Ja beste mensen, dat krijg je ervan: Niet op tijd in Nijeveen komen voor het dagtochtje naar het strand. Dus stapte ik om half elf op de fiets. Even een stukje... werd een héél groot stuk. Ik heb genoten, het was per slot van rekening ook beter fiets- dan strandweer. De NAP noordwaarts van Havelte naar Peize, daar in westelijke richting de Flevo-route op en vanaf Bakkeveen binnendoor via Wijnjewoude, Gorredijk, Oldeberkoop en Noordwolde. Precies een halve dag later was ik thuis. Het aantal kilometers weet ik niet, maar als ik met mijn conditie de volgende dag brak ben, dan zijn dat er veel geweest! Mijn hoofd stond me gisteravond alleen naar slapen en ik had nog niet eens de halve Schijf gemaakt, vandaar de Schijf op maandag. Dat is die volgende week eveneens, maar dan in het kader van de 'dagplates'. Vandaag gaan we zoals beloofd vijfmaal naar het strand.
Welk strand? Nou, dat van Nijeveen natuurlijk! Nijeveen heeft een prachtige zwemvijver met een grasgroene recreatieweide, iedere korrel zand die er ligt, is per ongeluk daar terecht gekomen. Nijeveen mag dan geen traditioneel strand hebben, de zwemplas wordt bij mooi weer druk bezocht en het klinkt ook leuk: ,,Ja, ik woon op loopafstand van het strand". De overige zandstranden in de wijde regio zijn allesbehalve goudgeel, dus daarvoor moet je een stukje reizen. Naar het altijd subtropische Ameland bijvoorbeeld. In 1996 heb ik auditie gedaan voor een, zich te ontwikkelen, folkpunk-band. Eén van de covers op het repertoire is deze van Johnny & Rijk. Buiten tweemaal een 'meet & greet' met pijpjes bier is het nooit wat geworden met mij en Ús Abe. Maar de herinnering blijft, om met de heer Cramer te spreken. Op vijf staat 'Op Het Goudgele Strand Van Ameland' van Johnny & Rijk.
We blijven nog even in de oudheid met een zanger die ein-de-lijk ietsje ouder lijkt te worden. Als Cliff Richard... sorry... Sir Cliff Richard last krijgt van ouderdomsverschijnselen is dat andermaal een bevestiging dat ieder mens te lijden heeft onder de vergankelijkheid. De nummer vier is bijna een halve eeuw oud, op een jaartje na, maar ook dat jaar zal wel weer om vliegen. Op vier staat Cliff Richard met The Shadows. Toen nog geen Sir, nog niet in de Here en derhalve erg rock'n'roll! 'On The Beach' (1964) blijft een puik rocknummer!
Deze Schijf is opnieuw samengesteld met behulp van Peter, waarvoor mijn dank. Een plaatje dat ik anders stom vergeten was, is de nummer drie in deze Schijf. Een plaat die erin hoort, omdat ik iedere keer weer goede luim krijg als ik het hoor. Ook al gebeurt dat maar zelden, ik had hem een paar jaar geleden op een verzamel-cd staan, maar de cd's staan al een jaar ingepakt op één van de drie slaapkamers. Lieve help! Ik heb buiten de laptop om helemaal niets om het af te spelen! Toch maar eens actief gaan speuren naar de single! Op drie staat een heerlijke jaren tachtig-deuntje van Martha & The Muffins. Omdat Nijeveen enkel een grasveld heeft, neemt deze groep ons mee naar 'Echo Beach'.
Ik moest voortdurend aan een elpee denken en had ook iets van een half-fonetische titel in mijn hoofd. Vanavond, bij de voorbereiding van deze Schijf, komt die dan toch boven drijven. Natúúrlijk! Patti Smith! 'Horses'! Haardhout kopen en daarna een open haard. Ofwel: Zo ging het bij mij en Patti Smith. Toen ik vernam dat Patti in Lokeren ging optreden en vooral werk van haar 30 jaar oude elpee 'Horses' ging spelen, ging ik maar eens luisteren naar de plaat die al jaren onaangeroerd in de kast stond. Zo ontdek ik ook dat aardige reggae-deuntje met die bijna poppy tekst en zang. Smith vindt het leuk genoeg om deze eveneens in Lokeren uit de doeken te doen. Vandaag staat het op twee: 'Redondo Beach' van Patti Smith Group (1975)
De terechte nummer 1 moet echter deze van First Class zijn. Een 'supergroep' die nog altijd hoog staat aangeschreven bij vinyl-verzamelaars. 'Beach Baby' is niks meer dan een flauwe parodie op de grote hits van The Beach Boys, maar dan ontzettend knap gedaan! Een plaat die niet alleen de zomer ademt, maar ook op het hoogtepunt daarvan een hit was. De plaat stond alleen gedurende de augustus-maand van 1974 in de vaderlandse Top 40. Wellicht dat het succes ook iets heeft te maken met de laatste dagen van Veronica? Die waren al begonnen met terug blikken en er waren al een paar oude hits opnieuw in de hitparade terecht gekomen. En First Class klonk in 1974 ook al als een brokje nostalgie. Maar het is vooral omdat je de zomer kan proeven dat 'Beach Baby' van First Class op één mag.
In het bericht van zaterdag over de 'weekplate' heb ik de komende twee Schijven al aangekondigd. Kan ik dus besluiten met dat andere grote nieuws: Ik ben er zaterdag, na publicatie van Radiodraaien, erin geslaagd om van het PRO-lidmaatschap van Podomatic af te komen. We hebben nu weer een gratis account. Ik ga binnenkort wel even iets publiceren, maar ga het waarschijnlijk niet meer via Podomatic doen. De incidentele podcast zal dan onbewust meer de geheimzinnigheid in moeten, maar hoe ik dat ga aanpakken, moet ik nog even bekijken. Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten