maandag 25 februari 2013

Schijf van 5: maandag



Ze hadden er zelf al niet meer op gerekend, denk ik. De jongens van Little River Band. Tweemaal haalde ik het hoesje op bij Peter, maar besloot toch op het laatste moment iets anders te gaan doen met de maandag. In 2011 zocht ik op 'monday' in 'pop' van singlehoesjes.nl en zag opeens Duran Duran staan. Ook erg leuk en bovendien een beetje vergeten en dus ging Little River Band ongebruikt zo mijn Picasa-album in. Jazeker! Ik heb een Picasa, daar kwam ik een jaar geleden achter, stukje service van Blogger. Vorig jaar stond Little River Band opnieuw in de planning totdat ik die héle aparte single zag op de site van rarenorthernsoul.com: 'Another Monday' van Shani Wallis. Ik heb hem in een jaar niet meer gehoord en ben hem evenmin tegen gekomen. Het zou me niks verbazen dat ik 'Another Monday' na een jaar niks meer vind, ook mijn smaak binnen de Northern is in een jaar flink opgeschoven! Driemaal is scheepsrecht en vandaag mag Little River Band dan echt: Als koploper in de Schijf van 5!

In zo'n weekplate zijn vooral de woensdag en, nog erger, de donderdag de pijnpunten. Beide dagen zijn blijkbaar niet de moeite van het bezingen waard en dat is ook wel te begrijpen. De meeste maandagplaten getuigen van een katergevoel, het afscheid van je lief en de zachte herinnering aan dat geweldige feest van afgelopen weekend. Je kan ook overdrijven en schiettuig mee naar school nemen, maar omdat we niet van overdrijven houden, hebben we de Boomtown Rats wijselijk buiten deze Schijf gehouden. Zelfs niet als hekkensluiter! Daar vinden we een plaat met een titel die gedeeltelijk van toepassing is op onze dag. Stormachtig? Ik kreeg om 12 uur te horen dat ik moest overwerken. Nee, qua weer niet. Een pittige en koude noordoostenwind, maar geen stormkracht. Chris Farlowe staat dus bescheiden op de vijfde plek met 'Stormy Monday Blues'.

Platen over maandag... Natúúrlijk denkt iedereen dan meteen aan de volgende plaat. Vijf platen met 'maandag' in de titel? Deze heeft de bewuste dag zelfs in de herhaalmodus. Nee, we kunnen absoluut niet om The Mamas & The Papas heen, ook al zouden we het zo graag willen. Ik ben persoonlijk nooit echt kapot geweest van The Mamas & The Papas en dan nog wel het minste van 'Monday Monday'. Toch beschrijft het nummer heel erg subtiel waar de meeste andere maandag-platen over gaan. Het weekeinde is weer voorbij, de arbeid of de studie roept en je kan niet meer de hele dag op de bank (of in bed) liggen met je eeuwige vlam in de armen. Hét volkslied der maandagen staat op vier: 'Monday Monday' van The Mamas & The Papas.

Ze krijgen er op Wolfman Radio nog wel eens flink van langs: de zogenaamde New Romantics. Van die lieden die met hun gezicht in een poederdoos zijn gevallen en stiekem de make-up van de slaapkamer van hun zusje hebben gejat. Duran Duran was één van de vooraanstaande groepen uit de beweging, die qua uiterlijk vertoon nog de meeste overeenkomsten heeft met de latere gothic-beweging. Nee, niet je nét iets te dikke nichtje in een fluwelen tent, maar de Engelse gothic. Maar als er een flinke beurs met geld wordt voor gehouden, gaat menigeen overstag en zo ook Duran Duran. Toch vind ik de plaatjes uit hun overgangsperiode best interessant. Neem bijvoorbeeld 'New Moon On Monday', als deze twee jaar geleden niet de dagplate was geweest, had die écht op nummer 1 gestaan!

Ik had nog willen stuivertje wisselen met de nummer twee, maar ik laat het zo. Nummer drie en twee kunnen elk moment wisselen, het hangt maar net van mijn stemming af. The Bangles, een groep met een flinke knipoog naar de meer rebelse meidengroepen van de jaren zestig. Interessante repertoire-keuze. Leuke covers en ook een paar mooie albums. Maar... The Bangles heeft vooral één ding: Susannah Hoffs! Wat zou er van die tante geworden zijn? Afijn, misschien nog eens aardig om dat uit te zoeken en in een verhaaltje te zetten. Ze gingen hun goede gedrag bijna nog even aan barrels gooien met 'Eternal Flame', waarvan alleen het verhaal van de spiernaakte Bangles in een opnamestudio erg tot de verbeelding spreekt. Maar nee, wij houden het gewoon bij de muziek. Op twee staat een compositie van ene Christopher. Die man had echt meer moeten doen, want 'Manic Monday' getuigt van een groots talent!

En dan de gedoodverfde nummer één. Als je hem zo in het rijtje ziet staan, had hij voor mijn gevoel wel een stukje omlaag gemogen, maar het moest er eens van komen. Het is geen slechte plaat, integendeel zelfs, maar om The Bangles en Duran Duran of zélfs The Mamas & The Papas een treetje lager te zetten vanwege 'Home On Monday'. Hoewel..., in 1992 vond ik dit écht geweldig en heb de single nagenoeg grijs gedraaid. Eenentwintig jaar later ademt de plaat dezelfde tijd, maar verder vind ik het inmiddels maar een saai stoplapje. Geen idee trouwens waarom hij nu precies op een maandag thuis moet komen. Was toch liever op een woensdag of een donderdag je rentree gemaakt, daar zou je in 2013 een blogger ontzettend blij mee hebben gemaakt...

Morgen gaan we opnieuw even terug blikken op de weekplate van 2011. Toen sloot ik de serie af met een Schijf van 5 dinsdagen, eentje daarvan mag op 'reprise'!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten