Singles round-up: september 2

De ambitieuze plannen zijn er wel. Toch ben ik vanmiddag al een paar maal naar zolder geweest om onder andere de show van vanavond klaar te zoeken en de foto re maken voor de 'Singles round-up'. Ik voel het wel in mijn knieën. Omdat ik nog wel naar een winkel moet, denk ik dat ik later vanmiddag even naar Dwingeloo fiets en, als de knieën het toestaan, een heel klein bochtje om maak. Ik had woensdagavond met deze 'Singles round-up' willen beginnen maar dan ligt het internet er voor een paar uren uit en heb ik bovendien de ambitieuze plannen van gisteren. Ik heb vorige week maandag in Assen maar liefst 52 singles gekocht, meest eind jaren vijftig en begin jaren zestig en ik hoop op veel interessante blues en rhythm & blues. Afgelopen maandag kom ik praktisch achter Van Der Veen langs fietsen en neem twee singles mee. Totaal zijn het dan 54 singles uit Assen. Ik zou aanvankelijk drie afleveringen doen van achttien, maar... ik kan het ook net zo goed in twee delen van zevenentwintig doen. Ik mag dan wel hopen op veel interessante blues en rhythm & blues maar dat hoeft niet te betekenen dat het allemaal voer is voor een uitgebreid bericht. Er zijn een paar die extra aandacht verdienen, maar... er hoeft niet ingezoomd te worden op de foto. Ik zal ze op zijn minst allemaal even noemen.

Laat me eerst maar eens beginnen met de 'dubbele' singles. Tussen het speuren naar Amerikaanse persingen kom ik zo nu en dan een plaatje tegen dat een upgrade kan gebruiken of welke ik nog niet met een Nederlands hoesje heb. De singles zijn allemaal een euro en dus mag er veel!

* C.C.S.- Walking (NL, Columbia, 1971)
* Randy Crawford- Almaz (Duitsland, Warner Bros., 1986)
* Barbara George- I Know (US, A.F.O., 1961)
* Hamilton, Joe Frank & Reynolds- Don't Pull Your Love (NL, Probe, 1971)
* Clarence "Frogman" Henry- I Don't Know Why (US, Argo, 1961)
C.C.S. heb ik al in de Engelse persing. Mijn oude Randy Crawford is brandhout. Barbara George heb ik nog niet als originele Amerikaanse maar wel op een Nederlandse heruitgave op Ariola. Het styreen heeft echter zijn beste tijd gehad en de single mag hierdoor in de jaren zestig. De b-kant wil helemaal niet draaien. Hamilton, Joe Frank & Reynolds had ik, geloof ik, nog niet met hoes. De plaat van Clarence Frogman Henry is in ons land verschenen als 'But I Do' en hiervan heb ik de Nederlandse Funckler al in de bakken staan.

Dan zijn er flink wat singles waarbij ik moet gokken maar in dit geval slikt de Club 2000-fruitautomaat de rijksdaalders alsof het dropjes zijn. Ofwel... jammer maar helaas.

* Eddie Bo- You're The Only One (US, Chess, 1962)
* Narvel Felts- Lonely Teardrops (US, ABC Dot, 1976)
* Johnny Fuller- My Heart Beats For You (US, Aladdin, 1955)
* Clarence Henry- You ALways Hurt The One You Love (US, Argo, 1962)
* Billy Hope- Bad Times (US, Savoy, 1958)
* Ivory Joe Hunter- My Search Was Ended (US, Dot, 1959)
* Bull Moose Jackson- I Love You, Yes I Do (US, King, 1947, re: 1972)
* Zella Lehr- Play Me A Memory (US, RCA, 1978)
Eddie Bo lijkt aantrekkelijk met het kleurrijke oude Chess-label maar hangt me teveel tegen de keurige pop aan. Narvel Felts is country evenals Zella Lehr. Johnny Fuller kan me niet overtuigen. Clarence Henry zit met al zijn platen tegen het werk van Fats Domino aan en zoiets zie ik voor de Blauwe Bak niet zitten. Savoy is naast gospel ook een blueslabel en ik Hope op het eerste met Billy, maar het is een niet bijster goed instrumentaal nummer. Ivory Joe is me teveel een crooner en Bull Moose Jackson is op papier leuker dan het eigenlijke vinyl.

Dan blijven vervolgens veertien platen over. Ik begin met de acht die gewoon in de Gele Bak terecht komen.

* Lee Allen- Walkin' With Mr. Lee (US, Ember, 1958)
Rhythm & blues leunt zwaar tegen de rock & roll aan en ik kan mijn hand over het hart strijken als het iets meer blues dan rhythm is. Hoewel ik 'Walkin' With Mr. Lee' een erg gezellig nummer vind, denk ik dat ik het eerder eens voor een jingle of promo zal gebruiken. Het rockt teveel voor de Blauwe Bak. Wel een overheerlijke scheursax!

* Lonnie Brooks- Two Headed Man (US, Alligator, 1979)
Ik moet nog altijd kijken of ik niet al een jaren zestig-single heb van deze man. Ja... ik wist het wel! Ik heb 'Soul Meeting' uit 1967 van deze man. En hoewel ik het op zichzelf geen onaardig nummer vind, is 'Two Headed Man' me teveel blues voor de Blauwe Bak.

* Chisel Bros. Featuring Thornetta Davis- Dreams Come True Everyday (US, New-Matic, 1990)
Er ontvalt me een vloek als ik de single in de handen hou. Het is één van de weinige singles met een prijskaartje van vijf euro. Dan zie ik later het briefje hangen dat alle singles een euro per stuk zijn en mag deze alsnog mee. De plaat komt met een inlegvel waar het wordt uitgelegd. Chisel Bros. en hun stralende middelpunt Thornetta Davis zetten de muziek graag in om geld in te zamelen voor goede doelen. De opbrengst van deze plaat gaat naar COTS. Het is de grootste dak- en thuislozenopvang in Michigan maar het biedt méér dan alleen een slaapplek, een kop soep en wat liefde. Het haalt daklozen ook definitief van de straat en de mensen kunnen er een vak leren. 'Dreams Come True Everyday' geeft me een zekere brok in de keel want dit is precies het idealisme dat ik in Mossley heb gevoeld. Het is moderne blues, een beetje gelikt, maar al met al een erg interessant ding.

* The Communards- You Are My Love (NL, London, 1987)
Dit is één van de twee die ik afgelopen maandag heb gekocht. Voor The Communards heb ik altijd een plekje in mijn verzameling en deze ben ik nog niet eerder tegengekomen.

* Shelley Fabares- The Things We Did Last Summer (UK, Pye International, 1962)
Het is pure pop en valt dus een beetje uit de toon bij de overige Amerikaanse persingen, maar hee... hoe vaak kom je zo'n plaatje tegen in de 'birth sleeve' en in een geweldige staat? Ik heb vorige week mijn 'Afterglow' met veel singles uit deze 'Singles round-up' genoemd naar deze kant.

* Peppermint Harris & Cross Town Blues Band- Sweet Black Angels (US, Lunar #2, 19??)
Een klein mysterie. Er zijn meerdere platen op Lunar #2 waaronder eentje met een zekere Billy Gibbons. De ZZ Top-biografieën lijken het feit te negeren en niemand die durft een jaartal te verbinden aan de platen op Lunar #2. Ik kan dat evenmin. Het is eind jaren zestig of vroege jaren zeventig. Peppermint beticht Petrus aan de hemelpoort van racisme. Hij zou de zwarte bluesmannen zonder pardoes terug sturen naar de aarde. Hoe anders zou het zijn als er een paar lieve zwarte engelen de regie zouden hebben?

* Wilbert Harrison- Let's Work Together (US, Sue, 1969)
Hoe zit het nou precies met 'Let's Work Together' en 'Let's Stick Together'? Welnu, Wilbert Harrison brengt eerst in 1962 'Let's Stick Together' uit en maakt in 1969 'Let's Work Together'. De laatste versie wordt meteen opgepikt door Canned Heat. Bryan Ferry gaat in 1976 voor de oorspronkelijke titel. Wilbert Harrison is overigens een 'one man band' en zeker qua drums klinkt het meer solide dan Hasil Adkins. Het is echter teveel blues om het een plekje te gunnen in de Blauwe Bak.

* Little Joe Blue- Dirty Work Going On (US, Checker, 1967)
Jaaa... dit is het soort blues waarop ik had gehoopt. Hard, rauw en overgoten met een Chicago-sausje. Helaas toch iets teveel blues en rock voor de Blauwe Bak.

De volgende zes mogen tenslotte wel plaats nemen in de Blauwe Bak.

* Bobby Bland- The Soul Of A Man (US, ABC, 1977)
Bobby 'Blue' Bland is niet alleen een gewaardeerde zanger in de blues maar weet ook de oversteek te maken naar de Southern Soul. 'The Soul Of A Man' gaat een iets progressievere bluesliefhebber niet tegen de schenen trappen, maar ik hoor er vooral magische Southern Soul in.

* Clarence Carter- Patches (UK, Atlantic, 1970)
Ik moet bekennen dat ik nooit heel erg kapot ben geweest van 'Patches', maar als een Engelse persing mag het in de betreffende Blauwe Bak.

* Albert Collins- Get Your Business Straight (US, Tumbleweed, 1972)
Misschien net als een paar van de bovenstaande singles iets té bluesy, maar ik kan het niet over mijn hart halen om deze in de Gele Bak te parkeren.

* Lee Dorsey- Holy Cow (US, Amy, 1966)
Niet Dorsey's meest tot de verbeelding sprekende hit maar desondanks fraai genoeg voor de Blauwe Bak.

* Jimmy Jones- My Precious Angel (US, Cub, 1960)
Nee, ik kan niet zomaar een Cub in de Gele Bak zetten. 'My Precious Angel' is de b-kant van de aanstekelijke hit 'Good Timin' en hier hoor ik nét genoeg soul in om hem een plekje in de Blauwe Bak te gunnen. De a-kant is uiteraard het leukste!

* Denise LaSalle- Married But Not To Each Other (US, Westbound, 1975)
Denise is ook zo'n artieste die zowel binnen de blues als de soul de handen op elkaar krijgt. Het thema van de plaat maakt dat die al snel in de Blauwe Bak mag.Wederom een stel dat in het geniep andere partners erop na houdt. Als ze toen eens zouden weten dat bijna vijftig jaar later je wordt doodgegooid met een reclame van Second Love?