zaterdag 30 april 2022

Singles round-up: april 7


Normaal gesproken krijgen jullie van mij de 'Eindstreep' op de laatste dag van de maand. Omdat ik de singles van donderdag nog niet allemaal heb gedraaid, doe ik de 'Eindstreep' morgen. Waarschijnlijk een 2-in-1 van een Blauwe Bak Top 10 en eentje met de vangst van donderdag. Er zit iets 'gevaarlijks' aan plaatjes kopen in Hoogeveen. Jaren geleden lijkt het een vast ritueel dat ik op de terugweg pech krijg met de fiets. In 2011 betekent het bijvoorbeeld de allerlaatste rit met de Marathon Tyros. Ik ben een paar jaar later op een woensdagmiddag naar Hoogeveen geweest en krijg dan een lekke band ter hoogte van Fluitenberg. De fietsenwinkels zijn al gesloten en ik bel in Ruinen een kameraad in Steenwijk. Die heeft geen tijd om me te halen en dus fiets ik verder naar Nijeveen. Pas bij de laatste kilometers loopt de band van de velg en moet ik lopen. Donderdag heb ik geen centje pijn en ook vrijdagmorgen gaat alles naar wens. Het is rond een uur of vier als ik lekker aan het bezorgen ben. Ik moet even daarvoor iets heel scherps hebben getroffen want de band is een zucht leeg. Ik loop door de stad naar de fietsenmaker en deze kan de fiets de volgende dag klaar hebben. Zo heb ik hem vanmiddag weer opgepikt. Nu wel met de waarschuwing dat de achterste buitenband flink begint te slijten. We kunnen voorlopig dus weer even?

Voordat ik met de resterende twaalf singles begin, heb ik ook nog een paar lege hoesjes meegenomen.
* Ray Charles- Crying Time (alleen de voorkant, de single zoek ik nog)
* Mary Hopkin- Temma Harbour (het gladde hoesje met de donkere letters en foto)
* Jermaine Jackson- Daddy's Home (de oranje variatie, ik blijk de single recent nog met fotohoes te hebben gekocht)
* The Kinks- 20th Century Man (ik heb de single al met fotohoes, maar kan deze niet laten liggen)
* Sly & The Family Stone- Family Affair (ik zoek nog altijd de Nederlandse persing, maar het hoesje heb ik nu in ieder geval in de bak staan)
Mary Hopkin, Jermaine Jackson en The Kinks zijn beschikbaar als iemand de single heeft zonder het accessoire. Ray Charles en Sly blijven in mijn verzameling. Dan nu de resterende singles van deze maand.

* Smokey Robinson- Tell Me Tomorrow (Frankrijk, Motown, 1981)
Er liggen verschillende Smokey-singles maar ik ben een beetje zuinig op dit gebied. Zo ligt er een afwijkende persing van 'Food For Thought'. Ik heb de Duitse in de Blauwe Bak staan voor de b-kant ('Who's Sad'). 'Tell Me Tomorrow' smaakt al bij het intro naar meer en, ja, deze mag in de Blauwe Bak. Lekkere plaat!

* Showaddywaddy- Under The Moon Of Love (NL, Arista, 1976)
* Showaddywaddy- When (NL, Arista, 1977)
Ik kom 'Under The Moon Of Love' eerst tegen in een neutraal Negram-hoesje. Als ik vervolgens deze met fotohoes vind, kijk ik meteen in de stapel om degene met labelhoes terug te zetten. Als ik wil gaan afrekenen, blijkt deze single nog steeds op mijn stapel te liggen. Wablief? Het blijkt dat ik achteraf gezien een single van Haircut 100 in een blanco hoesje heb terug gezet. Ach, het kan verkeren. Het moet gezegd worden: De platen van Power Sound zijn goed behandeld door de dj's. Ze klinken allemaal erg 'schoon' qua geluid. Ik durf niet te gokken hoe vaak deze van Showaddywaddy moet zijn gedraaid in de jaren zeventig en tachtig.

* Labi Siffre- Love-A-Love-A-Love-A-Love-A-Love (UK, EMI, 1975)
Ik zit even te twijfelen bij deze single maar het gaat gewoon in de jaren zeventig-bak. Het is een aantrekkelijk disco-achtig nummer met vooral een poppy 'edge' en speelse vocalen in het refrein. Ik denk dat ik had gehoopt om een soort van 'I Got The' te vinden, maar dit is meer de blijdschap van 'It Must Be Love' in een vroeg disco-jasje. Een leuke plaat voor op de zondagavond!

* S.O.S. Band- Borrowed Love (NL, Tabu, 1984)
Is dit een signaal dat ik écht oud word met mijn 47 jaren? Net zoals ik meen dat ik Jermaine Jackson nog niet met fotohoes heb en de Engelse persing van Dave Berry, denk ik hetzelfde bij deze van S.O.S. Band. Het is de enige interessante single bij 'Het Goed' maar daar laat ik hem liggen. Dat is maar goed want ik heb de plaat recent nog gekocht en in een iets betere staat. Beetje jammer...

* Lisa Stansfield- Someday (Duitsland, Arista, 1992)
Ik moet bekennen dat ik in 1992 niet echt bezig ben met Lisa Stansfield maar desondanks brengt dit een verre herinnering naar boven. Ik heb echter nooit geweten dat dit op de soundtrack staat van 'The Bodyguard'. Leuke plaat hoewel ik niet weet of ik er nog zo over denk na vijf minuten. Het gaat namelijk nog wel een tijdje zo door...

* Shakin' Stevens & The Sunsets- The Spirit Of Woodstock (NL, Pink Elephant, 1973)
* Shakin' Stevens- Give Me Your Heart Tonight (UK, Epic, 1982)
Op nadrukkelijk verzoek van landeigenaar Max Yasgur treedt de revival-band Sha Na Na op tijdens Woodstock maar méér rock'n'roll wordt het niet in 1969. Wat moet ouwe rocker Shakin' Stevens ons vertellen over Woodstock? Welnu, hij begint met de 'Fish Cheer' van Country Joe & The Fish, maar daarna is het al snel onversneden rock'n'roll. 'Give Me Your Heart Tonight' mag mee omdat het de Engelse persing is. Misschien dat juist dit nummer meer in de Woodstock-stemming is. Het rockt beduidend minder dan zijn single uit de jaren zeventig maar een fijne single en een puike staat.

* Jermaine Stewart- Get Lucky (Duitsland, 10 Records, 1988)
Wie heeft er trek in nóg een beker chocolademelk? Errol Brown heeft 'Get Lucky' geschreven met Simon Climie en hoewel Jermaine geen Brown is, heeft het een fijne moderne Hot Chocolate-sound. Lekkere plaat!

* Wilson Phillips- Release Me (EEG, SBK, 1990)
Ik heb 'Hold On' in de jaren negentig op een verzamel-cd staan. Ik herinner Wilson Phillips vooral vanwege dat nummer en meen te herinneren dat de rest van het werk erg 'Hold On deel 2, 3 en 4' was. 'Release Me' bewijst dat andermaal. Toch brengt het een aangenaam zaterdaggevoel terug want volgens mij is het een NCRV Favorietschijf geweest? Leuk om weer eens te horen en vind het zelfs beter dan 'Hold On'.

* Steve Winwood- Nighttrain (NL, Island, 1980)
Je kunt me bij wijze van spreken midden in de nacht wakker maken voor Steve Winwood. Behalve op een zaterdag als deze als ik tegen vijf uur nog zit te schrijven. Ik moet bekennen dat ik 'Nighttrain' nooit zo'n heel sterk nummer heb gevonden maar wel aardig om hem met fotohoes in de collectie hebben. Het label vermeldt 1980 als jaar van uitgifte, maar het komt pas in april 1981 op de markt.

* Yello- I Love You (Duitsland, Vertigo, 1983)
De laatste van de kadootjes aan mezelf. Ik twijfel of ik deze al heb, maar in ieder geval niet in de Duitse persing en evenmin in een nieuwstaat als deze. Ik zie jullie weer in de maand mei met de 'Eindstreep' over deze oude maand.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten