Misschien heb ik het over het hoofd gezien? Ik heb ook niet heel lang gezocht, moet ik bekennen. Eigenlijk doet het niet ter zake voor het bericht wie de uitvoerende is geweest, maar ik herinner vaag een bluesrock-achtig nummer dat eind 1989, begin 1990 geregeld wordt gedraaid bij de KRO. Het is een paar weken in de running voor de 'Speciale Aanbieding'. Zoals gezegd een blues- of southern rock-nummer met in de tekst: '1990s, what you got for us in store?'. Ja, wat zouden de laatste tien jaren van de twintigste eeuw ons brengen? In 1989 hebben ze nog geen flauw benul. Hoewel? Ik heb laatst kennis gemaakt met een nummer uit 1990 met een behoorlijk futuristische tekst en een dito videoclip. In 1990 is het science fiction of fantasie, maar anno 2022 is het erg dicht bij de huidige situatie. Het nummer is nooit een hit geworden of zoiets en dus kunnen we vaststellen dat men in 1989 geen flauw idee heeft over de toekomst. In de laatste weken van 1989 is de Berlijnse Muur naar beneden gehaald en is Oost- en West-Duitsland weer verenigd. Een paar weken in 1990 en een felle storm zal de laatste restjes jaren tachtig van de aardbodem vegen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik ga vandaag het eerste jaar van de jaren negentig in de schijnwerpers zetten.
Laat me eens zwaarmoedig beginnen. Ik heb er in januari 1990 eigenlijk wel een beetje tabak van. Ondanks een veilige omgeving en lieve ouders en familie voel ik me in het begin van 1990 erg eenzaam. Ik had gehoopt dat het voortgezet onderwijs een nieuwe kans zou zijn om vrienden te krijgen. De paar vrienden die ik op school heb, wonen allemaal kilometers bij me vandaan. Genoeg zwaarmoedigheid? Tegen het eind van het jaar zal ik twee hele bijzondere momenten genieten. Eentje heb ik hier al eens beschreven en dat is vast meer dan tien jaar geleden. De tweede is minstens zo bijzonder? Nu we het toch even over school hebben... Dat gaat niet goed! Ik heb een herseninhoud waarmee ik het ver zou kunnen schoppen, alleen... de wil ontbreekt. Nu heb ik na de eerste week op het voortgezet onderwijs al nooit veel aan mijn huiswerk gedaan, maar in 1990 zal ik ervan getuigen dat ik niet het rekenwonder zoals ik mezelf graag zie. Geen som is te moeilijk maar ik ben ergens anders mee gaan rekenen en deze som zal me bijna fataal worden? Ik heb besloten om geen aandacht meer te schenken aan vakken 'waar ik toch niks aan heb'. Lichamelijke opvoeding, handvaardigheid, aardrijkskunde, geschiedenis... de hele rataplan. Ik ben aanwezig in het lokaal maar zit met mijn hoofd bij andere dingen als de leraar de stof uitlegt. Bij repetities ben ik als eerste klaar. Daar staat natuurlijk een cijfer tegenover, maar dat boeit me niets. Zolang ik maar uitblink in de talen en het rekenen? Euh... daar ga je het niet mee redden! Tegen de zomer moet je toch wel een meerderheid aan vakken met een voldoende op je rapport hebben. Daar gaat het mis...
De klassenleraar doorziet echter het hele plan als het tot het laatste rapport komt. De cijfers zijn niet overtuigend genoeg om me te laten overgaan naar de vierde klas. Hij weet echter ook dat er weinig meer van mijn schoolcarrière terecht gaat komen als hij me de derde klas laat overdoen. Omdat het duidelijk een motivatieprobleem is en ik bij een eventuele opleving van de leerdiscipline zomaar weer op de rit kan zijn, besluit hij na veel vijven en zessen me over te laten naar de vierde klas. In 1990 doe ik ook examen voor het B-diploma van de muziek en ook daar heb ik niet genoeg voorbereiding in gestopt. Daar moet ik echter wel een jaar overdoen. In 1991 zal ik alsnog slagen voor B en zal halverwege C stoppen met de blaasmuziek.
Verder staat 1990 voor een goed deel in het teken van plaatjes kopen. In juni 1989 heb ik dertig singles als ik officieel begin met de collectie. Rond dezelfde tijd in 1990 zit ik reeds op de 160. 'And counting', want ik zal het jaar besluiten met 277. In de zomer van 1990 opent Sunrise haar deuren in Sneek. De platen zijn aanvankelijk een dekmantel voor de coffeeshop die achter de zaak zit. Officieel gezien mag een gemeente per tienduizend bewoners één coffeeshop hebben. Sneek is in 1990 al onderweg naar de twintigduizend, maar dat aantal is nog niet bereikt. Sunrise is met de handel begonnen om eventueel in te springen als het aantal wordt gehaald. Het is mijn kennismaking met drugs. Niet dat ik in die tijd ooit een jointje heb gerookt, maar ik raak wel vertrouwd met de zoete geur van wiet. Ik ben alleen vooraan in het pand waar ik me te goed doe aan de singles voor een gulden per stuk. Vanaf 1991 komen er ook 'duurdere' singles bij in het assortiment. Voor de rest heeft het bakken vol elpees die voor de eenheidsprijs van een tientje per stuk de deur uit mogen. Dat varieert van geflopte platen van twee jaar geleden tot 'interessante' elpees uit de jaren zestig en zeventig.
De vakantie naar Denemarken komt even op de tocht te staan. Mijn zus is uitgerekend in half juli en over een paar dagen zouden we met vakantie gaan. Het scenario is thuis al besproken: We wachten eerst op de bevalling van mijn zus, ook al komt daarmee de vakantie in het gedrang. Op woensdagmorgen 18 juli word ik gewekt door mijn vader. 'Wakker worden, oom Gerrit', zegt hij. Die dag wil ik op de braderie in Workum beslist een plaat kopen. De enige die ik kan vinden is 'Wooden Heart' van Elvis. Nou, vooruit dan! Tijdens de vakantie in Denemarken koop ik uiteraard nog meer platen. De aanvang van het schooljaar is een spannende tijd. Nog voor de vakantie en de bevalling van mijn zus is bij mijn moeder kanker geconstateerd. Vermoedelijk kan ze in september geopereerd worden. Het plan is al gemaakt. In de tijd dat moeder in het ziekenhuis zal verblijven, logeer ik bij mijn zus en haar gezin. Dan besluiten de artsen dat het wellicht ook verholpen kan worden met bestralingen en dus kan ik gewoon thuis blijven. Bij een controle in december 1990 blijkt mijn moeder helemaal 'schoon' te zijn. Het zal in 1991 echter terug komen maar daarover meer in de volgende aflevering.
'Op donderdagavond hebben we een kampvuur op het strand en maken daarna een strandwandeling. Op de weg terug vormen zich vaak koppeltjes die hand en hand terug lopen'. De hormonen laaien op bij de mannelijke klasgenootjes en de meisjes uit onze klas worden meteen al verdeeld, terwijl deze de neus ophalen voor de snode plannen. De klassenleraar vertelt over de aankomende excursie: Een week naar Terschelling. We verblijven in de barakken van de zeevaartschool in Hoorn, vlakbij de kroeg van Hessel. Er zijn in onze klas een flink aantal die zijn blijven zitten en deze zijn oud genoeg om een biertje te drinken in De Groene Weide. Ik loop op de dinsdagavond de kroeg binnen en hoor Hessel net het grote nieuws vertellen: Volgende week zal zijn single 'Brother Sagitarius' de Top 40 binnenkomen. Even snel vooruit spoelen naar donderdagavond, hoewel ik het verhaal in 2011 al eens heb gedaan. Na het kampvuur loop ik op met één van de leraren en we hebben het juist over muziek uit een grijs verleden als we op het punt komen waarop we weer terug lopen. Opeens is de leraar verdwenen en wordt er aan weerskanten van mij getrokken. 'Kom, we willen met jou lopen', hoor ik en ik kijk opzij. Twee oudere meisjes bij me uit de klas nemen me in de arm en het is alsof ik in een droom ben beland. Als ik om me heen kijk, blijk ik de enige te zijn met een meisje aan de hand. Of nee... ik heb er zelfs twee! Een paar weken later zullen we, vlak voor kerst, met de klas naar de chinees. Ik ben op het afgesproken tijdstip bij de chinees en ik zit daar ruim een uur te wachten. Er komt niemand opdagen. De meisjes van de bediening ontfermen zich over me en als ik merk dat ik hier voor Jan met de korte achternaam zit, barst ik uit in een huilbui. Het blijkt dat het is afgezegd. Ze hebben iedereen gebeld behalve mij. De meisjes zeggen zulke aardige dingen tegen me dat ook dat me een enorme 'boost' heeft gegeven.
Ik moet gewoon nog even geduld hebben. De vrienden wachten om de hoek. Eerst moet ik 1991 zien door te komen, maar dat gaat vast wel lukken? 1991 is achteraf gezien één van mijn ultieme jaren uit het decennium en in de volgende aflevering kan ik jullie uitleggen waarom. Ik heb enorm lang moeten denken over een plaat uit 1990. Ik kom uit bij Londonbeat omdat het plaatje synoniem is aan de zomer van 1990. De geboorte van mijn nichtje, de vakantie en de fietstochten met strooptochten naar singles... Dit mag als fotomodel fungeren. Ik heb de single zélf in 1992 in mijn verzameling gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten