vrijdag 29 april 2022

Diagonaal zeven letters: Donderdag 28 april


Het is een beetje ambitieus om drie afleveringen 'Singles round-up' te doen. Bovendien heeft Firefox sinds enige tijd het probleem dat het tijdens langere berichten even op blanco gaat. Het is tijdens de 'Singles round-up' van zojuist alweer een keer 'uit' gegaan. Ik hou tegelijk de tijd een beetje in de gaten want ik wil morgen niet al te laat in Steenwijk zijn. Ach, we kunnen natuurlijk ook nog een aflevering bewaren voor zondag? De fietstocht van gisteren dient vooral als vervoer naar Hoogeveen en weer terug, maar nog altijd probeer ik 'iets speciaals' te maken van de tocht. Qua fietsavonturen heeft dat gisteren slechts een magere voldoende opgeleverd, maar het is wel een dag om niet snel te vergeten. Het gevoel weegt zwaarder dan de avonturen. In plaats van het verhaal van de 28e in stukjes te vertellen, kies ik ervoor een aflevering te doen van 'Diagonaal zeven letters' en zo hopelijk ook wat eerder in bed te liggen. We beginnen weer helemaal vooraf aan bij het verhaal.

Koffie drinken op het terras bij De Roskam. Dat is lang geleden! Ik hoef hier niet lang over na te denken. De eerste keer is op een dinsdag als ik net de sleutels heb ontvangen van Uffelte. Het is nog de tijd dat ik me niet altijd even zeker voel op de Pioneer en dat met name het opstappen en wegfietsen nog enige oefening vergt. Er zijn werklui in opdracht van de woningstichting en zij houden zich niet aan de papieren. Zo kan ik ternauwernood voorkomen dat de vloer wordt verwijderd en staan ze mijn achterdeur te slopen. De reden van het bezoek is vooral omdat een goede vriendin enkele spulletjes langs brengt. Als de werklieden zijn vertrokken, heb ik zin in koffie maar heb nog niets in Uffelte. Dat is de eerste keer bij De Roskam. De tweede keer is als ik de sleutel per ongeluk binnen heb laten liggen en ik uit bed meteen op de Pioneer naar Uffelte kan fietsen. Daarna heb ik nog eens met W. een ijsje gehaald in de zomer van 2016 maar verder verdient ook de horeca van Uffelte geen cent aan mij. Op deze dag lijkt het me opeens ontzettend fijn om even buiten de deur koffie te drinken en wel onder het genot van ambachtelijke appeltaart.

De fietstocht gaat zo gezegd naar Hoogeveen. Dat is allemaal Drenthe en dat betekent mooie fietspaden! Ook een typische Drentse omgeving met veel bos en heide. Ik ga voor de verandering de heenweg ook eens over Rheebruggen. Meestal is dit het laatste stukje naar huis. Via Ansen fiets ik naar Ruinen. Omdat ik vooral de tijd wel hebben in Hoogeveen doe ik verder geen fratsen vanaf hier, ook al stuurt een fietsroute me naar een stukje dat ik niet eerder heb gefietst? Nee, waarschijnlijk dat ik hier tien tot vijftien jaar geleden wel eens heb gefietst. Bij een stukje heide staat een bankje en daar steek ik even aan voor een rokertje. Het is hier bijna windstil in de bossen en met het aangename zonnetje is het even warm. Desondanks doe ik geen striptease want ik weet hoe verraderlijk het buiten de bossen is. Even later zit ik wederom op de Gijsselterweg en ga dan het bekende pad langs het bos naar Fluitenberg. Daarna komt Hoogeveen al snel in het vizier. Ik ben niet bekend in Hoogeveen maar deze ene kringloop weet ik bijna blindelings te vinden. Ik kijk ook nog even bij 'Het Goed' maar dat heeft helemaal niks. Dan ben ik klaar in Hoogeveen en ga op avontuur. Ik probeer om het centrum heen te fietsen en hopelijk ergens ter hoogte van Zuidwolde of Echten uit te komen. Het is vooral veel buitenwijken. Op een zeker moment wil ik weer richting het centrum en kom dan langs een winkelcentrum. Daar koop ik wat te eten en drinken voor onderweg en vind dan een spannend fietspaadje. Dat gaat richting Zuidwolde en Echten. Het komt uiteindelijk uit in Echten en daar ben ik wel blij om. Dan wordt echter een deel van mijn gezichtsveld verblind door een hoofdletter in de rechterbovenhoek. Het is de 'H' van herhaling. Vlak buiten Echten eet ik op een bankje de broodjes en drink mijn laatste pak melk. Ik ben dan al langs de monumentale duiventil gekomen. Eunice heeft het gebouwtje door de hoeven laten zakken. Het vee loopt momenteel echter onverstoorbaar om het half ingezakte gebakje heen.

Het Commissaris Cramerpad is even verderop aan de rechterkant en vanaf dat punt is de herhaling een feit. Dit heb ik precies een week geleden ook gefietst. Over Gijsselte en de weg oversteken richting Hees en Ruinen. Vlak voor Ruinen heb ik op de klok gekeken. Ik heb van huis een platenkoffer meegenomen voor de singles en dit maakt dat de fietstas propvol zit. Boodschappen doen in Ruinen is dus geen optie. Ik kan naar huis fietsen, de koffer uit de tas doen en door fietsen naar Havelte. Ga ik dat redden? Vast wel! Wil ik het redden? Euh... ik ben jarig! Bij binnenkomst in Ruinen staat mijn besluit al vast. Ik steek aan in het cafetaria en bestel een plate patat met een loempia. Het is méér dan genoeg en meet nog een redelijk vrachtje patat afstaan aan de afvalemmer. Rond een uur of acht ben ik weer thuis in Uffelte. Na een hazenslaapje als de weerga aan de slag met de radioshow en zo besluit ik mijn verjaardag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten