Morgen zou ik rond deze tijd voor een bak singles moeten staan, zo is de planning. Koningsdag heb ik eigenlijk nooit gevierd, maar de dag erna is wel speciaal genoeg voor mij. Ik heb afgelopen week al het idee opgevat om weer eens in Hoogeveen te kijken. Ik ben vorige week dicht in de buurt geweest maar besluit dat het te laat is om nog langs een platenwinkel te gaan. Hoewel ik dus nog altijd een paar berichten achterop schema lig, ga ik jullie vandaag de Week Spot presenteren. Hopelijk kan ik vrijdag dan een paar afsluitende 'Singles round-up'-afleveringen doen want april lijkt een beetje mager op papier. Tot nu toe zijn het vooral 'pre-orders' en ik verwacht morgen of vrijdag een paar hagelnieuwe Engelse releases. De Week Spot van deze week is eveneens hagelnieuw qua release. Ik heb inmiddels geleerd dat de opname van 2020 stamt maar dat die nog niet eerder beschikbaar is gekomen. De single en de nieuwste elpee zijn sinds deze maand verkrijgbaar voor de liefhebber. Het is voor mij tevens de kennismaking met een platenlabel dat ik nu al op de voet volg. De Week Spot gaat deze week naar 'I Am' van Laura Rain & The Caesars uit 2022.
Zo lang is het nog niet geleden? In de zomer van 2016 leer ik 'Do It Again' van Lady Wray kennen. Dan een hagelnieuwe single. Ik vind het nummer bijzonder genoeg om in de bakken te hebben, maar toch sta ik niet te steigeren. Ik ben in de eerste plaats op zoek naar oude onontdekte platen en nieuw materiaal heeft geen prioriteit. Tegen het einde van 2016 besluit ik dan toch de single te kopen. In hetzelfde jaar heb ik ook mijn eerste Cannonball gekocht en in 2018 lijk ik overstag te gaan. De Cannonball-releases worden nauwlettend in de gaten gehouden. Ik koop in dat jaar ook een 12"-single van een onafhankelijk label middels Bandcamp. Het jaar 2020 zorgt ervoor dat ik ook Izipho Soul in de gaten ga houden en inmiddels is het bijna fifty-fifty voor wat betreft de nieuwe releases. Ik denk dat ik tegen het einde van het jaar nu al een Top 40 kan samenstellen met 'nieuwe' platen en ik heb een rits aan 'pre-orders' uit staan.
Sinds een paar maanden is Bandcamp een favoriete hangplek geworden. Op Bandcamp presenteren bands, artiesten en platenlabels hun repertoire en kun je, vrijwel rechtstreeks, de muziek bij hen bestellen. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ik voor het eerst sinds 2011 weer een royaal bedrag heb betaald voor een digitaal album. Het album verschijnt overigens pas komende dinsdag. De artieste heeft ook vinyl in de aanbieding maar dat wordt verzonden vanuit Amerika en ik heb niet zoveel zin om invoerkosten voor een elpee te betalen. Ik heb het digitale album gekocht en voor een prijs van een gewone cd in 2011. Het is haar immers van harte gegund. Misschien dat ik volgende maand nog wel even aandacht ga schenken aan dit album. Terug naar de Week Spot want ook deze komt van Bandcamp.
Laura Rain is geboren en getogen in Detroit en maakt sinds 2013 'originele' soulmuziek. Ze neemt haar muziek op met artistiek partner George Friend en stelt de muziek beschikbaar aan onafhankelijke maatschappijen om het album te distribueren. In 2021 valt de eer te beurt aan het vrij nieuwe LRK Records uit Engeland. De lockdown heeft ervoor gezorgd dat Laura zichzelf opnieuw heeft uitgevonden en in deze tijd de basis legt voor een nieuw album. Het voordeel van Bandcamp is dat je meteen al de digitale versie van het product ontvangt en in geval van de single krijg je ter zijner tijd ook de digitale versie van het album. Ik leer 'I Am' kennen in begin maart als de wereld in de ban is van het begin van het conflict. Hoewel ik soms een bedenkelijk gezicht trek bij een hoge uithaal staat het refrein als een huis en heeft het nummer iets positiefs over zich dat me meteen grijpt. Ik draai de mp3 helemaal dol in de radioshows én op mijn eigen mp3-speler. Dan arriveert de single en blijkt het een andere opname te zijn? De single is inderdaad in 2020 opgenomen. In 2021 neemt Laura een nieuwe versie op voor het album, ditmaal uitgebreid met een strijkersarrangement en ietsje zoeter. Dat verklaart ook meteen waarom ik erg blij ben met de single want deze is juist minder zoet! Vóór de strijkers zorgt vooral The Caesars voor een grommend Hammond-orgel op de achtergrond en een funky slag op de gitaar. Ook ligt het tempo ietsje lager dan de nieuwe uitvoering. De uithalen zijn beter te pruimen in de single-versie.
Detroit is in de jaren zestig en zeventig een van de ultieme broedplaatsen voor de muziek. In de jaren tachtig is het, vooral op het gebied van de soul, min of meer afgelopen met de reputatie, maar Detroit zit weer in de lift. Laura is trots dat ze is opgegroeid in een omgeving waar Marvin Gaye, Parliament, Aretha Franklin en Stevie Wonder ooit tot creatieve hoogtepunten zijn gekomen. Ze neemt het beste uit de muziek van de voorgaande namen en creëert met The Caesars een soort retro-soul dat enerzijds modern en vernieuwend is, maar de legendes uit het verleden eveneens springlevend houdt. Het album is een beetje 'too much' voor mij om in één ruk te luisteren, maar de single-versie wint aan populariteit bij mij. Dat wil ik belonen met de benoeming tot de Week Spot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten