. Het hoge aantal singles wordt onder andere verklaard door drie persingen van 'Jelly Jungle (Of Orange Marmalade)'. Ook leuk maar als puntje bij paaltje komt, kies ik dan toch voor de basis voor 'Jelly Jungle'. We blijven in de obscure Nederbeat. The Key schaf ik aan een paar weken nadat ik met de drank ben gestopt. Ook heb ik de dag ervoor besloten het roken aan de kant te gooien en investeer nu het geld dat ik eventueel zal besparen in vers vinyl. Enig probleem is dat ik een week later weer begin met roken. The Key is een band uit Eindhoven en 'I See Your Image' is lekkere vlotte Mod-beat uit 1966. Een trots bezit!
Op drie vinden we een exoot. Ik kom in De Bilt al eens een elpee tegen van Korni Grupa welke de verkoop in gaat. De single 'Trla Baba Lan' neem ik dan wel mee naar mijn kamer. Inmiddels heb ik een 'upgrade' van de single want... Joegoslavië zit in 1969 in de lift om het nieuwe Spanje te worden. 'Trla Baba Lan' is dan dé ultieme zomerhit in Joegoslavië en veel toeristen nemen als het ware de plaat mee naar Nederland. Het is echter niet 'Trla Baba Lan' dat op drie staat maar de uitstekende b-kant 'Slika'. Eigenlijk een ballade omlijst met heel veel psychedelische loopjes en effecten. Is het een opgave om een favoriet uit te zoeken van The Kinks? Nee, dat valt reuze mee. Hoewel ik bijna alles van de band lust, staat de wereld iedere keer even stil als ik het intro hoor van 'Waterloo Sunset'.
Het komt me wel eens op kritiek te staan bij radio-collega's die erg spastisch doen over het draaien van bepaalde artiesten. Dat Jonathan King een smeerlap is geweest die iets met kleine kinderen deed, is een vaststaand feit. Hij is daar overigens ook voor veroordeeld. Net als dat Gary Glitter nog altijd in hechtenis zit, evenals Rolf Harris. De drummer van Bay City Rollers is een vrij man en Cliff Richard kan goede advocaten veroorloven. Het is niet moeilijk om Gary Glitter te schrappen uit de muziekgeschiedenis, maar in geval van Jonathan King is dat lastig. Je kan van hem zeggen wat je wilt maar het is een man met een gouden neus voor hits en parodieën. 'Everyone's Gone To The Moon' is King's antwoord op de 'beeldende' taal van Bob Dylan. Het is een verzameling onsamenhangende metaforen verpakt in een romige saus van dramatische violen. Ik vergeef hem niet voor wat hij heeft gedaan, maar muzikaal mag ik het toch wel een held vinden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten