Het Week Spot Kwartet wordt even uitgesteld en ik zal jullie eerst laten zien waar ik mijn geld laat als ik weer eens het gedrag van een junkie ga vertonen. Het is een stuk rustiger qua werk ten opzichte van vorige week en dat is best aangenaam. In de post kan het vriezen en dooien en aan een gigantische partij post van de gemeente te zien, zitten we weer gebeiteld voor volgende week. Vandaag en gisteren heb ik alle tijd om een kringloopwinkel of twee mee te pikken en, zoals verwacht, heb ik dat gedaan. Hoewel ik net zo lief bepaalde titels had verzwegen, ga ik de totaal zestien singles uitsmeren over twee opeenvolgende afleveringen. De singles komen van zowel de kringloop aan de Hugo De Grootstraat als 'De Kring' op het industrieterrein in Meppel. De Paradijsweg heeft me een corona-huisregel teveel en die laat ik even voor wat het is. Vanmiddag ben ik in Havelte geweest maar daar zijn het wederom alleen maar elpees en volgens mij dezelfde platen die er zeven jaar geleden ook al stonden. In de eerste aflevering trap ik echter af met twee splinternieuwe Blauwe Bak-aanwinsten om het plaatje compleet te maken.
* The Regime- Never Gonna Stop (UK, Izipho Soul, 2020)
Dit is onlangs de Week Spot geweest maar sinds het traditie is dat iedere single eens wordt genoemd in een 'Singles round-up', doe ik het bij deze alsnog.
* Jay Machine Stovall- Get On Out There (Italië, Cannonball New York, 2020)
Het is de zaterdagmiddag vóór de vakantie. Ik ben juist op de gehuurde fiets naar Meppel geweest voor een verse thermoskan en een fietstas en thuis op Facebook probeer ik zover mogelijk verwijderd te blijven van de ellende in de wereld. Dan zie ik een nieuw bericht van mijn goede vriend Alberto, die vandaag trouwens jarig is, en hij presenteert vol trots de eerste single op zijn Cannonball New York-label. De eerste artiest met een Billboard-hit, een platencontract bij een major en als onderdeel van een hitgroep nog meer successen op de hitladder. Jay Stovall is in 1979 de leider van Machine dat met 'There But For The Grace Of God Go I' een gigantische disco-hit scoort. De plaat brengt het tot rond nummer 60 in de Billboard en het komt uit bij RCA. De producent van de single is August Darnell en hem zullen we beter leren kennen als Kid Creole van The Coconuts. Bovendien is Stovall muzikant op vele platen van The Coconuts. Anno 2020 maakt Jay deze 'double-sider' voor Cannonball en dat is vrij uniek. Doorgaans staat de instrumentale versie op de b-kant, maar deze single heeft een échte b-kant gekregen. Er is niet dik geïnvesteerd in de muziekband want 'Get On Out There' klinkt ongelofelijk lo-fi. Het is een lekker fel disco-nummer in de traditie van de genoemde Machine-single. De b-kant helpt me in augustus over de streep. Dezelfde 'low profile' begeleiding, maar oef... wat een uiterst sterk staaltje soul wordt hier tentoongespreid door meneer Stovall. Ik neig naar 'Why' als favoriet, de single past prima tussen andere recente lo fi-aankopen op het dit vlak.
Tot zover de kwaliteit, dan vervolg ik nu met de diarree van de kringloopwinkels. Er mag weer buitensporig veel voor vijftig cent!
* Adam Ant- Goody Two Shoes (NL, CBS, 1982)
Buiten cd-singles neem ik ook een hoop cassettebandjes over van mijn broer als hij naar Denemarken vertrekt. Hij heeft verschillende delen van een serie verzamelaars van de jaren tachtig en het is rondom mijn vertrek naar Engeland als deze bandjes voor mij gaan 'spelen'. Sterker nog:: Een bandje is doorweekt met het weemoedige gevoel als ik in januari 1998 een weekendje thuis ben geweest en weer terugkeer naar het grote avontuur dat ik ben aangegaan. 'Through The Barricades' van Spandau Ballet speelt op een bepaald moment in de trein en ook 'Goody Two Shoes' zit, als contrast, ergens in de buurt van dat nummer. Waar ik tijdens Spandau Ballet even op het punt sta om de eerste trein terug naar Friesland te nemen, daar ontsteekt Adam Ant het vuur in mij om het avontuur aan te gaan. Bijna drieëntwintig jaar voelt het zo lekker om deze eens op vinyl te hebben!
* Chain Of Fools- Change (NL, Philips, 1976)
Wordt het dan opeens toch nog leuk? Deze single tref ik bij 'De Kring' en de staat van de plaat laat zich raden bij de eerste aanblik. Het zijn echter de namen op het label welke me nieuwsgierig maken. Ik zie Jimmy Belmartin en Rudy De Queljoe staan en nu draai ik 'Change'. Dit is leuk tussen de vele krasjes door, een beetje Jimmy James-achtig zonder dat het goed in het gehoor ligt als bijvoorbeeld 'Now Is The Time'. Rudy krijgt ruim baan met een gitaarsolo en toch wil ik dit wel een kans geven voor de Blauwe Bak. De b-kant nog even proberen? 'Lean On Me' is beduidend rustiger en zit een beetje tussen ,soul, blues en spouge in. Misschien nog eens rondkijken voor een 'upgrade', maar ik gun deze plaat de Blauwe Bak wel.
* Duane Eddy, His 'Twangy' Guitar And The Rebels- Bonnie Came Back (US, Jamie, 1959)
Dit is op het eerste gezicht de meest leuke vondst bij 'De Kring'. Het zit zelfs in een authentiek Columbia-hoesje, maar geen idee of Jamie door Columbia werd gedistribueerd. Het is wat ik had verwacht: Een instrumentale versie van 'My Bonnie Is Over The Ocean', maar dan uiteraard op de Duane Eddy-manier. Twangy gitaar, scheurende sax en een wilde drummer. Een knaller! 'Lost Island' laat Eddy horen op een twangin' akoestische gitaar, maar ik ga zonder meer voor 'Bonnie'.
* Billy Idol- Eyes Without A Face (Duitsland, Chrysalis, 1984)
Alles wat ook maar een beetje interessant lijkt, mag mee. Zo is het nu eenmaal gesteld als ik maanden lang niet een bak platen door mijn vingers heb laten glippen. Uiteraard mag alle jaren tachtig met fotohoes zonder voorbehoud mee. Zo ook deze van Billy Idol. Een nummer dat ik nog niet op single heb. Als ik een beetje kritischer was geweest? Deze schreeuwt nu al om een 'upgrade' want ik denk dat schoonmaken weinig meer gaat uithalen. Enfin, voor vijftig cent hoor je mij niet klagen.
* D.C. Lewis- Let's Stop Our Palaver (NL, Philips, 1971)
Ik geloof dat ik de laatste keer bij 'De Kring' even snel door de bak heb gebladerd en zonder resultaat naar huis ben gegaan. D.C. Lewis heb ik dan even in de handen, maar zet hem weer terug. Nu besluit ik hem dan toch mee te nemen. De roemruchte late jaren zestig. Alles dat God heeft verboden, maar ook de oprichting van de Evangelische Omroep en zelfs een geestelijk piratenstation voor de Nederlandse kust. Als tegenwicht op de Maharishi van The Beatles verschijnt Edwin Hawkins op de hitparade met de gospel 'Oh Happy Day'. D.C. Lewis maakt in 1969 al een Engelstalige single maar staat in 1970 plots aan de top van de hitparade met 'Mijn Gebed'. In 1971 is hij weer teruggekeerd naar de Engelse taal. Hans Van Hemert tekent voor de productie. Kwam hij in 1970 nog in de kerk voor de muziek, nu heeft hij een flinke reli-tic gekregen en vertelt ons over de machtige woorden in de Bijbel. Compleet met koor en tempowisselingen. Niet slecht maar ook niet heel erg goed. Precies geschikt voor een zondagavond! 'And The Clouds Were Coming By' is een stemmig klein liedje van Van Hemert dat ik zomaar zou kunnen voorstellen met heavy gitaren in een uitvoering van Big Wheel. Eigenlijk is die beter dan de a-kant, maar het is nog altijd 'pants' om met de Engelsen te spreken.
* Luigi & Elvire- L'Oiseau D'Hiroshima (België, Palette, 1971)
Ik zie ze vliegen deze middag. De eerste de beste plaat die ik eruit haal is die van Sweet People en vervolgens tover ik deze van Luigi & Elvire tevoorschijn. Het is het kleurrijke Palette-label dat me meteen boeit en dan... zie ik de titel. 'De vogels van Hiroshima'. Hopelijk met geluidseffecten? Het heeft ergens wel een beetje een 'dreigende' sfeer, maar het is vooral vanwege de novelty van de titel. 'Finira L'Estate' klinkt zowaar vriendelijker in mijn oren. Maar het is slechts een detail zoals bij D.C. Lewis. Als ik echt inspiratie te kort kom in de 'Eindstreep', dan wordt het deze b-kant!
* Guy Mardel- N'Avoue Jamis (NL, Vogue, 1965)
Ondanks het feit dat de plaat geen hoes heeft, heeft deze de strijd goed overleefd! Ik heb niet veel op met Franse chanons en ook het Eurovisie Songfestival kan me gestolen worden, maar dit heb ik altijd wel een leuk plaatje gevonden. In het volgende bericht ga ik verder met de overige singles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten