Gedurende de vakantie is het verzamelen gewoon door gegaan. De grote partijen singles uit Assen en Emmeloord heb ik inmiddels behandeld en ook de paar in Sneek. Wat nu alleen nog rest zijn negentien platen die ik nog niet van een bericht heb voorzien. Daar verwacht ik later deze week nog een paar bij. Hoe zal ik het eens gaan doen met de huidige negentien platen? Op alfabetische volgorde van artiesten? Opsplitsen in heruitgaven, 'oud spul' en hagelnieuwe muziek? Ik besluit dan om de platen in chronologische volgorde van aanschaf te doen. Vanavond krijgen jullie dus de eerste negen singles. Er zitten een paar tussen die ik nog niet eerder 'live' heb beluisterd vanaf vinyl en dus mag de apparatuur aan voor deze negen singles. Veiligheidsriemen vast en gaan!
* Kit Sebastian- L'Addio (UK, Mr. Bongo, 2023)
We beginnen vanavond met een plaat uit een prachtige zomer van héél lang geleden. Of nee... de zomer zélf was niet veel soeps in 2023 maar de nazomer des te mooier. Het Mr. Bongo-label ken ik van de Moon People. Mr. Bongo zélf is een dj met een zeer eigenzinnige muziekkeuze. Daar past ook Kit Sebastian in thuis. Kit Sebastian is een duo met roots in Turkije en Azerbeidzjan en de culturen van beide landen ademen door in 'L'Addio'. Het is moderne psychedelica in de Khruangbin-traditie met een breakbeat welke het interessant maakt voor de soul-georiënteerde dj's. De plaat stroomt over van atmosfeer en is behoorlijk 'left field' maar daar hebben we meer van vanavond!
* Newban- If I Could (Spanje, Soul4Real, 1974, re: 2022)
Ik had het niet beter kunnen splitsen. De singles van vanavond heb ik allemaal besteld in augustus. Juno past de 'sales' iedere maand aan want ook in september hebben ze nog altijd veel in de uitverkoop. Ik weet dat dan nog niet en bestel haastig op 28 augustus een aantal titels uit de 'sales'. Newban is daar eentje van. Ik weet nog goed dat ik niet dolenthousiast was toen de plaat oorspronkelijk werd aangeboden. Na een jaar sta ik daar anders in en bovendien doet Juno hem weg voor half geld. Newban is de voorloper van de jaren tachtig-band Atlantic Starr en maakt in 1974 een aantal opnames welke in 1977 op twee elpees zullen worden uitgebracht. 'If I Could' is erg feestelijke funky soul met fijne blazers en een refrein waarvan ik me nu niet meer kan voorstellen dat ik de plaat niet meteen heb besteld.
* Odyssey- Battened Ships (Japan, Mowest, 1972, re: 2021)
Niet te verwarren met de jaren tachtig-band van 'Going Back To My Roots'. Deze Odyssey maakt één album in 1972 voor het Mowest-label waarvan 'Battened Ships' een enorme favoriet is geworden in de meer progressieve Northern Soul-scene. Het Engelse Soul Brother-label heeft een hagelnieuwe release met beide nummers van deze Japanse single. Toch is de Japanse uitvoering met fotohoes slechts vijf pond meer en dus koop ik deze. Het is in 2016 al uitgebracht op zwart vinyl, het oranje vinyl dateert van 2021. Beide kanten zijn overigens niet te versmaden. 'Our Lives Are Shaped By What We Love' is een tandje lager qua tempo maar is dan wel meteen zó 'laidback' dat het past bij mijn huidige smaak. Bij Soul Brother is dit overigens de a-kant geworden.
* Say She She- Trouble (US, Karma Chief, 2023)
De Week Spot van afgelopen week. Niet alleen schrijf ik de naam van Nile RoDgers weer eens verkeerd, ook doe ik alsof ik al eens heb geschreven dat ik bijna de gehele catalogus had gekocht. Euh nee... dat heb ik niet op Soul-xotica geschreven. De singles zijn allemaal aantrekkelijk geprijsd en smaken naar meer, maar ik besluit toch om ze een voor een te doen. 'Trouble' is dus de meest recente van het stel.
* Carlton Jumel Smith- The Loveliness Of You (US, Timmion, 2022)
De combinatie van Carlton Jumel Smith en Cold Diamond & Mink is altijd goed. Deze heb ik in eerste instantie gemist maar dan opnieuw... 'This Is What Love Looks Like' ontdek ik ook pas nadat die geruime tijd uit is. C.J. heeft een stem waar ik helemaal enthousiast van raak. Hij zingt geen liedjes, hij leeft ze! Het muzikale vakmanschap van Cold Diamond & Mink en de ietwat 'lo-fi'-productie maken het helemaal af.
* Smoke Inc.- Waitin' For Love (UK, Mr. Bongo, 1977, re: 2023)
Zoals ik al heb geschreven bij Kit Sebastian, Mr. Bongo heeft een eigenzinnige muzieksmaak. Nadat hij in het begin van zijn platenlabel voornamelijk latin heeft uitgebracht, heeft hij in 2023 ook plaats voor het eigentijdse Kit Sebastian en de heruitgave van deze gezochte disco-knaller. Dit zit in dezelfde hoek als Odyssey. Intelligente muziek gemaakt met handen en voeten. Aan de productie kun je horen dat niets aan het toeval is overgelaten hoewel de plaat in 1977 al in eigen beheer wordt uitgebracht. Een van de beste heruitgaven van dit jaar! Op de b-kant doen ze 'It's The Same Old Song' nog eens overnieuw en dat is ernstig vertraagd. Het haalt het niet bij 'Waitin'.
* Inell Young- The Next Ball Game (UK, Big-9/Soul Jazz, 196?, re: 2016)
'What Do You See In Her' zorgt in 2016 voor een aardverschuiving bij mij. Ik meen me een dramatisch verhaal te herinneren dat dan de ronde gaat. Inell zou gedumpt zijn door haar producer met wie ze een liefdesrelatie onderhoudt. Hij ontdekt dat ze zich heeft overgegeven aan de drugs. Ze maakt de plaat in 1972 en overlijdt kort daarop aan een overdosis. Anno 2023 kunnen we stellen dat dit een fabeltje is. Haar zoon heeft de wereld laten weten zijn moeder in 1996 is overleden. Inell maakt drie singles waarvan de eerste twee met Eddie Bo in de jaren zestig. Een exacte release-datum is er niet en ik volg Sir Shambling die schat dat het uit de late jaren zestig stamt. 'The Next Ball Game' heeft een erg drukke drummer. 'Part Of The Game' is een prachtige kant 'deep soul' van de bovenste plank. Het is dan ook mijn favoriet van het duo.
* Cheeba's Latin Bros.- What You Gotta Say - Hey, Hey! (UK, Echo Chamber, 2023)
Greg Belson deelt de release van deze single op Facebook. Ik kan me wel vinden in zijn enthousiasme en stop de plaat in mijn boodschappenmandje. De avond erna kijk ik opnieuw in het mandje maar dan is de plaat al uitverkocht. Jammer maar helaas! Een week later blijkt Juno toch nog een paar te hebben gevonden en zo heb ik de nummer 137 uit de gelimiteerde oplage van 250. Onder het motto van 'Boogaloo Lessons' heeft dit collectief een soort van mash-up gemaakt van favoriete stukjes uit een aantal favoriete platen. Dat swingt als een idioot maar is ook erg 'left field'. Ik neem echter graag het risico en wil dit feestje wel delen met mijn luisteraars.
* RnB Classics- What's Up (UK, RnB Classics, 2023)
Ik heb even wat huiswerk gedaan en niet heel veel opgeschoten. Vince Cartier doet in 2022 remixes van nummers van Justin Timberlake en laat deze uitbrengen op het Kiss Klassics-label. Kiss Klassics specialiseert zich sinds 2021 in releases van R&B- en poptracks die anders niet op vinylsingle zijn uitgebracht. Ik heb net een Daft Punk-single toegevoegd aan mijn boodschappenmandje en vooral vanwege 'Get Lucky'. Op de overige releases zie ik niet de naam van Vince Cartier. Het is aannemelijk dat Vince voor deze 'edits' een bestaand nummer heeft gebruikt maar ik kan het origineel niet ontrafelen, hoewel het me wel bekend voor komt. Ah, het is 'U Know What's Up' van Donell Jones. Dan ga ik nu ook even popkwisje spelen met de b-kant. 'Say I' heet dit op het label. Destiny's Child zeg ik uit mijn blote hoofd. Fout. Het is 'Say I' van Christina Milian. Ontzettend 'left field' maar wel een aanstekelijk schijfje vinyl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten