Tegen het einde van het jaar doe ik altijd een top tien van fiets- en wandeltochten van het voorbije jaar. Ik heb daar een maand geleden nog aan gedacht. Als er niet heel snel verandering komt, kan het nog wel eens lastig worden om tot een top tien te komen. Met name de fietstochten blijven ernstig achter. Dat heeft enerzijds te maken met het gegeven dat ik een nogal logge postfiets tot mijn beschikking heb waar de fietstas moeilijk op en af gaat. Maar uiteraard verdient het in het geheel niet de schoonheidsprijs om op zondagmiddag met de postfiets een rondje te maken. Na de afgelopen week zie ik een top tien alweer een stuk zonniger. Ik heb de vakantie gisteren officieel afgesloten met een vakantiegroet. Als ik later de Buienradar bekijk, zie ik dat er mogelijk een kleine uitbreiding komt. Ik geloof niet dat Uffelte te maken heeft gehad met onweer. Het heeft vanmorgen tussen zeven en tien geregend en daarna wordt de volgende bui om acht uur 's avonds verwacht. De temperatuur is nog altijd 22 graden en een straffe zuidwester schrikt me niet af. Ik ga om een uurtje of half drie van huis en fiets richting Dwingeloo. Ik heb dan nog een idee waar ik naartoe wil fietsen of hoe lang de tocht gaat worden.
Ik heb hoegenaamd niets te zoeken in Dwingeloo zélf en besluit dat dorp eens over te slaan. Ik ga binnendoor met wind in de rug naar Wittelte en duik voor Oldengaerde de bossen in. Ik fiets door tot het planetron en ga dan rechtsaf de Bosrand langs op weg naar Lhee. Ik wil weer het pad het bos in langs de vader en de zoon die een paar jaar geleden in 'Typisch Dwingeloo' werden gevolgd maar het lijkt alsof het terrein is opgeruimd? Ik kon het in ieder geval niet meer vinden. Inmiddels heb ik al een plannetje gekregen. Gewoon lekker een eind door het bos fietsen en dan naar Pesse. Ik heb inmiddels dorst gekregen en kan daar bij de buurtsuper een pak zuiveldrank kopen. Dan door naar Fluitenberg of wellicht nog een rondje Hoogeveen? We zullen zien. In Fluitenberg besluit ik een weg in te slaan die me niet bekend voor komt. Via het bord van de fietsknooppunten wil ik wel weer naar het zuiden van Hoogeveen, de plek waar ik zaterdagavond de plaats kwam binnen fietsen. Ik ga een stukje langs het natuurreservaat Oude Kene en omdat ik de camera thuis heb laten liggen, mag dit plaatje van Google als illustratie bij het bericht. Om onderaan Hoogeveen uit te komen, zal ik toch weer even terug moeten Hoogeveen in. Het is overzichtelijk en dus doe ik dat maar.
Er is even een lichte twijfel of ik hier rechtdoor moest gaan of rechtsaf. Volgens mij heb ik een pijltje gezien van rechtdoor en dat blijkt achteraf ook te kloppen. Opeens zie ik rechts van me een paar kliko's omver liggen. Hee? Heb ik dat goed gezien? Daar ligt een man achter op de grond. Ik keer om en zie meteen dat de man bij is. De oude baas wilde de containers op zijn erf zetten en viel 'opeens' om. Ik heb mijn telefoon thuis aan het stroom laten liggen en dus kan ik niet bellen. De man vraagt of ik hem overeind wil helpen. Dat ga ik alleen niet redden en bovendien voelt het ook niet goed aan. Opeens komt de overbuurman naar ons toe gerend en hij heeft de telefoon al in de aanslag. Gelukkig is de ambulancepost om de hoek en hoeven we niet lang te wachten. De oude buurman wordt door het personeel omhoog geholpen en kan zitten op de omgevallen lege container. Hij blijkt al een paar borreltjes te hebben gehad. Ik heb geen idee hoe laat het is maar weet wel dat de lucht richting het zuiden ernstig betrekt. Ik neem afscheid van de mensen in Hoogeveen en fiets verder. Ik heb het zo uitgedokterd dat ik bij Nijstad uitkom, het paviljoen met strand tussen Hoogeveen en Zuidwolde. Vanuit daar kan ik dan naar Echten en Ruinen.
Het gaat erg voorspoedig. Ik heb de wind in mijn rug en het is in de bossen tussen Echten en Ruinen dat ik merk dat het hier recent heeft geregend. Opeens voel ik druppels en blijkt dat ik midden in een bui fiets. Enfin, het loont niet om een jas aan te trekken en dus fiets ik door. In Ruinen ga ik rechtstreeks naar de buurtsuper. Dat scheelt weer om fietsen naar Havelte. Vanuit de winkel is het droog maar... ik zal hoe dan ook via Rheebruggen terug moeten en daar blijven de buien vaak hangen. Tussen Ansen en Rheebruggen spoelt het inderdaad. Na Rheebruggen schijnt de zon en is het droog. Als ik vervolgens achterom kijk, kan ik mijn ogen niet geloven: Een volledige regenboog! Vanuit deze perceptie vormt het een kroon van Rheebruggen tot en met Oosteinde. Ook al had ik de camera bij me gehad, dan had ik hem nog altijd niet zo mooi op de foto kunnen krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten