dinsdag 19 april 2022
Blauwe Bak Veteranen deel 78
Het is gistermiddag niet meer tot een activiteit gekomen. Wellicht dat ik straks nog een heel klein bochtje om maak, vooral omdat ik zin heb in een écht sigaartje. Het huis in Nijeveen zou al rookvrij blijven en dat heb ik ruim een jaar vol gehouden. De rokertjes vinden plaats in de bijkeuken. Het gat in de muur (!) ventileert daar immers prima. Het is als we, de presentatoren van Wolfman Radio, actief de webcam gaan gebruiken tijdens onze shows. Voor die tijd wilde ik nog wel eens een lang nummer opzetten en even roken in het hok, met de webcam wil je dat niet. Als ik in Uffelte kom wonen, heb ik inmiddels mijn favoriete damper al gevonden en met de deur naar het terras om de hoek van de studio heb ik opeens geen reden meer om binnen te roken. Ik damp binnen en rook buiten. Het roken wordt wel steeds minder maar desondanks geniet ik nog altijd van een klap op de longen. Kom op zeg... het is het laatste 'slechte' dat ik nog doe! De benen hebben gisteren de verdiende rust gekregen en ik ben helemaal klaar voor morgen! Eerst maar weer eens de Blauwe Bak Veteranen afstoffen?
Het is Pinkstermaandag 2019 als ik op het idee kom van de Blauwe Bak Veteranen. Nu ik de camera actiever gebruik dan ooit tevoren lijkt het me aardig om de héle vroege Blauwe Bak-singles in de schijnwerpers te zetten. Het is een zeer onregelmatig verschijnende serie maar altijd leuk om te doen. Het einddoel wordt ook almaar uitgesteld. Eerst zouden het de singles tot en met 1997 zijn, daarna 2009, toen 2011 en vanaf dat punt heb ik besloten gewoon verder te gaan tot 'vandaag'. Inmiddels zijn we aanbeland bij 7 maart 2018. Mark biedt dan een héle goedkope 'blinde' partij aan. 'Used but not abused', beschrijft hij de platen in het pakket. Het zijn plaatjes die té slecht zijn voor zijn reguliere Five A Day maar voor een dj nog prima van pas kunnen komen. Ik ben in de vorige aflevering begonnen aan deze partij en vandaag het tweede deel. Opnieuw zitten er ook een paar 'dure' platen bij uit de FAD en wat dat betreft is Little Hooks de klapper. Ik geloof dat ik niet een heel dringend verhaal heb uit maart 2018 en omdat ik al achter op schema lig, ga ik meteen verder met de singles.
1043. Don't Go - Linda Jones (US, Turbo, 1972)
1044. I Don't Want To Leave You - Little Hooks & Ray Nato & The Kings (US, United Artists, 1972)
1045. Lonely Room - Love, Peace & Happiness (US, RCA Victor, 1972)
1046. I Should Be Leaving You - Barbara Mason (US, National General, 1971)
Little Hooks is zo gezegd een duurdere single. Zelfs een stukje duurder dan dat ik gewend ben in die tijd maar ik heb geen seconde spijt gehad. Het is een plaatje dat naadloos past in de Carib Soul en dat begint al met het prachtige gesproken intro. Linda Jones is in een zeer matige staat en 'Don't Go' kan er maar net mee door. Love, Peace & Happiness is 'gewoon' een popgroep in de 5th Dimension-stijl, maar 'Lonely Room' (de b-kant van 'I Don't Want To Do Wrong') klinkt als een Northern-hit die rond 1967 op de plaat is gezet. Barbara Mason is niet slecht voor een plaat op styreen, het is het verweerde label dat het te 'min' maakt voor de Five A Day.
1047. Sweet Sweetning - The Masqueraders (US, ABC, 1975)
1048. If I Hadn't Slipped Up And Got Caught - Bobby Patterson (US, Granite, 1976)
1049. Forget It - The Sandpebbles (US, Calla, 1967)
1050. Footprints On My Mind - Annette Snell (US, Dial, 1973)
Uiteindelijk is het een hele goedkope partij platen en zul je mij niet snel horen klagen. Er zijn slechts enkele platen die het aanhoren niet waard zijn. In de vorige aflevering heb ik al Bloodstone genoemd welke ik in april een 'upgrade' geef. Hetzelfde geldt voor Annette Snell. Wellicht dat 'You Oughta Be Here With Me' de favoriete kant is van Mark, maar zelf ga ik voor het gospel-achtige 'Footprints'. Op de single uit de partij van Mark is dit verstierd door 'distortion' van het styreen. The Masqueraders heeft grappig genoeg 'WOL' op het hoesje geschreven. 'Writing on label', ofwel: Het label is beschreven door de vorige eigenaar. Het is echter het rode logo van Hot Buttered Soul dat in eerste instantie op 'WOL' lijkt. Hot Buttered Soul is, zoals verwacht, het platenlabel van Isaac Hayes, tevens de producent van het plaatje. Bobby Patterson is in een hele slechte staat en hier moet ik nog altijd een 'upgrade' van zien te vinden. The Sandpebbles heeft geen last van de beschadigingen van het vinyl. Een knoertharde opname!
1051. Together - Tierra (US, Boardwalk, 1980)
1052. Dawn Of A New Day - The Unifics (US, Fountain, 1971)
1053. Slow Down - Unlimited Four (US, Chanson, 1970)
1054. The Spoiler - Oscar Weathers (US, Top & Bottom, 1970)
Unifics zal uiteindelijk door toedoen van een vakantie de Week Spot worden. Unlimited Four krijgt die eer vreemd genoeg niet. Best jammer want het is een knaller van een nummer.
1055. Feel Like Comin' Home - The Whispers (US, Janus, 1973)
1056. Color Him Father - The Winstons (US, Metromedia, 1969)
1057. One More Year - Robert Winters & Fall (US, Buddah, 1980)
1058. American Dream - Bobby Womack (US, Beverly Glen, 1983)
Uit deze partij zijn er uiteindelijk twee die de Blauwe Bak niet zullen halen. Een single van Michael Henderson vind ik té oninteressant en hetzelfde geldt voor een nummer van Eloise Laws. Ik ben eerder geneigd om de laatste alsnog toe te voegen, maar vooralsnog staat het te verstoffen in de jaren zeventig-bak. Robert Winters zou ook bijna in de 'algemene' jaren tachtig-bak zijn beland maar dan is daar de vakantie van 2018. Daar 'groeit' het nummer tijdens een van mijn wandelingen. The Winstons heeft een zwaar leven achter de rug en ongetwijfeld het meest vanwege de b-kant. Het instrumentale 'Amen Brother' bevat één van de meest gesamplede 'breakbeats' in de geschiedenis. Toch vind ik het verhaal van 'Color Him Father' ook erg vertederend. Bobby Womack is de b-kant van een duet met Patti Labelle en ook op 'American Dream' wordt hij bij gestaan door iemand anders. Het bevat samples uit de beroemde toespraak van Martin Luther King.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten