En zo belanden we vandaag bij de top tien. Voorspelbaar? Over de nummer 1 en 2 hoefde ik niet lang na te denken. Omdat de nummer 1 iets een verrassing moet zijn, is het niet de plaat die twee maanden van de afgelopen periode heeft 'beheerst', hoewel de nummer 1 ondanks de meer geringe waarde misschien nét even meer favoriet is geweest. Bovendien vinden we in de Top 5 een plaat die ik héél graag als Week Spot had gehad, maar ja... probeer daar maar eens een verhaaltje over te schrijven. Hierbij presenteer ik jullie de tien meest favoriete single-kanten die ik sinds 1 april heb gekocht.
10. Love Factory-Eloise Laws (UK, Music Merchant OSV 104, 1973, re: 2013)
Zo nu en dan komt hij tussen mij en Lee ter sprake: Anthony. We hebben beide enorm veel te danken aan hem. Anthony heeft als eerste Lee's show 'From The Catacombs' aan een stoet luisteraars geholpen, zonder Anthony was ik nu geen presentator bij Wolfman geweest. Begin 2013 verdween hij opeens uit chatrooms, forums en ook zijn eigen Facebook-account is slapende. Middels de Facebook van zijn vriendin weten we inmiddels dat het goed gaat met Anthony en dat hij nu zijn zuurverdiende geld niet opmaakt aan drank en platen, maar dat het zijn gezin ten goede komt. Bravo! Ik heb aan Anthony enkele platen te danken. Niet dat hij ze voor me heeft gekocht, maar hij heeft me van bepaalde nummers de schoonheid doen inzien. Anthony was bijvoorbeeld idolaat van 'Love Factory' van Eloise Laws en heeft dat enthousiasme ook bij mij teweeg gebracht. Probleem is echter dat originele persingen van deze single praktisch onvindbaar en duur zijn, maar eind vorig jaar is deze dan toch via Outta Sight uitgebracht.
9. Since I Found My Baby-The Metros (UK, RCA Victor 47-9259, 1967, bootleg)
Op de dag dat bekend is geworden dat een exemplaar op Soul Source is opgedoken van 'Open The Door To Your Heart' van Darrell Banks, gaan we het even over 'stevige prijzen' hebben. Over die van Darrell Banks gaat het verhaal dat London aanvankelijk de single wilde uitbrengen in Engeland, maar opeens niet over de licentie bleek te beschikken. Terwijl Stateside de single ging persen, moest London haar oplage vernietigen. Blijkbaar is nu toch één exemplaar 'ontsnapt' en wordt geschat op tienduizend pond. Ik denk dat dit niet gehaald gaat worden, want er zijn meer 'unieke' Northern Soul-klassiekers die niet boven de zesduizend pond zijn uitgekomen. Ja, dat is juist! Zesduizend pond voor een single van drie minuten! Je kan er ook een betrouwbare tweedehands auto van kopen. Het is een paar maanden geleden als een bevriende Duitse dealer een foto op zijn Facebook zet. Het is een partij singles die nieuw zijn winkel in gaat. Op de foto is een Duits exemplaar van 'Since I Found My Baby' van The Metros waarneembaar, met de originele fotohoes. Ik kan me weerhouden om een bod uit te brengen, maar ik had hem nóóit daarvoor gekregen. De single is overigens voor driehonderd euro weggegaan. En dus troost ik mezelf met deze 'nepperd', twee pond met het klassieke 'Crackin' Up Over You' van Roy Hamilton op de flip.
8. If You Ever Get Your Hands On Love-Gladys Knight & The Pips (UK, Soul, 1966, bootleg)
Mijn liefde voor Gladys Knight hoef ik hier niet meer uit te leggen? Ik lust alles wat Gladys heeft opgenomen: Van haar vroege Motown-werk via de hits op Buddah, de post-disco op CBS en tot aan 'License To Kill' aan toe: Als het de stem van Gladys bevat, dan zit het bij mij wel goed. 'If You Ever Get Your Hands On Love' is als origineel onmogelijk te vinden, maar het is één van haar grootste Northern Soul-'hits'. In praktisch iedere Top 40 staat wel een nummer van Gladys Knight en wie weet...? Deze bootleg heeft Chris Clark op de andere kant, maar er is nóg een bootleg van 'If You Ever Get Your Hands On Love', maar dan met een uitstekende elpee-track van Gladys op de keerzijde: 'Here Are The Pieces Of My Broken Heart'. Die staat hoog op mijn verlanglijstje en is eveneens twee tot drie pond op Ebay, dus die verwacht ik voor oktober wel in mijn bakken...
7. Casanova-Ruby Andrews (US, Zodiac Z-1004, 1967)
Als deze week een 'soundtrack' heeft, dan is dat 'Casanova' van Ruby Andrews. Ik kan écht niet genoeg krijgen van dit nummer...
6. Somebody Stop This Madness-Carl Douglas (UK, Blue Mountain BM 1007, 1972)
Via een podcast hoor ik een nummer van Carl Douglas uit de vroege jaren zeventig en ik ben nog steeds niet zeker of het deze is of een andere. Toch nog maar eens dat ding opzoeken. Carl is een beetje ondergesneeuwd geraakt in het gezelschap van Dorothy en dat is best jammer. 'Somebody Stop This Madness' is waarschijnlijk de beste fusie tussen funk en Northern Soul die er is gemaakt!
5. Landslide-Tony Clarke (US, Chess 1979, 1967)
Over klassiekers gesproken...? Jaren geleden hadden we het eens over favoriete 'dansers' in de chatroom. Voor mij staan twee fier overeind: 'Out On The Floor' van Dobie Gray en 'Landslide' van Tony Clarke, waarbij het metertje voor mij uitslaat naar de laatste. Vanaf de eerste noot is dit feest en naarmate het nummer vordert, wordt dat het steeds meer.
4. What More Do You Want-Gene Toones (UK, Simco 30.000, circa 1966, bootleg)
Hier hebben we dan de gedroomde Week Spot waarover niks, maar dan ook niks, bekend is. Ja, over de single zélf is het ene en het ander te vertellen, maar wie of wat Gene Toones is, zullen we wellicht nooit weten. 'What More Do You Want' is heilige graal onder de Northern Soul-verzamelaars, een origineel exemplaar brengt grif duizend pond op. Daarbij is het dan flink opletten, want er doen inmiddels knap nagemaakte vervalsingen de ronde en dat kan een verschil tussen duizend pond en 50 pence maken. Deze is gegarandeerd helemaal nep! De audio is van een cd geript en omdat de oorspronkelijke b-kant niet op cd is verschenen, hebben ze hetzelfde nummer maar op de andere kant geplant. Komt ooit een krasje aan één kant, dan kun je overschakelen naar de andere. Verder is 'What More Do You Want' precies datgene wat Northern Soul inhoudt. Een vlot nummer op een obscuur label en een zeer hoge verzamelwaarde. Over het oorspronkelijke jaar van uitgave verschillen de meningen ook: Het is 1965, 1966 of 1967. Ik heb het gemiddelde genomen...
3. California Soul-Marlena Shaw (UK, Jazzman JM.032, 1969, re: 2012)
Ik moest mezelf inhouden, maar bijna had ik vorige week meegedaan in een veiling van een andere Marlena Shaw. Thierry, de Franse dealer, is doorgaans erg nauwkeurig, maar hierbij had ik een vraagteken. 'Woman In The Ghetto' van Marlena Shaw op de Franse Chess in fotohoes. 'Part 1' op de ene kant, 'part 2' op de andere. Hij heeft clipjes van beide kanten, maar... het 'part 2' is een héél ander nummer. Een nummer dat ook zeer fijn klinkt! Toch weerhoud ik mezelf van een bieding, er zijn enkele belangrijke uitgaven op het moment. Zo moet ik hoognodig een vervanger hebben voor de laptop, maar is afgelopen weekend ook de naald van de andere platenspeler overleden. Omdat de Stanton-naalden niet meer verkrijgbaar zijn, moet daar ook een nieuw element op. Wat Marlena Shaw betreft: Ik wil een 'overkill' voorkomen en geniet nog teveel van 'California Soul' om nu al een volgende schoonheid binnen te laten.
2. I Can't Go Without You-Dorothy Morrison (US, Brown Door MH-6580, 1975)
Okay dan... ik ben de afgelopen twee maanden een beetje geheimzinnig geweest over de prijs. Zal ik het in deze Blauwe Bak Top 40 dan toch gaan delen met jullie? Vooruit... hier is het verhaal.
Ik zie deze single bij Rarenorthernsoul in de mailing staan voor honderd pond. Niet dat ik me zoiets ooit zou kunnen veroorloven, maar omdat ik de naam van Dorothy Morrison ken en de beschrijving mijn nieuwsgierigheid wekt, draai ik het clipje. 'Be ready to be blown away from the first note', is de omschrijving en bij de start van het intro gebeurt hetzelfde bij mij. Ik druk haastig op 'stop'. Even niet meer... eerst kijken of die bereikbaar is. Ik ga naar de Amerikaanse Ebay en mijn hoop word met een mokerslag de grond in geholpen door Craig Moerer. Hij vraagt 150 dollar voor zijn exemplaar. 150 dollar en 100 pond is beide ongeveer 120 euro en dat is teveel. Dan zie ik de advertentie van 'mijn exemplaar'. Een startbedrag van 50 pond, geen biedingen en een hele rare eindtijd: Op vrijdagmorgen om half tien. Ik heb twee dagen te gaan en hou de advertentie in de gaten, intussen maakt mijn kop overuren. Ik wil de plaat wél hebben, maar dan voor het startbedrag en geen cent meer! Maar dan opnieuw... met verzendkosten komt zoiets al snel op zeventig euro en dat is een hoop geld! Ik doe nog wat huiswerk en zie dat de plaat nergens beneden de 100 is weggegaan en dan besluit ik de gok te nemen. Als ik wil, kan ik hem immers morgen voor 120 euro slijten. Ik ben gelukkig want ik blijf de enige bieder. Helaas is de wisselkoers me niet heel gunstig gezind en valt hij nóg een stukje hoger uit. Ik heb nog wel eens gedacht om hem weer weg te doen, maar dan opnieuw... zó goedkoop en goed als deze krijg ik hem nóóit weer! Verder niet over nadenken en mooi in de koffers houden. De plaat heeft zijn hoogtepunt nog niet bereikt...
1. What About Love-Marboo (NL, Negram NG 646, 1974)
Dat je voor beduidend minder ook veel plezier kan hebben, bewijst deze van Marboo. Ik ken deze via de 'Northern Soul Jukebox' en het is niet de meest voor de hand liggende Northern Soul-'hit'. Ik zie hem in een webshop voor acht euro, de Nederlandse Negram mét fotohoes. Omdat ik het nummer al geweldig vind, ga ik overstag en daarvan heb ik geen spijt gehad. De plaat is smetteloos en bovenal een nummer waarvan ik altijd goede luim krijg. Marboo heeft sinds twee maanden menig grijze dag voor mij opgefleurd en gaat dat nog even vaak doen in de toekomst. De kwaliteit van een plaat zit hem niet in de waarde, maar dit is de ultieme plaat van de afgelopen drie maanden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten