Natuurlijk ben ik veel té streng voor mezelf maar ik wil Soul-xotica deze zaterdag kunnen besluiten met dertig berichten. Daarvoor zal ik stevig het gaspedaal moeten indrukken, maar ik heb het voertuig onder controle. De postbode heeft me nog niet verblijd maar ik verwacht dat dit morgen of donderdag wel gaat gebeuren. Dan is er nog het voornemen om naar Meppel te gaan. Welnu, zaterdagavond wil ik toch even checken en zie dan dat de volgende koopzondag op 1 mei is. Als het donderdag knap weer is, heb ik wel even zin om ergens plaatjes te scoren, ook al is het dan aan de late kant voor de 'Singles round-up'. Van buitenactiviteiten is geen sprake geweest buiten het werken op zaterdag. Ik ga eerst maar eens bezig met 'Het zilveren goud' en later deze week kunnen jullie de laatste aflevering van deze maand tegemoet zien. Waar zal ik het nu eens over hebben? Het 'schema' dat ik eerder deze maand heb genoemd, bestaat in werkelijkheid niet en dus mag ik ter plekke een onderwerp uitkiezen. Daarna zes singles waarvan vijf in ieder geval in april 1997 in de collectie zijn gekomen.
De discman! Ik heb hem vorige maand cryptisch beschreven in 'Het zilveren goud' met de belofte er binnenkort eens over te gaan schrijven. Nu ik in Uffelte woon, is het alleen maar duidelijker geworden. Ik geniet het meeste van muziek als ik onderweg ben. Of dat nu verticaal vijf letters is of diagonaal zeven letters of een ritje met de bus of trein? Alleen bij horizontaal zeven letters werkt het niet. Ik heb het eens geprobeerd, maar nee... op de Pioneer wil ik de volledige aandacht hebben bij de omgeving. Zo kan het gebeuren dat ik al sinds de jaren negentig hogere eisen stel aan de mobiele muziekspelers dan de stereo thuis. Mijn oudste broer wint in 1982 een prijsvraag van de Hitkrant en wint daarmee een Philips walkman. Het apparaat is dan nog maar pas geïntroduceerd. Volgens mij heeft hij hem nog altijd en werkt het apparaat ook nog! Als Nederland massaal de overstap maakt van plaat naar cd zijn de walkmans eindelijk eens betaalbaar geworden en mijn eerste is een felrode Realistic van de Tandy. Het ding heeft me nooit in de steek gelaten, maar het is wel een jaren tachtig-ding en dus geen aanwezige bas in het geluid. Door de jaren heen heb ik verscheidene walkmans. In 1997 heb ik ook eentje gekocht met een radio (terwijl ik nooit naar de radio luister) en auto-reverse. Dat laatste vind ik erg praktisch. Het apparaat gaat mee naar Engeland en bij mijn 'ontbijtadresje' in York zal hij uit mijn jaszak worden gestolen.
Ik weet niet precies te herinneren wanneer de discman is geïntroduceerd. Wel weet ik dat mijn broer op een gegeven moment een discman in zijn auto heeft aangesloten. Het is nog de tijd van voor de 'enhanced skip protection' (de ESP-afkorting op latere exemplaren) en hij heeft de speler in een soort van verende constructie geplaatst zodat het niet overslaat als de auto een kuiltje té serieus neemt. Hoewel de vinylhobby rustig zal doorgaan, heb ik begin 1997 ook al een flinke collectie cd's. Overigens nog het meeste cd-singles en deze koop ik in 1997 ook nog nieuw. Later deze week zou ik het over Koninginnedag kunnen hebben en dan schiet 'Fire Water Burn' van Bloodhound Gang te binnen. Jawel, het is een kwart eeuw geleden dat dit nummer de hitparade bestormde. Wellicht één van de eerste grote hits met een expliciete 'm*therf*cker' in de tekst? 'Als de shag duurder wordt dan zes gulden dan stop ik ermee'. In dezelfde trant past ook: 'Als de discman goedkoper wordt dan 75 gulden dan koop ik hem'. Ik heb geluk! De Expert stunt rond Pasen 1997 met een aantal artikelen en eentje daarvan is een discman. Deze mag voor zestig gulden de winkel uit. Het wordt helemaal luxe als ik een Sennheiser koptelefoon overneem van collega Jan.
Toch zal die eerste discman geen grote hit worden. Het is zo'n apparaat als dat mijn broer in de auto heeft. Een cd slaat bij het minste of geringste over en dus moet je hem 'shockproof' verpakken. Ik heb daarvoor een tasje dat bescherming moet bieden, alleen.. is het té groot om als heuptas te fungeren en als handtasje over de schouder voorkomt nog steeds niet dat het overslaat. Het zal maanden duren eer ik een constructie heb gevonden om onderweg te genieten van cd's. Dan denk ik met name aan de ADM-tijd met het roemruchte optreden van Armand. Die avond loop ik van de ADM naar Ruigoord en geniet onderweg van verschillende cd's. Ik weet zelfs te herinneren welke! Omstreeks 2007-2008 heb ik nog een paar maal een nieuwe discman gehad. Met name de fietsvakantie van 2008 is onvergetelijk dankzij de discman en de cd's en in 2009 en 2010 zal het me ook vergezellen tijdens vakanties. In 2016 heb ik nog eens een discman gekocht op de plaatselijke rommelmarkt. Leuk detail is dat het 'Dark Side Of The Moon' van Pink Floyd bevat, de cd die in 2003 samen met mijn discman is gestolen tijdens 'rough sleeping' in Friesland. De discman is tot 2007 geen grote hit geweest voor mij, maar het levert wel een berichtje op...
2744 Licence To Kill - Gladys Knight (Duitsland, MCA, 1989)
2745 House For Sale - Lucifer (NL, EMI, 1975)
2746 Pump Up The Volume - M/A/R/R/S (NL, 4AD, 1987)
2747 Nothing's Gonna Change My Love For You - Glenn Medeiros (NL, Mercury, 1986)
2748 Long And Lasting Love - Glenn Medeiros (NL, Mercury, 1988)
2749 Love Always Finds A Reason - Glenn Medeiros & Ria (NL, Mercury, 1989)
Ik geloof dat ik Lucifer op een ander tijdstip heb gekocht, de rest van de platen komen zeker van de fancy fair van april 1997. Het is hetzelfde jaar dat ik de Philicorda koop. De singles probeer ik zoveel mogelijk verborgen te houden want ik feite schaam ik me rot voor de 'cheesy' plaatjes van Glenn Medeiros. Ik heb '1986' overgenomen van het platenlabel, het is uiteraard pas in 1988 een nummer 1-hit. Ik moet meteen weer denken aan Gerda, een meisje uit mijn klas. Zij is dan verliefd op Glenn. Wat zou er van haar zijn geworden? Ik vond het toen één van de aardigste meisjes uit de klas. Enfin, dat neemt niet weg dat ik maar liefst drie singles van ome Glenn in de verzameling heb. Tja, als je de hits zoveel mogelijk compleet wil hebben, kun je niet zonder deze platen. Het zweet breekt me uit als de 'dobbelsteen' op Glenn valt tijdens 'Colour by numbers' in 'The Vinyl Countdown'. Ik heb 'Nothing' afgelopen jaar eens half gedraaid. Dat is het hoogst haalbare. De single, met kraakjes, van M/A/R/R/S is jaren lang onderdeel geweest van mijn 'Floorfillers'-promo. Later deze week gaan we Koninginnedag vieren in Tuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten