Hierbij besluit ik de vakantie van 2023. Buiten het aan de weg zetten van de grijze container is het vandaag niet meer tot een activiteit gekomen. Zoals ik vanmiddag al heb geschreven, is het nu zaak om weer op te laden en met frisse moed aan de arbeid te beginnen. Het kost doorgaans een paar herfstweken om vast te stellen welke fietstochten het meest legendarisch zijn geweest maar ik neem alvast een voorschotje. Over de verschillende windrichtingen. Ik reken Emmeloord tot het westen maar vergeet daarbij dat ik nog een eindje het zuidwesten ben in gegaan. Als je het zo bekijkt dan heb ik alle richtingen gehad. Het neemt me meteen terug naar de allereerste zaterdag. Van Havelte fiets ik via Steenwijk naar Blokzijl en geniet daar van een lunch van roombroodjes en melk. Wat ga ik de tweede week doen van de vakantie? Die vraag rijst bij mij want eigenlijk zou ik iets héél anders doen in de vakantie. Bovendien zijn de weerboeren niet bepaald positief over de tweede helft van de week. Hoe anders heeft het kunnen lopen? Te bedenken dat ik de woensdag vóór de vakantie nog zeiknat ben geregend en dan vervolgens twee weken met temperaturen (ver) boven de twintig graden. Ik had het niet beter kunnen plannen!
Ik heb gisteren geschreven dat ik voor het eerst in anderhalve week weer de oorschelpen heb opgezet tijdens het fietsen. Dat is ook niet helemaal waar. De vrijdag heb ik de heenweg naar Emmen voortdurend muziek aan gehad en 's avonds heb ik ook nog wat deuntjes nodig om van Brunstinge naar huis te fietsen. Muziek hoeft niet luid te zijn of extreem snel, maar een gewone vierkwartsmaat maakt dat ik mijn benen in een regelmatige tred blijf bewegen, hetgeen betekent dat ik iets constanter ga fietsen. Bovendien zorgt het dat ik minder snel in de stress schiet en van dat laatste heb ik geprofiteerd in Hoogeveen. De zaterdag is een soort van 'try-out'. Het is niet vaak dat ik het verlangen heb om de polder in te fietsen en als het dan eens gebeurt dan moet ik er meteen bovenop springen. Dankzij Schokland, het pontje bij Kraggenburg en de Wieden krijgt het een toeristisch karakter. Misschien een beetje oneerbiedig maar maandag is een boodschappendag. Ik zit teveel met Assen in mijn hoofd om toeristisch te fietsen. Iets dat we afgelopen maandag even overnieuw hebben gedaan. De woensdag is zonder meer legendarisch. Almelo is een trofee, ook al is het bezoek aan de plaats zelf allerminst memorabel. De donderdag is een lokaal boodschappendagje Bovendien fiets ik met mijn haar los en dat is iets wat ik doorgaans niet zo fijn vind. Ik ben een beetje te oud geworden voor de wind door mijn lange haren...
Vrijdag zou een ontspannen boodschappendagje moeten worden maar ik kan geen enkele belangwekkende single vinden in Emmen en dus wordt het spontaan heel erg toeristisch. Maandag hou ik Assen in de gaten maar wil dit keer ook weer eens richting Grolloo. Iets met 'vakantiegevoel'. Donderdag is gewoon een hele vreemde dag. Het voelt raar om naar een dorp te fietsen dat je ooit als thuis hebt beschouwd maar waar je feitelijk niets te zoeken hebt. Buiten de begraafplaats natuurlijk. De ontmoeting met zus en zwager maakt de dag af voor me en vervolgens de fietstocht naar huis. De dag van gisteren is té dichtbij om een oordeel te vellen maar ik denk dat ik hier nog heel vaak aan terug zal denken. Een perfecte combinatie van 'memory lane', oude fiets- en vakantieherinneringen, hele stukken 'nieuw' voor mij (ik moet Dalerpeel volgend jaar maar eens beter gaan bekijken) en keihard beuken tussen Elim en Hoogeveen. En de overheerlijke maaltijd in Dalen als trofee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten